THE NEW WORLD JAZZ COMPOSERS OCTET – NEW YORK STANDARDS QUARTET

Ηχογραφημένο στη Βοστώνη τον Ιούνιο που πέρασε, το “Breaking News” [Big and Phat Jazz Productions] είναι το τρίτο άλμπουμ τού New World Jazz Composers Octet (NWJCO), μιας ομάδας που σχηματίστηκε το 2000 από τον Daniel Ian Smith, έχοντας (ως ομάδα) ένα βασικό χαρακτηριστικό· όχι μοναδικό, αλλά εν πάση περιπτώσει βασικό. Οι μουσικοί που αποτελούν το NWJCO, όπως μαρτυρά και ο τίτλος του εξάλλου, είναι εκτός από οργανοπαίκτες και συνθέτες. Τούτο τους παρέχει τη δυνατότητα για μία εφ’ όλης της ύλης περιπλάνηση στο έργο μεγεθών της jazz, το οποίον (έργο) αφού το μετασχηματίσουν σε πρόταση προσωπική, αποφασίζουν οι ίδιοι να το εκτελέσουν προτείνοντάς το στο κοινό τους. Το αποτέλεσμα είναι οπωσδήποτε θελκτικό. Η μπάντα, δηλαδή οι Felipe Salles τενόρο, φλάουτο, Ken Cervenka τρομπέτα, φλούγκελχορν, Walter Platt τρομπέτα, φλούγκελχορν, Tim Ray πιάνο, Keala Kaumeheiwa ακουστικό μπάσο, Mark Walker ντραμς, Ernesto Diaz κρουστά και βεβαίως ο Daniel Ian Smith σε σαξόφωνα και φλάουτο, παίζει πραγματικά με θέρμη και με πάθος, όπως αποδεικνύεται ακόμη και από ένα πρώτο άκουσμα, δίνοντας ρέστα σε tracks όπως το εισαγωγικό, και πλημμυρισμένο στο swinging, up-tempo “Poco Picasso”, το κλασικής bop αντίληψης “Breaking news” (το διανθισμένο με στοιχεία… hard), το “Warp 7, now!” με τις αεράτες πνευστές γραμμές και τα διακεκαυμένα πνευστά και πιανιστικά soli που δίνουν και παίρνουν, το μοναδικό μέσα στο σώμα του άλμπουμ “Song sung long” με την απαγγελία του φερώνυμου ποιήματος του Paul Haines, έτσι όπως το αποδίδει η μικρή Catherine Hazel Smith (κόρη του Daniel Ian Smith). Αλλά και στις (πιο αργές) μπαλάντες τύπου “Wishful thinking” ή “Children’s waltz” το NWJCO δείχνει την ικανότητά του να διαπερνά ποικίλα περιβάλλοντα (jazz και κλασικά), άνευ οιουδήποτε προβλήματος. Η (τριμερής) «Τριλογία», που κλείνει το “Breaking News”, με κάθε ένα από τα μέρη της να είναι αφιερωμένο και σ’ έναν αγαπημένο συνθέτη του γκρουπ (Thad Jones, Billy Strayhorn, Bill Holman) είναι ασυζητητί το κερασάκι. Απανωτές αλλαγές ρυθμών, αλλεπάλληλα σόλι, αφηγηματικές στιγμές ιδιαίτερης έμπνευσης, καταπληκτικό modal κλείσιμο. Για οκτέτο πρόκειται, αλλά η αίσθηση που λαμβάνεις δείχνει ν’ αφορά σε… διπλάσιο σχήμα!
Επαφή: www.bigandphatjazz.com
Αν και ολλανδική ετικέτα η Challenge (έχει ως έδρα της την πόλη Amersfoort, κάπου κοντά στην Ουτρέχτη), οι εκδοτικές της δραστηριότητες είναι όσο παγκόσμιες γίνεται. Οι New York Standards Quartet (NYSQ) είναι Νεοϋορκέζοι, όπως μαρτυρά ο τίτλος τους, γράφουν στο Tokyo, και αποτελούνται εκ των David Berkman πιάνο, Tim Αrmacost σαξόφωνα, άλτο φλάουτο, Gene Jackson ντραμς και Yosuke Inoue κοντραμπάσο. Το δε άλμπουμ τους “Unstandard” (2011), που παρέχει αφορμή για ό,τι ακολουθεί, χαιρετίζεται ως πολλά υποσχόμενο (αν και δεν είναι το παρθενικό τους) και τούτο γιατί οι NYSQ κατορθώνουν (όχι το ακατόρθωτο) να επιβάλλουν ένα δικό τους τρόπο αφήγησης στα κλασικά των κλασικών, που δείχνει ψάξιμο και μεράκι. Έτσι, λοιπόν, έχοντας στη φαρέτρα τους κομμάτια όπως τα “How high the moon”, “All the things you are”, “Stablemates”, “But beautiful”, “Interplay” οι τέσσερις NYSQ (που είναι και συνθέτες – το άλμπουμ τους περιέχει τρία δικά τους θέματα) επικεντρώνονται θα λέγαμε στα στάνταρντ του παρελθόντος, διαμορφώνοντάς τα κατά το δοκούν. Τι σημαίνει αυτό; Μεταλλάσσουν τις αρμονίες, ανοίγουν τις μελωδίες, επανερχόμενοι στα αναγνωρίσιμα μοτίβο μέσα από τις δικές του διαδρομές, προτείνοντας εν τέλει ένα άλμπουμ σύγχρονης jazz, ναι μεν με τις εκφραστικές του δυσκολίες, αλλά και άνευ εκπτώσεων όσον αφορά στις προσδοκίες του ακροατή.
Επαφή: www.challenge.nl