FRED HERSCH TRIO ένα εκπληκτικό αμερικανικό τζαζ τρίο ζωντανό στην Ευρώπη

Τον προηγούμενο Σεπτέμβριο γράψαμε για το πιο πρόσφατο στούντιο άλμπουμ τού σημαντικότατου πιανίστα της jazz Fred Hersch (ο λόγος για το “{open book}” στην Palmetto). Τώρα, κι έχοντας πάντα δίπλα του τους κλασικούς συνεργάτες του, τον μπασίστα John Hébert και τον ντράμερ Eric McPherson, ο Hersch έχει έτοιμο καινούριο CD, και πάλι στην Palmetto, το οποίο είναι ηχογραφημένο στο Flagey Studio 4 των Βρυξελλών, τον Νοέμβριο του 2017. Οπότε… η ερώτηση είναι απλή. Πού κολλάει το… live, από το τίτλο “Live in Europe”; Μα στο γεγονός πως το Flagey Studio 4 είναι μια ξεχωριστή αίθουσα συναυλιών – με το άλμπουμ να αποτελεί ένα ακόμη masterpiece του ταλέντου, της οργάνωσης και της απόδοσης τούτου του διακεκριμένου μουσικού.

Στο “Live in Europe” o Hersch ακολουθεί την κλασική δική του συνταγή – όσον αφορά στο ρεπερτόριο. Δικά του απαιτητικά στη δομή τους tracks και βεβαίως versions, που φανερώνουν όχι μόνο τις διαχρονικές αναφορές του (τον Thelonious Monk π.χ.), αλλά και κάποιους άλλους αγαπημένους του οργανοπαίκτες, που δεν τους πιάνει εύκολα το μάτι σου (δηλαδή το αυτί σου). Διασκευές, λοιπόν, σε συνθέσεις του Monk (“We see”, “Blue Monk”) και του Wayne Shorter (“Miyako”, “Black Nile”), αλλά και αφιερώσεις συνθέσεων (του Hersch φυσικά) στον βρετανό πιανίστα John Taylor (από τους αγαπημένους τού Αμερικανού) και βεβαίως στον Sonny Rollins (μια παντοτινή, οπωσδήποτε, επιρροή του). Επίσης μια σύνθεση είναι αφιερωμένη στον συγγραφέα Tom Piazza, ο οποίος τυγχάνει και… hip jazz cat κατά των Hersch.

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα το “Live in Europe” κυλάει δίχως να το καταλάβεις.

Το τρίο βρίσκεται σε διαβολεμένη φόρμα (το ότι εμφανίζονται μαζί και οι τρεις τους κοντά μια δεκαετία τώρα δεν είναι αδιάφορο του τελικού αποτελέσματος), η ηχογράφηση είναι εντυπωσιακή (συμβάλλει και ο χώρος όσο να ’ναι – η εγγραφή έχει γίνει στο Flagey Studio 4, το ξαναλέμε, που στεγάζεται σ’ ένα ιστορικό βρυξελιώτικο κτήριο του ’30, ανακαινισμένο προφανώς), ενώ και το ρεπερτόριο φυσικά συμβάλλει τα μάλα προς το οριστικό υψηλό επίπεδο της γενικότερης παραγωγής.

Ο Hersch έχει την ευκαιρία και εδώ, για μιαν ακόμη φορά, να καταδείξει την ιστορία της jazz, με τον δικό του συμπυκνωμένο, αλλά τόσο, επιστημονικά και αισθητικά, κατασταλαγμένο τρόπο, περνώντας από την Νέα Ορλεάνη (φοβερό το blues “The Big Easy”), τα calypsos (“Newklypso”) που τόσο σηματοδότησαν την πορεία τής μεγάλης μαύρης μουσικής (κυρίως στη δεκαετία του ’50), τον Monk, τις μπαλάντες (με στοιχεία ρομάντζας κ.λπ., Keith Jarrett και πέρα), τις αυτοσχεδιαστικές τάσεις, έτσι όπως εκείνες εμφανίζονται στα διάφορα soli των οργάνων...

Εξαιρετικό CD. Προϊόν και αυτό ενός ήδη οριακού, αμερικανικού, jazz trio.

Επαφή: www.fredhersch.com