Οι μουσικές του Charles Mingus (1922-1979) είναι από εκείνες
που μένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη, ακόμη και αν ακουστούν για μία μόνο
φορά – κάτι που οφείλεται στην προσωπικότητα τού συνθέτη, στον τρόπο με τον
οποίον γράφτηκαν. Ο ακροατής μπορεί να μην γνωρίζει λεπτομέρειες –το πώς
ακριβώς δούλευε ο Mingus δηλαδή–, όμως αντιλαμβάνεται αμέσως το αποτέλεσμα.
Εκείνο που φτάνει στ’ αυτιά του είναι, πάντα, κάτι άλλο. Κάτι διαφορετικό.
Είναι jazz φυσικά, η οποία όμως δεν μπορεί εύκολα να καλουπωθεί στα γνωστά στυλ
(bebop, cool, free, hard bop, fusion κ.λπ.), διαθέτοντας συγχρόνως ισχυρότατο hook.
Όπως σημείωνε και ο πιανίστας-συγγραφέας Σάκης Παπαδημητρίου:
«Ο Μίγκους “γράφει” τις συνθέσεις του μ’ ένα δικό του τρόπο.
Συγκεντρώνει τους μουσικούς και τους παίζει όλα τα μέρη στο πιάνο, τη
ραχοκοκαλιά δηλαδή, ώστε να μπορέσει να τους μεταδώσει τον τρόπο ερμηνείας που
προτιμάει, αλλά και τις εναλλαγές συγχορδιών και κλιμάκων. Βέβαια, αυτό
εξαρτάται από το γκρουπ που κάθε φορά έχει, τους συνδυασμούς των οργάνων και
κυρίως από το προσωπικό ύφος του καθένα, τον ήχο, την τεχνική, την
ιδιαιτερότητα κάθε μουσικού σαν άτομο και σαν μέρος του συνόλου. Σ’ αυτό το
σημείο φαίνεται η επίδρασή του από τον Ντιούκ Έλλινγκτον(…). Επίσης ο Μίγκους
δίνει στους μουσικούς του διάφορες σειρές από νότες, που μπορούν να τις παίξουν
σε σχέση με κάθε συγχορδία του κομματιού. Έτσι έχουν την ευχέρεια να διαλέξουν τις
δικές τους νότες και να τις παίξουν στο δικό τους στυλ, εκτός βέβαια από τα
μέρη εκείνα που πρέπει να ακολουθήσουν πιο αυστηρές οδηγίες για μια αλλαγή ρυθμού
π.χ. ή για τη δημιουργία μιας συγκεκριμένης ατμόσφαιρας».
Μέσω αυτού του τρόπου ανάπτυξης και καταγραφής των συνθέσεών
του ο Charles Mingus αναγνωρίζεται στην τζαζ ιστορία ως ο μεγαλύτερος…
ανιχνευτής και εμψυχωτής ταλέντων. Ο τρόπος, εννοούμε, που επέδρασε πάνω στην
τεχνική και την ψυχοσύνθεση των συνεργατών του δεν μπορεί να συγκριθεί με (τον
τρόπο) κανενός άλλου, αφού στα κατά καιρούς συγκροτήματά του ανατράφηκαν και
ωρίμασαν δεκάδες μουσικοί, που αμέσως αναγνωρίστηκαν από τους πάντες. Να μερικοί…
Η συνέχεια εδώ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου