δύο CD της νορβηγικής Losen Records

Πολύ ενδιαφέρουσα εταιρεία από το Όσλο της Νορβηγίας, η Losen Records ιδρύθηκε το 2010 έχοντας τυπώσει μέχρι σήμερα καμμιά 50αριά CD. Για δύο απ’ αυτά (από τα πιο πρόσφατα του καταλόγου της) λέμε τώρα μερικά λόγια…

STEINAR AADNEKVAM: Freedoms Trio [Losen Records, 2016]

Το “Freedoms Trio” του νορβηγού ακουστικού κιθαρίστα Steinar Aadnekvam είναι ηχογραφημένο στην Ισπανία, με το mixing και το mastering να έχει γίνει στη Σουηδία – το δε τρίο του, πέραν του ιδίου, αποτελείται από τον μοζαμβικιανό ντράμερ και τραγουδιστή Deodato Siquir και τον βραζιλιάνο μπασίστα Rubem Farias. Πόσες (διαφορετικές) χώρες αναφέρθηκαν ήδη σ’ αυτές τις πρώτες γραμμές; Πέντε στον αριθμό. Τι δηλώνει τούτο; Το προφανές. Πως το άκουσμα του άλμπουμ τείνει προς την world-jazz… εκείνη την world-jazz τέλος πάντων, που είχε παρουσιάσει ο Siquir και στην Αθήνα, στο Γκάζι, σ’ ένα euro-jazz πριν κάποια χρόνια (2008). Για όσους θυμούνται…

Συνθέσεις μοιρασμένες ανάμεσα στα μέλη του γκρουπ, όλες πρωτότυπες, και ωραία επεξεργασμένες περιέχει το “Freedoms Trio”, με τη βασική κατεύθυνση να καταλαμβάνουν οι αναφορές από το… νότιο ημισφαίριο (ας το πούμε κι έτσι χοντρικώς). Βραζιλία, νότια (και όχι Νότια) Αφρική και Αφρο-Βραζιλία πρωταγωνιστούν λοιπόν στα μουσικά μέτρα, με τους τρεις μουσικούς να επιδίδονται σε πολύ λειτουργικούς αυτοσχεδιασμούς, εκμεταλλευόμενοι το μελωδικό πρόταγμα όλων όσων (αναφορών και επιρροών) αναδιαμορφώνουν και επανασυνθέτουν. Το αποτέλεσμα καταγράφεται σε δέκα κομμάτια, που χρονικώς διαρκούν από λίγα δευτερόλεπτα έως οκτώ λεπτά, και τα οποία (κομμάτια) μεταφέρουν έναν πολύ οικείο σ’ εμάς «αέρα». Θα μπορούσε, με άλλα λόγια, το “Freedoms Trio” ως άλμπουμ να αφορούσε σε μια μορφή «μεσογειακής τζαζ», με τις λατινοϊσπανικές νύξεις να είναι πολλές και συνεχείς, και με το τραγούδισμα (του Sequir) να μεταφέρει αυτό το τόσο χαρακτηριστικό αφρολουζιτάνικο feeling – που μπορεί να μας είναι οικείο από το βραζιλιάνικο άσμα πρωτίστως και που σε κάθε περίπτωση θα αφορά την, κατά το κοινώς ρηθέν, «χαρά της ζωής».

RØNNINGS JAZZMASKIN: Jazzmaskin! [Losen, 2016]
Οι Rønnings Jazzmaskin προέρχονται από το Trondheim της Νορβηγίας και αποτελούνται εκ των Truls Rønning ντραμς, Martin Myhre Olsen άλτο, σοπράνο σαξόφωνο, Petter Kraft τενόρο σαξόφωνο και Egil Kalman κοντραμπάσο. Το συγκρότημα υπάρχει από το 2011, αποτελείται, όπως αντιλαμβάνεστε από τα ονόματα, από σκανδιναυούς μουσικούς (ο μπασίστας είναι Σουηδός), ενώ το “Jazzmaskin!” πρέπει να είναι το πρώτο του CD.

Η jazz του γκρουπ είναι δύσκολο να περιγραφεί με μια λέξη, αλλά ίσως ευκολότερο να περιγραφεί με δύο… Υπάρχει ένα track στο άλμπουμ, το εισαγωγικό, που έχει τίτλο “Monk vs. Messiaen” και είναι εκείνο, που μπορεί να δώσει μια πρώτη άκρη. Υπάρχει λοιπόν το «ευρωπαϊκό πνεύμα», όπως το λέμε, από τη μια μεριά (που δεν είναι αναγκαίο να αφορά αποκλειστικώς στην jazz ή την nordic jazz), αλλά από την άλλη καταγράφεται και μιαν απόπειρα να συνδυαστούν κάποια αβαντ-γκαρντίστικα στοιχεία με την jazz του Monk, κυρίως όσον αφορά στο «μπλέξιμο» των μελωδιών και την αρμονική… κολλητική ουσία τους. Τούτο, φυσικά, δεν σημαίνει πως τα πιο… τυπικά αμερικανικά jazz στοιχεία είναι απόντα από το “Jazzmaskin!”, καθότι συχνά-πυκνά αποτείνονται φόροι τιμής σε «μνημεία» του παρελθόντος – όπως στο “Flyaway Gary”, που αποτελεί μιαν αναφορά στον… σχεδόν ηλεκτρικό Miles του “Miles Smiles”. Φυσικά, επειδή μιλάμε για σκανδιναυούς παίκτες που έχουν διαρκώς στ’ αυτιά τους τη δική τους τζαζ παράδοση –τον τρόπο π.χ. που εναρμόνισαν την πόλκα, προκειμένου να καταστεί αυτή «τζαζ βάση» για περαιτέρω κτίσιμο– στο “Jazzmaskin!” παρατάσσονται κομμάτια και με τέτοιες παλαιές «αρχές» (“Stokkøya”), που προχωρούν στο σήμερα μέσω μιας σοβαρής «κολτρεϊνικής» ανάπτυξης, αλλά και κάποια ακόμη (tracks) που δείχνουν την εξοικείωση αυτών των παικτών (των Σκανδιναυών) με τις «μουσικές του κόσμου» (“Dimi-Ya”) – κάτι ως γνωστόν που συμβαίνει από παλαιά.

Παρουσιάζοντας δικό τους πρωτότυπο υλικό οι Rønnings Jazzmaskin επιζητούν να κριθούν όχι μόνον ως οργανοπαίκτες, αλλά και ως συνθέτες-δημιουργοί. Δεν χρειάζεται να πω πως και προς τις δύο κατευθύνσεις τα καταφέρνουν μια χαρά.

Επαφή: www.losenrecords.no