O κιμπορντίστας του Paul Weller, ο κύριος Andy Crofts, είναι πίσω από τους Moons. Και όταν λέω πίσω εννοώ πως είναι ο συνθέτης των δύο κομματιών τού single Everyday heroes/ Rear window [Acid Jazz], το οποίον κυκλοφόρησε πέρυσι· προπομπός στην ουσία του LP “Life on Earth”, που βγήκε κι αυτό πριν από μερικούς μήνες. Το “Everyday heroes” θυμίζει τα πιο soulish κομμάτια των Style Council, αν κι έχει βαρύτερο rhythm section. Το mod-άδικο κλίμα επίσης υπάρχει, αλλά τα πατήματα του τραγουδιστή έχουν και μια late 70s/early 80s new wave χροιά. Ωραίο κομμάτι. Απεναντίας, το flip-side μού φέρνει στο νου την βρετανική pop-psych των late sixties· φυσικά τους Fab Four στη φωνητική διαχείριση, αλλά και άλλα περισσότερο επισκιασμένα γκρουπ όπως τους Gods ή τους Fox. Συγκρότημα, που παίζει με τις μουσικές αναμνήσεις είναι οι Moons, και σ’ αυτόν τον τομέα παίζει καλά… Οι 7μελείς Men of North Country (φωνή, κιθάρες, μπάσο, ντραμς, τρομπέτα, σαξόφωνα, τρομπόνι) μπορεί να είναι από το Ισραήλ, έκαναν όμως το 7ιντσο ντεμπούτο τους Man of north country/ Debut, πέρυσι, για τη βρετανική Acid Jazz. Το πρώτο κομμάτι τηρεί τα της… νέας northern soul συνταγής. Η χορευτικότητα, τα κάπως αριστοκρατικά φωνητικά, τα πολύ ωραία πνευστά, το πακτωμένο rhythm section, όπως κι η γενικότερη παραγωγή σηματοδοτούν ένα διαμαντάκι, που – ας το ελπίσω – δεν θα το πνίξει η πρώτη μπόρα. Η άλλη πλευρά, το “Debut” είναι στο ίδιο κλίμα (αν και ακόμη πιο πολύ… sixties), παρότι ως σύνθεση είναι πιο προσγειωμένη.
O κιμπορντίστας του Paul Weller, ο κύριος Andy Crofts, είναι πίσω από τους Moons. Και όταν λέω πίσω εννοώ πως είναι ο συνθέτης των δύο κομματιών τού single Everyday heroes/ Rear window [Acid Jazz], το οποίον κυκλοφόρησε πέρυσι· προπομπός στην ουσία του LP “Life on Earth”, που βγήκε κι αυτό πριν από μερικούς μήνες. Το “Everyday heroes” θυμίζει τα πιο soulish κομμάτια των Style Council, αν κι έχει βαρύτερο rhythm section. Το mod-άδικο κλίμα επίσης υπάρχει, αλλά τα πατήματα του τραγουδιστή έχουν και μια late 70s/early 80s new wave χροιά. Ωραίο κομμάτι. Απεναντίας, το flip-side μού φέρνει στο νου την βρετανική pop-psych των late sixties· φυσικά τους Fab Four στη φωνητική διαχείριση, αλλά και άλλα περισσότερο επισκιασμένα γκρουπ όπως τους Gods ή τους Fox. Συγκρότημα, που παίζει με τις μουσικές αναμνήσεις είναι οι Moons, και σ’ αυτόν τον τομέα παίζει καλά…
Οι 7μελείς Men of North Country (φωνή, κιθάρες, μπάσο, ντραμς, τρομπέτα, σαξόφωνα, τρομπόνι) μπορεί να είναι από το Ισραήλ, έκαναν όμως το 7ιντσο ντεμπούτο τους Man of north country/ Debut, πέρυσι, για τη βρετανική Acid Jazz. Το πρώτο κομμάτι τηρεί τα της… νέας northern soul συνταγής. Η χορευτικότητα, τα κάπως αριστοκρατικά φωνητικά, τα πολύ ωραία πνευστά, το πακτωμένο rhythm section, όπως κι η γενικότερη παραγωγή σηματοδοτούν ένα διαμαντάκι, που – ας το ελπίσω – δεν θα το πνίξει η πρώτη μπόρα. Η άλλη πλευρά, το “Debut” είναι στο ίδιο κλίμα (αν και ακόμη πιο πολύ… sixties), παρότι ως σύνθεση είναι πιο προσγειωμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου