o ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ στην Ουκρανία

Ο λόγος που ανασύρω το συγκεκριμένο LP, για το οποίο θα διαβάσετε πιο κάτω, δεν μπορεί να είναι άλλος από την παρουσία σε αυτό τού Αλέξανδρου Χρηστίδη, ενός περκασιονίστα που τον έχει γνωρίσει για τα καλά η ελληνική σκηνή τα τελευταία… 33 χρόνια. Αλλά για να δούμε την ιστορία από την αρχή. (Διαγωνισμός Big Band Ballroom Dance, Κίεβο 1967)
Ο Χρηστίδης, παιδί πολιτικών προσφύγων, γεννήθηκε, μεγάλωσε και έζησε μέχρι τα 32 του (το 1978 δηλαδή) σε χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ (Γιουγκοσλαβία, Τσεχοσλοβακία, Σοβιετική Ένωση/ Ουζμπεκιστάν, Σοβιετική Ένωση/ Ουκρανία). Βάσει όσων ο ίδιος μου είπε, η επαφή του με την jazz ξεκινά ουσιαστικώς στα 8 του χρόνια, στην Τασκένδη, όταν ακούει στο οικογενειακό ραδιόφωνο dixie και swing από κάποιον μακρινό ραδιοσταθμό (πιθανώς το BBC), ενώ από το 1957, στο Chirchik (κοντά στην Τασκένδη), αρχίζει να μαζεύει 78άρηδες δίσκους ανάλογης μουσικής των «ανατολικών» εταιριών Amiga, Supraphon, Muza, Electrecord, Melodia και Balkanton.
Εκείνο που αποκαλούμε «jazz», πριν το ’50, στην Ανατολική Ευρώπη, δεν ήταν τίποτ’ άλλο παρά ένας τύπος swing, ο οποίος ανακατευόταν με το χορό και το τραγούδι (άρα έχουμε να κάνουμε με μία κλασική dance music), και ο οποίος (τύπος) συν τω χρόνω εξελίχθηκε περισσότερο ορχηστρικά, μα ακόμη και αυτοσχεδιαστικά.
Από το 1961, έως το 1978, εγκατεστημένος στο Κίεβο, ο Αλέξανδρος Χρηστίδης δεν σπουδάζει μόνο Μηχανολόγος στο Πολυτεχνείο της πόλης, αλλά ξεκινά και από άλλο επίπεδο την επαφή του με την jazz, ως ντράμερ και περκασιονίστας, συνεργαζόμενος με διάφορους μουσικούς και εμφανιζόμενος σε φεστιβάλ. Ενδεικτικώς: “Donetsk 100” (1969) με V. Molotkov, A. Gulak, “Youth 71” (Dnepropetrovsk) με V. Molotkov, A. Gulak, “Donetsk 102” (1972) με V. Kolesnikov, A. Babi κ.ά.
Κάπως έτσι έρχεται και η έκδοση του άλμπουμ “Liricheskoe Nastroenie” (Λυρικές διαθέσεις) [π. Σοβιετική Ένωση/ Ουκρανία Melodia 33 C60-09709-10, 1978], στο οποίο εμφανίζονταν οι Vyacheslav Novikov πιάνο, Vladimir Molotkov κιθάρα, μπάσο, Αλέξανδρος Χρηστίδης κρουστά και οι ίδιοι, συν τον Valeri Kolesnikov τρομπέτα, φλούγκελχορν, στη δεύτερη πλευρά.
Οι συνθέσεις – για ένα από τα πρώτα modern jazz LP (αν όχι το πρώτο), που ηχογραφήθηκαν ποτέ στην Ουκρανία – είναι αρκούντως προχωρημένες και (ηλεκτρισμένες), με το bass guitar τού Molotkov να χαράζει βαθιά το δρόμο, τα ντραμιστικά γεμίσματα του Χρηστίδη να συνοδεύουν εντατικώς και βεβαίως με το πιάνο του Novikov, τα πνευστά του Kolesnikov, αλλά και την ηλεκτρική κιθάρα, βασικά, τού Molotkov να περιγράφουν διαθέσεις, που διατηρούν στο σώμα τους ένα υπόγειο groove (ιδίως στην b side). Από αριστερά: V. Kolesnikov, V. Molotkov, V. Novikov, A. Χρηστίδης (Στούντιο Melodiya, 1974;)
Τον Απρίλιο του ’78, ο Αλέξανδρος Χρηστίδης θα έρθει, για μόνιμη εγκατάσταση, στην Ελλάδα, θα συνεργαστεί με το Γ Πρόγραμμα (εποχή Χατζιδάκι), θα εμφανιστεί στη Λιλιπούπολη, στις «Φυλλωσιές» [Lyra, 1982] του Δημήτρη Ζαφειρέλη, πριν ακολουθήσει σιγά-σιγά τη δική του προσωπική διαδρομή, μέσω συνεχών live σε μικρούς και μεγάλους χώρους. Τελευταία φορά, που είδα τ’ όνομά του στη δισκογραφία ήταν στο CD της Δανάης Παναγιωτοπούλου Homo Logotypus [Yafka Records], το 2009.
(Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του Αλέκου Χρηστίδη)