Ο μουσικός, ορχηστρικός λόγος του πάλαι ποτέ κιθαρίστα των
Τρύπες Μπάμπη Παπαδόπουλου είναι παντελώς αυτοδύναμος. Τούτο μπορεί να είναι γνωστό, εν πάση περιπτώσει,
και από τις προηγούμενες δουλειές του (βασικά το «Σκηνές
από Ένα Ταξίδι» του 2008 και το «Απ’ τη Σπηλιά του Δράκου» το 2010), όμως είναι
τώρα με το «Μέσα στον πόνο είν’ η χαρά μεσ’ στη χαρά είναι ο πόνος» [Puzzlemusik, 2014], όταν αυτή
ακριβώς η (ορχηστρική) πληρότητα και αυτοδυναμία αποκτά ακόμη πιο σαφή και μετρήσιμα
χαρακτηριστικά.
Η συνέχεια εδώ… http://www.lifo.gr/team/music/53725
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου