VAN DER GRAAF GENERATOR medusa

Τo μπαμ που έγινε με το εξαίρετο “Present” το 2005 – το άλμπουμ που επανέφερε τους Van der Graaf Generator στο προσκήνιο μετά τα τέλη του ’70 – έχει και συνέχεια. Δίχως να παραλείπω το ενδιάμεσο βήμα “Trisector” (2008), το μόλις ελαχίστων μηνών “A Grounding in Numbers” [Esoteric Recordings] είναι ο δίσκος (LP/CD) που κάνει τη διαφορά. Υπό την έννοια ότι έχουμε ένα 49λεπτο άλμπουμ 13 συνθέσεων (ποτέ πριν οι VdGG δεν προσέφεραν τόσο πολλά κομμάτια, ανεπτυγμένα σε τόσο «λίγο» χρόνο – μάλιστα, τέσσερα απ’ αυτά έχουν διάρκεια κάτω από τρία λεπτά!) και κυρίως ένα έργο, το οποίον μπορεί να συγκριθεί, δίχως πρόβλημα (αν είναι αυτό το ζήτημα – που δεν είναι) με τις στιγμές της μεγάλης δόξας· το “Pawn Hearts” φερ’ ειπείν, εκεί στα early 70s.
Τριάδα πλέον, μετά την αποχώρηση του σαξοφωνίστα David Jackson, οι Peter Hammill φωνή, πιάνο, κιθάρες, Hugh Banton όργανο, keyboards και Guy Evans ντραμς, καταθέτουν μία σειρά κομματιών που εντυπωσιάζουν με τη συμπαγή περιεκτικότητα και τη διαρκή νεωτερικότητά τους. Απίθανα παιξίματα, ήχος «γεμάτος», τολμηρός, καθαρός (κοντεύαμε να ξεχάσουμε…), συνθέσεις που ρέουν με απαράμιλλη άνεση, δίχως ποτέ να γίνονται «φθηνές» (πώς θα ήταν δυνατόν;) ή «δύστροπες», στίχοι… οι γνωστοί του Hammill, φιλοσοφικοί, προσωπικοί, που αφορούν συχνά στη σχέση του με το χρόνο, έτσι όπως αυτός κυλάει καθημερινώς ή και… επιστημονικώς. Στο “Mathematics”, ας πούμε, επιχειρεί να μετατρέψει το βαθύτερο νόημα της ταυτότητας του Euler, που φιλοσοφικώς σχετίζεται με την αρμονία και την ομορφιά των Μαθηματικών, σ’ ένα αντίστοιχης αισθητικής τραγούδι, άδοντας «Μαθηματικά, απλά, καθαρά, πέρα από την πίστη», επαναλαμβάνοντας τετράκις, ως επωδό, τη διατύπωση της ταυτότητας “e to the power of i times pi plus one is zero” ή “e to the power of i times pi is minus one”, την ώρα κατά την οποίαν στη “Medusa” επιχειρεί να δώσει μία σύγχρονη διάσταση στο μύθο της Γωργούς («αυτό που βλέπετε είναι ό,τι παίρνετε από μένα»), έτσι όπως εκείνος (ο μύθος) θα μπορούσε να λειτουργεί μέσα σε μία αντι-πνευματική κοινωνία (“Your time starts now”). Δεν είναι, όμως, μόνον τα τραγούδια, είναι και τα ορχηστρικά, όπως ο… ψυχεδελικός “Red Baron” ή το φλεγματικό jazzy “Splink”, που κερδίζουν και ανεβάζουν το ενδιαφέρον μας για ένα άλμπουμ, η πρώτη ακρόαση του οποίου αποδεικνύεται λίγη και η δεύτερη ελάχιστη…