Ο Krivda δεν είναι τυχαία περίπτωση. Μπορεί τ' όνομά του να μην είναι από εκείνα που κυκλοφορούν ευρύτατα, όμως ο άνθρωπος (σήμερα στα 66 του) παίζει jazz από τα early sixties (Jimmy Dorsey Orchestra), έχει συνεργαστεί με τους Chick Corea, Elvin Jones, Herbie Hancock, υπήρξε sideman του Quincy Jones, έχει εμφανισθεί σε Ευρώπη και Αμερική, έχει στην κατοχή του περισσότερα από 30 άλμπουμ. Ήταν όμως και ο αγαπημένος σαξοφωνίστας τού Pekar, ο οποίος κάποτε είχε γράψει πως ο… Ernie Krivda is one of the best jazz tenor sax men in the world, but nobody may know this because, like me, he chooses to live in Cleveland. Θα μπορούσε, ενδεχομένως, κάποιος να μιλήσει για τις γνωστές υπερβολές των μουσικοκριτικών, αν στην περίπτωσή του (στην περίπτωση του Krivda) δεν ίσχυε το ρηθέν στον απόλυτο βαθμό.Απροσμέτρητος παίκτης ο Krivda, με φοβερό drive και κλασικό blues feeling, ταχύτατα ανεβοκατεβάσματα, στόφα μελωδού όπου απαιτείται, υπέροχα κοψίματα και πάσες, ένας μουσικός εν πάση περιπτώσει που ελέγχει πλήρως όχι μόνο το ρεπερτόριό του (πέντε στάνταρντ, δύο πρωτότυπα), αλλά και την ομάδα που είναι δίπλα του και η οποία δεν είναι όποια-όποια. Αρχικώς, αναφερόμαι στον 78χρονο πιανίστα Claude Black, έναν από τους στυλοβάτες του bop στο Detroit στα late 40s-early 50s, στην κοντραμπασίστα (κάτι όχι σύνηθες) Marion Hayden (ουδεμία σχέση με τον Charlie) επίσης από το Detroit και ακόμη στον ντράμερ Renell Gonslaves, γιο του Paul Gonsalves. Ωραίες οι versions, με πρώτη όλων εκείνης του “Valse hot” (1956) του Sonny Rollins, ένα κομμάτι που δεν πολυδιασκευάζεται, κι ας έχει επηρεάσει ακόμη και τον… Μίμη Πλέσσα (στο «Ραντεβού στον Αέρα») και απολαυστικά τα δύο originals, το “One for Willie” (για τον διακεκριμένο αλτίστα της swing era Willie Smith, που είχε κι αυτός κάποια σχέση με το Cleveland) και φυσικά το “Blues for Pekar”, που είναι ό,τι λέει η λέξη, συν… βαρύ κι ασήκωτο.
Επαφή: www.caprirecords.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου