QUEEN ELEPHANTINE scarab

Συνεχίζοντας στο δικό της αχαρτογράφητο space μονοπάτι, η ελληνική Cosmic Eye προσέφερε τελευταίως κι έναν δίσκο των Queen Elephantine. Το συγκρότημα σχηματίστηκε στο Χονγκ-Κονγκ το 2006, έχει κυκλοφορήσει κάμποσα CD, CD-R, κασέτες, 7ιντσα και e-albums έως σήμερα, με το “Scarab” να αποτελεί, μάλλον, την παρθενική LP-κυκλοφορία του. Με έδρα, πλέον, το Providence του Rhode Island, οι Matt Becker μπάσο, Indrayudh Shome κιθάρες, Ian Sims ντραμς, Nathanael Totushek ντραμς, Brett Zweiman slide κιθάρα και Srinivas Reddy tanpura, οι Queen Elephantine δηλαδή, εμφανίζουν στο “Scarab” πλείστα όσα στοιχεία, τα οποία θα μπορούσε να τους παρεκκλίνουν από μια κάποια διαστημική τροχιά (όχι πως υπήρξαν ποτέ ένα προφανές κοσμικό σχήμα). Δεν έχουμε να κάνουμε δηλαδή μ’ ένα τυπικό lost in space συγκρότημα, αλλά με μιαν ομάδα μουσικών που χειρίζεται εξ ίσου καλώς το βαρύγδουπο stoner, με το... δυσοίωνο επίχρισμα.

Πάρε τε για παράδειγμα το εισαγωγικό κομμάτι, που έχει τίτλο “Veil” και που μοιάζει με κάτι σαν… alap, με μιαν raga εισαγωγή δηλαδή που παίρνει γραμμή από την tanpura και βεβαίως από το rhythm section, που είναι όσο βαρύ και ασήκωτο χρειάζεται – με την «καμπανωτή» κιθάρα στην πορεία να προσθέτει στην «βομβοποίηση» του ήχου παρά να αφαιρεί, και με την γενικότερη τελετουργική αφήγηση να είναι προφανής. Όχι, δεν πρόκειται για ένα κλασικό drone κομμάτι, διατηρεί όμως έναν τέτοιον απόηχο. Το 18λεπτο “Crone” που ακολουθεί και ολοκληρώνει την πρώτη πλευρά συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο. Αργό τέμπο, στιβαρή bass line, ιερά φωνητικά, αλλά και ποικίλοι μετασχηματισμοί στην διαδρομή, με τις κιθάρες να παίρνουν τα πρωτεία προδιαγράφοντας άλλοτε έναν τύπο γερμανικού rock (από τα early seventies) με… Amon Düül II και Jane στοιχεία και άλλοτε να κινούνται σε πιο improv περιβάλλοντα, φέρνοντας στο νου εγγραφές τις Metalanguage (Henry Kaiser και τέτοια). Η δεύτερη πλευρά ανοίγει με το 11λεπτο “Snake”. Οι Queen Elephantine δείχνουν χαρακτήρα. Τελετουργική σύνθεση με προφανή(;) αυτοσχεδιαστικά στοιχεία, κοντά στην παράδοση (σε κάποιες ηχογραφήσεις δηλαδή) των Acid Mothers Temple. Βομβαρδιστικό μπάσο, άκομψα φωνητικά και πολύ καλή «πίσω» δουλειά από τις κιθάρες. Το “Scarab” θα ολοκληρωθεί με το 13λεπτο “Clear light of the unborn”, που κινείται σε σκληρά kraut πλαίσια (ανακάλεσα κάτι από το “UFO” των Guru Guru), με το rhythm section και βασικά τα διπλά ντραμς να καθορίζουν το χώρο, μέσα στον οποίο κιθάρες και tanpura βρίσκονται σε διαλεκτική επικοινωνία. Ωραία, deluxe, gatefold έκδοση από την Cosmic Eye μόλις 320 αντιτύπων.

Επαφή: www.musicbazz.com, www.soundeffect-records.gr