ALOG γραμμή συναρμολόγησης

Κραταιά περίπτωση πειραματικού γκρουπ (θα επεξηγήσω στην πορεία σε τι συνίσταται ο πειραματισμός τους), οι Alog σχηματίστηκαν στο Tromsø της Νορβηγίας στα τέλη της δεκαετίας του ’90 από τους Espen Sommer Eide και Dag-Are Haugan. Δώδεκα-δεκατρία χρόνια μετά έχουν στην κατοχή τους έξι άλμπουμ –τα πέντε στην Rune Grammofon– με το τελευταίο τους, το “Unemployed” [Rune Grammofon RCD2116, 2011], να φαντάζει ως το πλέον προχωρημένο· τουλάχιστον στο επίπεδο της φόρμας.
Παίζοντας και ταξιδεύοντας στην πατρίδα τους (αλλά και εκτός Νορβηγίας) οι Alog ήρθαν σε επαφή με διάφορους μουσικούς, κάποιοι εκ των οποίων προσκλήθηκαν να λάβουν μέρος στις ηχογραφήσεις του CD τους. Πρώτος ο Sigbjørn Apeland που παίζει fender rhodes, harmonium, κρουστά και ukulele σε τέσσερα tracks, κατόπιν οι βιολιστές Ole-Henrik Moe και Kari Rønnekleiv (οι Sheriffs of Nothingness δηλαδή) που εμφανίζονται σε τρία κομμάτια, η τραγουδίστρια-βοκαλίστα Jenny Hval, καθώς και ο ολλανδός αβαντ-γκαρντίστας Jaap Blonk (έχει σταθεί δίπλα στους John Tchicai, Tristan Honsiger, Mats Gustafsson κ.ά.). Το αποτέλεσμα της συνεργασίας τους είναι ένα, από τη φύση του, παράξενο άκουσμα, που μας πάει πίσω στο χρόνο, στις μέρες του Terry Riley και του Tony Conrad (“Last day at the assembly line”), ενσωματώνοντας στη διαδρομή τη… βιοποικιλότητα του ηχο-περιβαλλοντικού κόσμου. Σε κομμάτια όπως το “Baklandet” η επίδραση συγκροτημάτων όπως οι Third Ear Band είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, ενώ αλλού (“Bømlo brenn om natta”) ο συνδυασμός παράξενων ήχων (που προέρχονται, κατά πάσα πιθανότητα, από ιδιοκατασκευασμένα όργανα), έτοιμων ρυθμών και εξώκοσμων φωνητικών (Jaap Blonk) οδηγούν το “Unemployed” στα ακρότατά του.
Κάθε track από τα 14 του CD αποτελεί ξεχωριστό κεφάλαιο ηχητικής παραδοξότητας, γεγονός που φανερώνει το ψάξιμο που έχει προηγηθεί από τους Alog –διάβασα πως έχουν συλλέξει ήχους από τα πιο πιθανά και απίθανα μέρη, ξεσκονίζοντας συλλογές δίσκων 78 στροφών, σαμπλάροντας εγγραφές από εκκλησίες, ενσωματώνοντας δικές τους εγγραφές ως street musicians από τις… πόλεις των Εθνών κ.ο.κ.–, αλλά και της μαεστρίας τους στη διευθέτηση και την τακτοποίηση της ηχητικής πληθώρας. Εξαιρετικό άλμπουμ· αλλά και το άλλο. Το “Unemployed”, που ως CD διαρκεί περί τα 76 λεπτά, κυκλοφορεί και ως τετραπλό LP(!), με 77 extra λεπτά μουσικής, που δεν ακούγονται πουθενά αλλού. Πάρε και κατάλαβε...
Ακούστε το “Bømlo brenn om natta”, αλλά φθάστε το μέχρι το τέρμα…