«Στα τέλη του ’50 η bossa
nova γεννήθηκε στη Βραζιλία, πίσω από τις πανέμορφες ακτές του Rio de Janeiro,
στις συνοικίες Copacabana, Ipanema και Leblon. Το σλόγκαν του νέου πρόεδρου Juscelino
Kubitschek (σ.σ. ανέλαβε την 31/1/1956 και για μια πενταετία) “50 χρόνια
ανάπτυξης μέσα σε πέντε” έφερε την ταχεία εκβιομηχάνιση της χώρας, καθιστώντας
τη μέσο για την προώθησή της στον “πρώτο κόσμο” και μακριά πια από τον ‘τρίτο’».
Αυτό γράφει ο Stuart Baker στο booklet του άλμπουμ “Bossa Nova/
Bossa nova and the rise of brazilian music in the 1960s” [Soul Jazz, 2011], αν
και θα πρέπει να σημειώσουμε πως τα πράγματα δεν ήταν και τόσο ρόδινα, αφού εκείνη
την εποχή οι υποτιμήσεις του cruzeiro ήταν συνεχείς, η χώρα έβαινε χρεωμένη
κάτω από τις αλόγιστες δαπάνες και τα μεγαλεπήβολα σχέδια, η διαφθορά ήταν στην
ημερησία διάταξη, ενώ και η φτώχεια, όπως και το χάσμα ανάμεσα στις τάξεις
αυξανόταν με όλο και μεγαλύτερο ρυθμό.
Η bossa nova ξεπηδώντας μέσα απ’ αυτό το κοινωνικοπολιτικό
περιβάλλον εξέφρασε επί της ουσίας την ελπίδα για μια καλυτέρευση της ζωής, και
ουσιαστικά έδωσε ό,τι είχε να δώσει μέχρι το 1964 (συμβολικά μέχρι την
πρωταπριλιά του ’64, όταν την εξουσία, στη Βραζιλία καταλαμβάνει χούντα).
Φυσικά, τούτο δε σημαίνει πως μετά το ’64 δεν γράφτηκαν ωραία τραγούδια και
ορχηστρικά, αλλά το αισθητικό πλέγμα της bossa nova είχε ήδη ολοκληρωθεί,
αφήνοντας το πάτημά του στην ανερχόμενη MPB (Musica Popular Brasileira) και τον
ίσκιο του στην ετοιμαζόμενη tropicalia (με τη σαφή αντι-bossa στάση). (…)
Τι συνέβη στην Ελλάδα;
Από πολύ νωρίς, από
τις αρχές του ’60 η bossa nova (ή και μποσανόβα) απασχολεί τους έλληνες
συνθέτες του ελαφρού τραγουδιού, αλλά σιγά-σιγά και κάποια συγκροτήματα.
Μποσανόβες θα γράψουν ο Μίμης Πλέσσας, ο Κώστας Κλάββας, ο Γεράσιμος Λαβράνος, ο
Γιώργος Θεοδοσιάδης μα ακόμη και ο Μάνος Χατζιδάκις. Η μποσανόβα θα περάσει αμέσως
στον κινηματογράφο, στο λαϊκό και ελαφρολαϊκό τραγούδι, ενώ bossa άσματα θα
ηχογραφούνται όλες τις δεκαετίες στην Ελλάδα (εννοώ και τα πιο πρόσφατα χρόνια),
με μερικά απ’ αυτά να γίνονται επιτυχίες, όπως ας πούμε «Η μπόσα νόβα του
Ησαΐα» (1995) του Φοίβου Δεληβοριά ή ακόμη και «Η μπόσσα νόβα του
ζαχαροπλαστείου» (1980) του Δημήτρη Μαραγκόπουλου από τη «Λιλιπούπολη». (…)
Φώντα Χρόνια Πολλά σε εσένα και σε όλους τους αναγνώστες του blog!! Συγχαρητήρια για το,ως συνήθως, πολύ καλό με χρήσιμες πληροφορίες κείμενο σου. Η Bossa Nova ήταν μπορούμε να πούμε το μουσικό "δοκίμιο" της Βραζιλιάνικης αστικής τάξης πάνω στην "Λαϊκή" Samba όπως άλλωστε περιγράφεται στον τίτλο "Samba de Uma Nota Só" του Antônio Carlos Jobim, του σπουδαιότερου συνθέτη του "νέου" αυτού είδους, στο δίσκο του João Gilberto O Amor, o Sorriso e a Flor του 1960.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξίζει επίσης να αναφερθεί η συμβολή της ταινίας "Orfeu Negro" του Γάλλου Marcel Camus με τις συνθέσεις του Luis Bonfá που ακούγονται στην ταινία , "Samba de Orpheus" και ιδίως το "Manhã de Carnaval" που λόγω της επιτυχίας του θεωρείται ένα από τα τραγούδια που ξεπέρασαν τα σύνορα της Βραζιλίας και βοήθησαν στην διάδοση του νέου μουσικού ρεύματος στον υπόλοιπο κόσμο.
Επίσης χρόνια πολλά κι από 'μένα.
ΔιαγραφήΦώντα,πολύ καλό το άρθρο σου,μεστό και περιεκτικό όπως πάντα.Η Βραζιλιάνικη μουσική δεν έχει απήχηση στην Ελλάδα,δεν ευδοκίμησε ποτέ ως άκουσμα.Μεγάλο κρίμα,καθώς έχουν βγει ασύλληπτες μουσικές,ενώ υπάρχει φυσικά και το τεράστιο κεφάλαιο που λέγεται samba.Η οποία samba θα έλεγα ότι είναι παντελώς άγνωστη εδώ,η πραγματική εννοώ κι όχι αυτή που βάζουν στα καρναβάλια(που ούτε αυτή είναι...).Στη Βραζιλία υπάρχει πολύ καλή σύγχρονη σκηνή,εξαιρετικές κυκλοφορίες,που,όπως συνήθως συμβαίνει παντού,λίγοι τις ακούν.Στη χώρα επικρατεί το απαίσιο sertanejo και το άνευ σχολίων funk(απλή συνωνυμία).Ας είναι...Εγώ προσωπικά,δεν πτοούμαι!!!Samba,θεραπεία για την ψυχή,συγκίνηση,νόστος,ευτυχία και ρυθμός.Valeu...
ΑπάντησηΔιαγραφή
Διαγραφή>>Στη Βραζιλία υπάρχει πολύ καλή σύγχρονη σκηνή,εξαιρετικές κυκλοφορίες,που,όπως συνήθως συμβαίνει παντού,λίγοι τις ακούν.<<
Θα ήθελα να δω ποιος θα βάλει στα «καλύτερα της χρονιάς», ένα σύγχρονο άλμπουμ απ’ αυτή την τεράστια (σε κάθε επίπεδο) χώρα. Γιατί μας τα έχουν παρασκοτίσει όλα τα μόμολα με την Adele.
Respectfully Φώντα 3 βραζιλιάνικες νέες παραγωγές που κάναμε την χρονιά που σε λίγο φεύγει...
Διαγραφή1)The Flying Tea Company-A Ride To The Centre Of The Meditative Universe: https://godrecordsgardenofdreams.bandcamp.com/album/the-flying-tea-company-a-ride-to-the-centre-of-the-meditative-universe
2) MEIO TERMO-TEMPO (EP): https://godrecordsgardenofdreams.bandcamp.com/album/meio-termo-tempo-ep
3)DELIRIO FANTASMA-CHINATOWN (EP): https://godrecordsgardenofdreams.bandcamp.com/album/delirio-fantasma-chinatown-ep
Τα τρία αυτά ep θα αποτελέσουν μια συλλογή σε βινύλιο μεσα στο 2016.
Επίσης θα βγεί σε περιορισμένο βινύλιο το cd μιας άλλης μπάντας απο Βραζιλία που βγάλαμε στα τέλη του 2014 κι ειναι sold out.
Van Der Vous- La Fuga: https://godrecordsgardenofdreams.bandcamp.com/album/la-fuga
Mε συγχωρείς για την κατάχρηση του χώρου με τα δικά μας,αλλά το θεώρησα εντός θέματος σ'αυτήν την ανάρτηση μετά και το παραπάνω σχόλιο σου.
Άντε και καλές γιορτές σε όλους μας,με πολλές,καλές μουσικές απο όλο τον κόσμο!
Επίσης Μιχάλη καλές γιορτές. Υγεία και χαρά σε όλους μας.
Διαγραφή