Κοιτάζοντας την φωτογραφία των Vincent Meissner Trio, στο μέσα μέρος του
εξωφύλλου, το πρώτο που σου κάνει εντύπωση (και για αρχή δεν υπάρχει δεύτερο)
είναι η ηλικία των μουσικών. Και οι τρεις τους, δηλαδή οι Vincent Meissner πιάνο,
Josef Zeimetz μπάσο
και Henri Reichmann
ντραμς, δεν «δείχνουν» πάνω από τα είκοσι χρόνια τους, ή κάπου εκεί τέλος
πάντων, κάτι που, όσο να ’ναι, εκπλήσσει. Περισσότερο, φυσικά, εκπλήσσεσαι ως ακροατής,
όταν ρίξεις το CD “Bewegtes Feld” [ACT Music + Vision / AN Music, 2021] στο
player, καθότι τότε
αντιλαμβάνεσαι πλήρως με τι ακριβώς, εδώ, έχεις να κάνεις, με τι περίπτωση
συγκροτήματος ή και περιπτωσάρα ενδεχομένως...
Λέμε λοιπόν για ένα piano-jazz-trio 20άρηδων,
που αποφασίζουν να εκτεθούν με κάτι πέρα και πάνω της ηλικίας τους. Γιατί, όπως
και να το κάνουμε, το piano-trio δεν είναι και το πιο
εύκολο σχήμα στον κόσμο (της jazz),
πόσω μάλλον όταν εδώ προβάλλεται από τούτους εδώ τούς σωστά σπουδαγμένους, αλλά,
και σε κάθε περίπτωση, άπειρους νεανίες.
Παρένθεση. Το άλμπουμ μπαίνει κάτω από τον υπότιτλο “young german jazz”, ο οποίος συνηθίζεται στην ACT σε ανάλογες περιπτώσεις (Johanna Summer, The Jakob Manz Project, Erna Rot, Three Fall & Melane κ.ά.). Κλείνει η παρένθεση
Το “Bewegtes Feld” δεν έχει κάποιον συγκεκριμένο χαρακτήρα σαν άκουσμα, σαν piano-trio. Μοιάζει πολύ πυκνό, με πολλές και ποικίλες αναφορές, που φανερώνουν οπωσδήποτε συνθετική επάρκεια από τον Meissner και οργανοπαικτική από τους υπολοίπους, αλλά δεν έχει κάποια ισχυρή ταυτότητα σαν άκουσμα – και αυτό είναι κάπου λογικό. Φυσικά οι πιανιστικοί ήρωες τής ACT (αλλά όχι μόνον) όπως ο Vijay Iyer ή ο Michael Wollny αποτελούν «εικόνες» για τους νεαρούς μουσικούς μας, χωρίς τούτο να σημαίνει πως από τις συνθέσεις του Meissner δεν παρελαύνουν και οι κλασικοί πρωτοπόροι τύπου Paul Bley ή Thelonious Monk.
Μάλιστα θα λέγαμε πως τα πιο ενδιαφέροντα συνθέματα τού “Bewegtes Feld” είναι αυτά τα πιο «προχωρημένα» (“Traum und erwachen”, “Trichter” κ.λπ.), πράγμα που σημαίνει πως το άλμπουμ θα μπορούσε, με άνεση, να κινείται προς αυτή την κατεύθυνση και όχι προς την άλλη, την περισσότερο... αφηγηματική.
Εντάξει, αυτά είναι «σταυροδρόμια» που, για τους νέους μουσικούς, σημαίνουν πάρα πολλά. Το σίγουρο είναι, πάντως, πως οι Vincent Meissner Trio έχουν τις δυνατότητες να προτείνουν μια σύγχρονη jazz, έμπλεη αναφορών και ιστορικών νοηματοδοτήσεων, αρκεί να οδηγήσουν το ταλέντο τους προς μια πιο συγκεκριμένη κατεύθυνση. Θα το κάνουν.
Παρένθεση. Το άλμπουμ μπαίνει κάτω από τον υπότιτλο “young german jazz”, ο οποίος συνηθίζεται στην ACT σε ανάλογες περιπτώσεις (Johanna Summer, The Jakob Manz Project, Erna Rot, Three Fall & Melane κ.ά.). Κλείνει η παρένθεση
Το “Bewegtes Feld” δεν έχει κάποιον συγκεκριμένο χαρακτήρα σαν άκουσμα, σαν piano-trio. Μοιάζει πολύ πυκνό, με πολλές και ποικίλες αναφορές, που φανερώνουν οπωσδήποτε συνθετική επάρκεια από τον Meissner και οργανοπαικτική από τους υπολοίπους, αλλά δεν έχει κάποια ισχυρή ταυτότητα σαν άκουσμα – και αυτό είναι κάπου λογικό. Φυσικά οι πιανιστικοί ήρωες τής ACT (αλλά όχι μόνον) όπως ο Vijay Iyer ή ο Michael Wollny αποτελούν «εικόνες» για τους νεαρούς μουσικούς μας, χωρίς τούτο να σημαίνει πως από τις συνθέσεις του Meissner δεν παρελαύνουν και οι κλασικοί πρωτοπόροι τύπου Paul Bley ή Thelonious Monk.
Μάλιστα θα λέγαμε πως τα πιο ενδιαφέροντα συνθέματα τού “Bewegtes Feld” είναι αυτά τα πιο «προχωρημένα» (“Traum und erwachen”, “Trichter” κ.λπ.), πράγμα που σημαίνει πως το άλμπουμ θα μπορούσε, με άνεση, να κινείται προς αυτή την κατεύθυνση και όχι προς την άλλη, την περισσότερο... αφηγηματική.
Εντάξει, αυτά είναι «σταυροδρόμια» που, για τους νέους μουσικούς, σημαίνουν πάρα πολλά. Το σίγουρο είναι, πάντως, πως οι Vincent Meissner Trio έχουν τις δυνατότητες να προτείνουν μια σύγχρονη jazz, έμπλεη αναφορών και ιστορικών νοηματοδοτήσεων, αρκεί να οδηγήσουν το ταλέντο τους προς μια πιο συγκεκριμένη κατεύθυνση. Θα το κάνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου