Trees πρωτάκουσα στα μέσα του ’80 και αφορμή ήταν η παλαιά (1970) διπλή συλλογή της CBS “Rockbuster”, εκείνη με τον Schwarzenegger στο εξώφυλλο. Άπαιχτα βινύλια, καθότι δεν ανθολογούσαν μόνο Miles Davis, Blood Sweat & Tears, Byrds και Santana, αλλά ακόμη Mick Softley (το ανατριχιαστικό “Time machine”), Black Widow, Skid Row, Skin Alley (ο prog ύμνος “The queen of bad intentions”) και άλλα διάφορα. Εκεί, ανάμεσα, και το “Polly on the shore” των Trees, από το… forthcoming τότε, δεύτερο LP τους στην CBS υπό τον τίτλο “On the Shore”. Πρέπει δε να ήταν λίγα χρόνια αργότερα, το 1987, όταν η βρετανική Decal (παράρτημα της Charly) είχε επανεκδώσει εκείνα τα δύο (σπάνια) LP του βρετανικού γκρουπ – αμφότερα από το 1970 – δίνοντας την ευκαιρία σε πολλούς (και σ’ εμένα) να τ’ ακούσουμε ολοκληρωμένα και βεβαίως να τα ευχαριστηθούμε. Και να λοιπόν τώρα, 24 χρόνια αργότερα, το ωραίο “On the Shore” να βρίσκεται και πάλι στο πλατώ· αυτή τη φορά στην 180 γραμμαρίων έκδοση της Music On Vinyl.
Εξαιρετικό folk-rock, ας το πω από τώρα, παρουσιάζουν οι Trees στο συγκεκριμένο LP, ξεπερνώντας ακόμη και τον ίδιον τους τον εαυτό – το πρώτο τους άλμπουμ “The Garden of Jane Delawney” (επανεκδόθηκε κι αυτό στην ολλανδική εταιρία) –, πόσω μάλλον έτερα ονόματα, που απέκτησαν εκ των υστέρων μεγαλύτερη φήμη από εκείνους χωρίς να την αξίζουν.
Γενικώς, κάτω από την ταμπέλα “british-folk” έχει εισχωρήσει άπειρο υλικό εκτοξεύοντας ακόμη και… ισχνότατα LP σε αντικείμενα λατρείας (με τις τιμές στα ύψη). Το “On the Shore”, πάντως, δεν είναι απ’ αυτά. Μπορεί να είναι δυσεύρετο και ακριβό ως original (αν και τι να το κάνεις το original, όταν έχει εμπρός σου μία audiophile έκδοση), όμως είναι «άσσος». Οι Trees (Celia Humphris τραγούδι, Barry Clarke κιθάρες, dulcimer, David Costa κιθάρες, μαντολίνο, Bias Boshell μπάσο, πιάνο, κιθάρες, Unwin Brown ντραμς, κρουστά) υιοθετώντας το γνώριμό μας folk-rock στυλ (γνώριμο από τους Fairports και τους Pentangle π.χ.), πραγματικά μεγαλουργούν σε κομμάτια όπως το εμβατηριακό Murdoch, τα παραδοσιακά Streets of Derry, Geordie και Polly on the shore, το Adam’s toon του γάλλου τροβαδούρου του Μεσαίωνα Adam de la Halle, το Sally free and easy του Cyril Tawney. Παίξιμο λαμπρό απ’ όλους και γυναικεία φωνή αξέχαστη!
...και καταπληκτικό εξώφυλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο “On the Shore” εννοώ...
Αλέξανδρος
Να πω την αλήθεια εμένα το εξώφυλλο μου φαίνεται λίγο… σαλταρισμένο (αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι ωραίο). Ιδίως στο back cover. Το κοριτσάκι είναι σαν να βγήκε από το «Ορφανοτροφείο» (την ταινία εννοώ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε φορά που το πετυχαίνω, κολλάω και το κοιτάζω για λίγη ώρα. Τα κάπως ψυχεδελικά και έντονα χρώματα ταιριάζουν απόλυτα με την κάπως ψυχεδελική ενορχήστρωση του δίσκου. Το κάδρο και το όλο στήσιμο της φωτογραφίας είναι έξοχα. Εντάξη, το back cover είναι λίγο φρίκη (το «Ορφανοτροφείο» δεν το θυμάμαι καθόλου ρε γαμώτο, το'χα δει πιωμένος στο φεστιβάλ και...καταλαβαίνεις). Εν αντιθέση, το εξώφυλλο του “The Garden of Jane Delawney” μου φαίνεται λίγο κακόγουστο (και όχι επειδή είναι περίεργο).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλέξανδρος
Μάλλον η πιο ροκ εκδοχή της British folk των 70ς . Πιστεύω και γω οτι ειναι καλυτερος δίσκος από τον πρώτο
ΑπάντησηΔιαγραφή