ΘΕΑΤΡΟ μία αναφορά στο κορυφαίο θεατρικό περιοδικό, με αφορμή τον πρόσφατο θάνατο του Κώστα Νίτσου

Πριν λίγες ημέρες (29/11) έφυγε από τη ζωή μια μορφή της ελληνικής δημοσιογραφίας, ο Κώστας Νίτσος. Ήταν 95 ετών.

Ο Νίτσος, όπως διαβάζουμε στα διάφορα βιογραφικά του που αναρτήθηκαν στο δίκτυο, ξεκίνησε να δημοσιογραφεί στην «Ακρόπολη». Στα χρόνια του πολέμου συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση, ενώ μετά τον πόλεμο μπαίνει στην εφημερίδα «Τα Νέα», της οποίας γίνεται διευθυντής το 1962, παραμένοντας σ’ αυτή τη θέση έως το 1975, συνδέοντας το όνομά του με την κυκλοφοριακή ακμή του ελληνικού Τύπου.

John Cage: Παραλλαγές V, 1965. Ο συνθέτης John Cage, πατέρας του κινήματος των Μικτών Μέσων (multimedia) στην Αμερική, αναστάτωσε τις παραδοσιακές αντιλήψεις για τη μουσική, οργανώνοντας το 1952 το πρώτο μικτό γεγονός με μαγνητοταινίες, χορό, φιλμ, διαφάνειες, ραδιόφωνα, ποίηση, ζωγραφιές, πιάνο και διάλεξη που ενεργούσαν αυτόνομα κι άφηναν πολλή απ’ τη δραστηριότητά τους στην τύχη. Οι “Παραλλαγές V”, ένα από τα πιο ολοκληρωμένα του κομμάτια, κινούνται στην ίδια γραμμή: η μουσική του Cage συνυπάρχει με το χορό του Cunningham, τα φιλμ του VanDerBeek και μια προχωρημένη ηλεκτρονική τεχνολογία. (Θέατρο #40-42)

Διαχρονική αγάπη του Κώστα Νίτσου υπήρξε το θέατρο και αυτό αποδεικνύεται, πρωτίστως, από το έργο που άφησε μέσω του περιοδικού Θέατρο, το οποίο διηύθυνε από το πρώτο τεύχος του (Δεκέμβριος 1961) έως το τελευταίο, το υπ’ αριθμόν 67-68 μάλλον (Μάιος-Αύγουστος 1981). Για μια 20ετία το «Θέατρο» υπήρξε το βασικό περιοδικό θεατρικής παιδείας στη χώρα, διαμορφώνοντας, όπως ο «Σύγχρονος Κινηματογράφος» για τον κινηματογράφο, μια-δυο γενιές θεατρόφιλων.

Τιμώντας τον Κώστα Νίτσο, που μετά το «Θέατρο» πέρασε και από το πόστο του διευθυντή του Εθνικού, ξεφυλλίζουμε δυο-τρία χαρακτηριστικά τεύχη…

Εδώ… http://www.lifo.gr/articles/print_articles/82820