ο RON STABINSKY μόνος με το πιάνο του

Ο Ron Stabinsky είναι ο πιανίστας των Mostly Other People Do the Killing (MOPDtK) και το “Free for One” [Hot Cup, 2016] το πρώτο σόλο προσωπικό CD του. Σόλο προσωπικά CD έχουν ηχογραφήσει κι άλλα μέλη των MOPDtK (Jon Irabagon, Moppa Eliott…), οπότε σ’ αυτόν τον κάπως ιδιαίτερο χώρο μπαίνει τώρα και ο Stabinsky, που, ως πιανίστας, πράττει τέλος πάντων το πιο αναμενόμενο. (Όχι πως παραξενεύει ένα σόλο άλμπουμ για σαξόφωνα ή μπάσο, αλλά εν πάση περιπτώσει το σόλο πιάνο θα είναι πάντα το συνηθέστερο).

Το “Free for One” είναι ηχογραφημένο στην Yonkers (στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης) τον Γενάρη του 2015, είναι εντελώς αυτοσχεδιαστικό και είναι καταγραμμένο μ’ έναν περίτεχνο συνδυασμό, εξ όσων μπόρεσα ν’ ακούσω και ν’ αντιληφθώ, αναλογικών και ψηφιακών μέσων. Ο ήχος, δηλαδή, αν και προέρχεται από CD, είναι πολύ ζεστός, σχεδόν… αναλογικός, με μιαν αύρα κι ένα μεταίσθημα, που δεν τα συναντάς κάθε μέρα στα compact discs. Αυτό δεν μας παραξενεύει εκ πρώτης. Είναι γνωστή η τάση των MOPDtK να επιλέγουν από το τεχνικό-ηχογραφικό και μουσικό παρελθόν όλα εκείνα που μπορεί να πάνε τη δουλειά τους πιο μπροστά, καθιστώντας την ταυτοχρόνως πιο φιλική και ανθρώπινη. Περαιτέρω… αν κι ένα piano-improv άλμπουμ έχει πάντα καταγραμμένες στο εσωτερικό του κάποιες πιο μυστήριες διαδρομές, δεν παύει να είναι εκείνο το σόλο που έχει γράψει την πιο βαθειά ιστορία στην τζαζ δισκογραφία.

Ο Stabinsky είναι ένας πιανίστας που «κλέβει» και από τα δύο βασικά κεφάλαια τής πιανιστικής φιλολογίας, την jazz και τη σύγχρονη κλασική. Από ’κει αντλεί την έμπνευσή του και πάνω στην τομή τους, πολλάκις, κινείται και αυτοσχεδιάζει. Το άνοιγμα και το κλείσιμο, εξάλλου, του “Free for One” αυτό δηλώνει, μιας και τα σχετικά tracks, το “… after it’s over” και το “once, but again…”, είναι εκείνα που οριοθετούν το χώρο. Έτσι λοιπόν, αν το πρώτο είναι ένα καθαρό improv track, με τις νότες να επαναλαμβάνονται (να λουπάρουν) με μιαν επιτηδευμένη ακρίβεια, το τελευταίο, ως συνέχειά του, εμμένει περισσότερο σε μιαν άλλου τύπου ανάπτυξη, μέσα από την οποία o πιανίστας ενσταλάζει, πάντα μέσω μιας τζαζ διάθεσης, μια κλασική μελωδία. Στα υπόλοιπα tracks δεν μπορεί παρά να καταγράφονται όλα τα ενδιάμεσα στάδια. Από τις πιο «σκληρές» improv διαδοχές (“31”), μέχρι τους απόηχους από το rag και τον Art Tatum (“viral infection”), και από τις χορευτικές εκρήξεις τύπου “for reel”, στο σχεδόν 13λεπτο «μάθημα» “no long now/ long now”.

Ο Stabinsky με το “Free for One” δεν πράττει τίποτ’ άλλο από το να καλουπώνει το δικό του ενδιάμεσο «σκαλοπάτι» στον… πάντα σε ανάπτυξη ήχο των MOPDtK.

Επαφή: www.hotcuprecords.com