GREPOL M.AF.I.A. gang-jazz

«Δύο φαμίλιες από την Ελλάδα και την Πολωνία βρίσκονται μαζί στην Ολλανδία και ανταλλάσσουν μουσικούς διαλόγους με βάση την ιστορική τους παράδοση, δημιουργώντας δικές τους συνθέσεις και αυτοσχεδιάζοντας». Αν και σοφόν το σαφές, χρειάζεται, στην περίπτωσή μας, κάτι περισσότερο. Ας ξεκινήσω λοιπόν από τα βασικά.
Αρχικώς GrePol M.Af.I.A σημαίνει GreekPolish Musical Affairs Internationally Active. Πρόκειται, εν ολίγοις, για ένα jazz κουαρτέτο μέλη του οποίου είναι δύο δίδυμοι από τη Θεσσαλονίκη, ο Theo Kosmidis κιθάρα και ο Dimitrios Kosmidis ντραμς, κρουστά, και δύο Πολωνοί (απλώς αδελφοί) από την Pulawy, ο Greg Torunski σαξόφωνα, πιάνο και ο Piotr Torunski μπάσο κλαρίνο, πιάνο. Οι τέσσερις θα συναντηθούν στο… κατηραμένο Maastricht το 2008, αποφασίζοντας να σχηματίσουν μια τζαζοσυμμορία, που να συνδέει επί του πάλκου, αλλά και επί του δίσκου, τις επιμέρους παραδόσεις (την ελληνική και την πολωνική) με την jazz (τις πρακτικές του αυτοσχεδιασμού), προς τον σχηματισμό μιας ethnic-jazz (80% jazz και 20% ethnic, έτσι χονδρικώς), που να πατάει γερά στα πόδια της. Και όντως.
Η σιγουριά του γκρουπ δεν αποδεικνύεται μόνον από το γεγονός πως και οι ένδεκα συνθέσεις τού “Bros Playin Across” [Turn Key Media Solutions, 2011] είναι δικές του, αλλά κυρίως από το ότι αυτές ακριβώς οι συνθέσεις είναι απολύτως επεξεργασμένες, έχοντας εμπνευσμένα θέματα, ωραίες αναπτύξεις και απολαυστικά, δυναμικά παιξίματα. Συγκροτούν δηλαδή ένα ωριαίο άλμπουμ, που ακούγεται με τη… χαρακτηριστικότερη των ανέσεων· κι αυτό επειδή όλα τα κομμάτια των GrePol M.Af.I.A. έχουν εντός τους την groovy ορμητικότητα, ακόμη και όταν τα tempi είναι αργά, ακόμη και όταν οι ατμόσφαιρες υπερκεράζουν τους ηχητικούς παροξυσμούς. Ανιχνεύεται, μάλιστα, σε τέτοιου είδους tracks, όπως για παράδειγμα στο “Co tam kala”, ή στο “Freezin’”, μία πλαστικότητα στη μελωδία και μία, γενικότερη, αφηγηματική γλαφυρότητα, ανακαλώντας στη μνήμη μου συνθέσεις του Al Di Meola φερ’ ειπείν ή του Chick Corea (από τα μέσα του ’70). Όσον αφορά στα “Grepol”, “The greek” και “Fairytale from the Far East” (με τις όποιες, καλοβαλμένες, εθνικές αναφορές), εκείνα που προξενούν εντύπωση δεν είναι μόνον τα solid soli στην ηλεκτρική κιθάρα και τα πνευστά, αλλά και οι πηγαίες (το ξαναλέω) μελωδικές γραμμές, που εκπέμπονται σε σταθερές δόσεις. Προχωράτε άφοβα.
Επαφή: grepolmafia@gmail.com