Οι Don Kapot
είναι ένα μυστήριο τρίο από το Βέλγιο. Μέλη του είναι οι Γιώτης Δαμιανίδης
μπάσο, Viktor Perdieus
βαρύτονο σαξόφωνο και Jakob Warmenbol
ντραμς. «Μυστήριο», γιατί η μουσική που απλώνει το τρίο, σ’ αυτό το παρθενικό
να υποθέσω CD του
[Private, 2018], δεν είναι και πολύ εύκολο να προσδιοριστεί.
Η jazz
βεβαίως είναι η πρώτη λέξη, που έρχεται στο μυαλό σου, αλλά δίπλα-δίπλα σκάει
και το funk, το afro, ακόμη και το punk ή
εν πάση περιπτώσει η… punk-jazz. Αναφορές στο
αμερικανικό no wave
(και στους Lounge Lizards)
ή σε κάποια σχήματα του John Zorn ή ακόμη και στους Material (με τον σαξοφωνίστα Henry Threadgill) θα μπορούσε να είναι και υπαρκτές και βασικές, όμως
τόσο η μορφή του γκρουπ (η τριπλέτα), όσο και μια ρυθμική αγωγή με καθαρούς,
ορισμένες φορές, afrobeat
υπαινιγμούς, συχνά σπρώχνει το πράγμα προς κάπου αλλού.
Έχουν πολύ ενδιαφέρον οι συνθέσεις των Don Kapot και
γιατί δεν είναι περιαυτολογικές, και γιατί διαρκούν «σωστούς» χρόνους
(τρίλεπτα, τετράλεπτα, πεντάλεπτα tracks) και γιατί δεν αναπαράγουν προφανή και ομοιόμορφα κλισέ.
Φυσικά, το ρυθμικό τμήμα είναι σχεδόν το παν εδώ, καθώς είναι διαρκώς στο
κόκκινο, με συνεχή γεμίσματα, κοψίματα, αλλαγές, κόντρα ρούλους στις
μπασογραμμές, εκμετάλλευση συνολική του ντραμ-σετ και βεβαίως μ’ ένα lead όργανο, το βαρύτονο
σαξόφωνο, να καλύπτει μελωδικά και ρυθμικά χιλιόμετρα, υποκαθιστώντας κιθάρες,
πλήκτρα, άλλα πνευστά κ.λπ.
Τι άλλο να πούμε για τους Don Kapot; Τι άλλο… πέραν αυτού. Τρεις εξαιρετικοί μουσικοί, με
πάθος, με όρεξη και με διάθεση να ξεφύγουν από τα πάσης φύσεως κλισέ και τα
αναμενόμενα, που μπορεί να τους περιτριγυρίζουν. Το καταφέρνουν στον πιο ψηλό
βαθμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου