Πολλά μπορεί να γραφούν –και γράφονται– αυτή την ώρα για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, αλλά εκείνο που δε φεύγει από τη δική μου σκέψη είναι ο αναπάντεχος τρόπος του θανάτου του – το τι ακριβώς συνέβη.
Δεν ξέρω… αλλά, αν δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το γεγονός πως το μοιραίο παραφύλαγε την ώρα της εξέλιξης του γυρίσματος μιας σκηνής, τότε τα πράγματα είναι σοβαρά. Όχι σοβαρότερα από το χαμό ενός ανθρώπου, αλλά σε κάθε περίπτωση σοβαρά, χρήζοντας περαιτέρω εξέτασης. Π.χ. πώς βρέθηκε η μηχανή σ’ ένα δρόμο στον οποίον η κυκλοφορία θα έπρεπε να είχε διακοπεί, αν υποθέσουμε πως το δυστύχημα συνέβη κατά τη διάρκεια ενός γυρίσματος; Τι είδους αμέλεια υπήρξε –αν υπήρξε– και από ποιους; Πώς μπορεί να χάνεται κάποιος άνθρωπος έτσι ξαφνικά εν ώρα δουλειάς (αν δεν πρόκειται για μία δική του λάθος κίνηση);
Το να αραδιάζουμε αυτήν την ώρα μεγάλα λόγια, που τα δικαιούται (και με το παραπάνω) ο σκηνοθέτης της «Αναπαράστασης» και του «Θιάσου», πολλώ δε μάλλον το να χύνουμε δηλητήριο επ’ αφορμής ενός οδυνηρού γεγονότος δεν έχει κανένα απολύτως νόημα (στη δεύτερη περίπτωση το… νόημα ταυτίζεται με την αθλιότητα). Για μένα προέχει να διευκρινιστούν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες χάθηκε ο σκηνοθέτης και να καταλογιστούν ευθύνες (αν υπάρχουν).
Ζούμε σε μια χώρα, σε μια περίοδο, σε μια συγκυρία όπου τα πάντα μπορεί να συμβούν στον καθένα μας ανά πάσα ώρα και στιγμή. Όλα έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Πάμε με αυτόματο πιλότο. Η πλημμελής άσκηση των υποχρεώσεών μας προς τρίτους είναι πια στην ημερησία διάταξη. Κρυβόμαστε πίσω από τις μειώσεις των αποδοχών, το στρίμωγμα, την ανεργία, την ανασφάλεια, λησμονώντας στοιχειώδη καθήκοντα της κοινωνικής ζωής. Τα λέω τούτα, επειδή θέλω να αποκλείσω την πιθανότητα ο Θόδωρος Αγγελόπουλος να οδηγήθηκε στο θάνατο από το εγκληματικό λάθος κάποιων άλλων.
το σχόλιο έγινε από τον δανίκα,γραφτηκε σε σαιτ,ακούστηκε και στο ραδιόφωνο,βγήκε και ο ίδιος για να δικαιολογηθεί,αφού τον έκραξαν σχεδόν όλοι.Αίσχος και ντροπή του απλά.είχε δίκιο ο ραφαηλίδης που τον έβριζε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είδα το συνολικότερο άρθρο στην εφημερίδα, αλλά τη συγκεκριμένη παράγραφο στο site των Νέων. Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια. Εννοώ πως είναι σαφές ποιος έγραψε το κείμενο, ασχέτως της εκεί ανωνυμίας. Τι να σχολιάσουμε παραπάνω; Τα έχουν πει εκατοντάδες. Η αντίδρασή μου αφορά σε ύβρεις σχολιαστών, που ανακατεύουν στη μέση το γενετήσιο. Φρονώ πως σ’ ένα δημόσιο διάλογο δεν έχουν θέση, για κανένα λόγο.
ΑπάντησηΔιαγραφήδιαβασα ΟΛΟΚΛΗΡΟ το αρθρο.Δεν ειναι αισχος.
ΑπάντησηΔιαγραφήpetran:
ΑπάντησηΔιαγραφήΦ για τον τροπο θανατου του Αγγελοπουλου συμφωνω απολυτα. Εχουμε καταντησει αδιαφοροι χαβαλεδες (αν και παντα ειμασταν)
κύριε Τρούσσα, ο θάνατος του σύγχρονου Ομήρου, ήρθε τραγικά, ανεπάντεχα, αδικαιολόγητα και εγκληματικά όπως γράφετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά όμως ακόμα και αυτή του η στιγμή είχε τη μέγιστη λυρικότητα.
Δεν θα μπορούσε να μοιάζει άραγε αυτό το ανδρείκελο ο μπάτσος με τους μοτοσυκλετιστές του J.Cocteau, που στον Ορφέα (και στη Διαθήκη του) κάνουν την εμφανισή τους και δουλεύουν για λογαριασμό του θανάτου;
Ε με τις ματιές του θα μπορέσει ο Θόδωρας να τον σαγηνέψει και αυτόν.
Αιωνία η μνήμη (όχι σαν ευχή αλλά γιατί και αλλιώς δεν μπορούμε και δεν θέλουμε.
Ξέρετε, σ’ ένα θα διαφωνήσω. Αν επιμένουμε στο ότι ο οδηγός της μηχανής ήταν «μπάτσος» (που ήταν), αν επιμένουμε σ’ αυτό είναι σαν να καταλογίζουμε ένα είδος πρόθεσης στην (εξ αμελείας) εγκληματική πράξη, κάτι που –εξ όσων διάβασα– δεν στοιχειοθετείται από πουθενά. Αφήνω δε το γεγονός της ρετσινιάς που κολλιέται, εν προκειμένω, σε όλη την Αστυνομία. Είπαμε, να τα χώνουμε όταν πρέπει στους «μπάτσους», αλλά όχι και όταν δεν πρέπει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι σίγουρο δηλαδή πως αν ο μηχανόβιος ήταν ψιλικατζής ή χασάπης και παρ’ όλο που το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο, κανείς δεν θα έκανε τη σύνδεση χασάπης-κρεοπωλεία, όπως κάνει (τη σύνδεση) «μπάτσος»-αστυνομία.
Δεν αποποιούμαι το ότι αυτή η συνομοταξία - λαικιστή φάρα - μου εγείρει αισθήματα μεγίστης βδελυγμίας και αποστροφής και έτσι αλλιώς γιατί όπως θα έλεγε και ο Shakesphere είναι οι παλιάτσοι της εξουσίας άρα σε μέγιστο βαθμό χυδαίοι και άξεστοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρόλα αυτά δίκιο έχετε, έτυχε και ήταν όποιος ήταν και όπως καλώς υπονοείτε στην αρχική δημοσίευση μάλλον οι ευθύνες για την εγκληματική αυτή αμέλεια ανήκουν σε άλλους...(δεν ξέρω καν φυσικά και δεν υπονοώ τίποτα).
Απλά πιστεύω και βλέπω ότι το τέλος του Θόδωρα είχε και αυτό μια τραγική λυρικότητα. Τίποτα παραπάνω.
Καλημέρα με το Goodbye Pork Pie Hat από το Mingus Ah Um.
Ο jazz αποχωρισμός για το κύριο Θόδωρα.