ELECTRO ΣΜΗΝΗ…

Οι ηχογραφημένοι ήχοι εντόμων έχουν μακρά πορεία στην ιστορία της δισκογραφίας. Ήδη από τη δεκαετία του ’50 είχε δοθεί στην κυκλοφορία άλμπουμ με τον τίτλο “The Songs of Insects” [USA. The Cornell Laboratory Of Ornithology CH 1085], ενώ το 1960 η Folkways είχε κυκλοφορήσει το δικό της “Sounds of Insects” [FX 6178], με επιτόπιες εγγραφές… εντόμων από τον Albro T. Gaul. Οι ήχοι εντόμων, ένα από τα διαχρονικά συστατικά της concrete music, ανακαλύπτονται από καιρού εις καιρόν από μεταπράτες/ μουσικούς, μα ακόμη και από DJs, οι οποίοι επιθυμούν να ενετάξουν στα sets τους, το παράξενο και το απροσδόκητο.Το άλμπουμ “Insect” [πτώματα κάτω από το κρεββάτι, 2010], που έχω στα χέρια μου, εντάσσεται απολύτως σ’ αυτήν την κατηγορία. Είναι ηχογραφημένο από τον Dave Phillips σε δάση και βιoτόπους της Ταϊλάνδης το 2001, κι είχε πρωτοεκδοθεί σε CD-R 50 αντιτύπων δύο χρόνια αργότερα. Πέρυσι, εκείνο το CD-R επανατυπώθηκε σε βινύλιο (200 αντίτυπα) από το ελληνικό label πτώματα κάτω από το κρεββάτι(!), δίνοντάς μας, έτσι, την ευκαιρία να το ακούσουμε (αλλιώς). Σε γενικές γραμμές θα έλεγα πως οι ήχοι των εντόμων (οι οποίοι εδώ εμφανίζονται, χωρίς κάποιο χονδροειδές μανιπουλάρισμα, που ν’ αλλοιώνει τη χρωματική ουσία τους) γειτνιάζουν ηχητικώς με… ηλεκτρακουστικές καταστάσεις. Αν δεν ξέρεις, δυσκολεύεσαι να καταλάβεις… Υπάρχει ένα κοντίνουο, που μπορεί να οφείλεται σε τζιτζίκια π.χ. (ή κάτι αντίστοιχο) και από ’κει και πέρα μία συμπτωματική εισβολή διαφορετικών εντόμων, από διαφορετικές διευθύνσεις, τα οποία προσθέτουν και αφαιρούν, πολλαπλασιάζοντας τον ηχοχρωματικό καμβά. Το αποτέλεσμα, στις πιο βαθιές χαράξεις του βινυλίου (ιδίως μετά τη μέση της δεύτερης πλευράς), έχει μία «αφύσικη» δυναμική – λες και ακούς συμπυκνωμένα «μπλακεντέκερ» –, την επίδραση της οποίας αντιλαμβάνεσαι, μόλις η βελόνα ακουμπήσει στο dead wax.
Επαφή: www.noise-below.org
Το “Gravity @ half speed/ A sunburned grotto” [absurd/ πτώματα κάτω από το κρεββάτι, 2010] είναι ένα split 7ιντσο, που παίζει στις 33 και 1/3 στροφές, ένα παράξενο δούναι και λαβείν ανάμεσα σε δύο πειραματιστές. Στο “A sunburned grotto” ο Howard Stelzer παίρνει «κομμάτια» από μία προηγούμενη συνεργασία του με τον Frans de Waard (το CD-R “Torn Tongue”), ένα «ίσο» κατασκευασμένο από φωνές, ταινίες και μανιπουλαρισμένους ήχους, πάνω στο οποίο επιπροσθέτει το “Gravity @ half speed”. Το υλικό είναι ηχογραφημένο στο Cambridge της Μασαχουσέτης (μέσα σε μία βάρκα και στο αυτοκίνητο του συνθέτη). Από την άλλη, στο “Gravity @ half speed” o Frans de Waard επιχειρεί μία ανακατασκευή του υλικού τού Stelzer, τη βοηθεία ενός 4-track αναλογικού κασετοφώνου, σε μία κάπως χαμηλότερη στάθμη. Το αποτέλεσμα είναι μία fuzzy βάση θορύβου, επί της οποίας εναποθέτονται βόμβοι, ξυσίματα και διαφυγές (rec. στο Geluidwerkplaats extrapool της ολλανδικής πόλης Nijmegen).
Έχοντας ως βασικό ηχητικό μενού επιτόπιες ηχογραφήσεις, τις οποίες πραγματοποίησε στο γαλλικό χωριό Fitou (8-9/2009) και στα γαελικά νησιά Barra, δυτικώς της Σκωτίας (9-10/2009), ο Daniel Alexander Hignell, ετοιμάζει στο “Soundscape Study 001” [Triple Bath, 2010] μία, ή μάλλον δύο ηλεκτρακουστικές κατασκευές, επιχειρώντας να αναπαραστήσει ηχητικώς ένα σύμπλεγμα ζωής, και βεβαίως προσωπικών συναισθημάτων, τα οποία (συναισθήματα) άπτονται των απομακρυσμένων τόπων. Υπάρχει δηλαδή το μυστικό στοιχείο, η λεγόμενη «δύναμη της φύσης», οι φωνές των ανθρώπων, τα ξεχασμένα άσματα, που μεταφέρονται μόνο μέσω του αέρα, ένα «αγγελοπουλικό» (αν μου επιτρέπεται η έκφραση) σύμπαν, που επιζητεί το αφηρημένο μιας μουσικής πλατφόρμας (τα πάντα είναι μουσική), για να υπάρξει. Ιδίως στην περίπτωση των Barra (τα κομμάτια 6-10), το απόκοσμο ηχητικό σύμπλεγμα – με τις «ξεκάρφωτες» off παρεμβάσεις να το κάνουν έτι πιο απόκοσμο –, μοιάζει να είναι ό,τι πρέπει για επένδυση ενός περιβαλλοντικού θρίλερ, με αβέβαιη κατάληξη.
Επαφή: www.triplebath.gr