THE MOOT POINT ποντικοφάρμακο

Πρόκειται για κυκλοφορία αρχείου. Οι Moot Point προέρχονταν από τη Θεσσαλονίκη, σχηματίστηκαν το 1984, κατορθώνοντας να μείνουν μαζί περίπου μια δεκαετία, ηχογραφώντας μόνο κασέτες. Από μια τέτοια κασέτα τους γνώρισα κι εγώ, που είχε μοιραστεί με το πρώτο τεύχος του fanzin Rollin’ Under (1986) κι είχε τίτλο Give Bees a Chance (μαζί και οι X-Rays Eyes, New Rose, International Comedy, Mushrooms, Life in Cage, Never Ending Story, Σταύρος Λιόντος – την ξανάκουσα επί τη ευκαιρία και τη βρήκα μπουκωμένη, αλλά θα τη διορθώσω). Εκεί ανθολογούνταν δύο κομμάτια των Moot Point (Βασίλης Μέλφος κιθάρα, φωνητικά, Λία Γιόκα πλήκτρα, φωνητικά, Αγαμέμνων Μάρδας μπάσο, Γιώργος Καλογεράκης τύμπανα), τα «Έναρξη το Σεπτέμβριο» και «Ποντικοφάρμακο», τα οποία βεβαίως ακούγονται και στο παρόν LP (240 αντίτυπα) που αποτελεί μια συνεργασία της Wipe-out Records με την B-Otherside Records.
Κατά βάση, το υλικό του βινυλίου είναι μία προσαρμογή της κασέτας Gonna Blast! Ya Fulla Lead, που περιείχε 22 κομμάτια (εδώ ακούγονται τα 17) και η οποία είχε πρωτοβγεί τον Απρίλιο του ’86· έπιανε δε τους Moot Point στο ακρότατο τής punky προβληματικής τους. Αν υπάρχει κάτι που να χαρακτηρίζει την μπάντα, διαφοροποιώντας την από άλλες του καιρού της, είναι ο ελληνικός στίχος μέσω του οποίου θίγονται ποικίλα κοινωνικά ζητήματα, κάποτε, μάλιστα, με ευτράπελο τρόπο – «πάλι μ’ έστησε η γκόμενά μου/ κι ας λέει πως αυτή με γουστάρει/ μόλις έσπασα και τα γυαλιά μου/ όταν τράκαρα σ’ ένα φανάρι/ καθώς κοιτούσα τις κλούβες», και αλλού «μου είπαν στις ειδήσεις πως θα γίνει έκλειψη ηλίου/ πήγα κι αγόρασα γυαλιά για να τη δω/ ξυπνάω ξημερώματα τη φάση να μη χάσω/ περιμένω ανυπόμονα να πάει μεσημέρι/ η ώρα είναι ακόμα έξι παρά δέκα/ η ζέστη είν’ αφόρητη σαν να ’ναι καλοκαίρι». Από την άλλη μεριά, ο ήχος, άγριος και ακατέργαστος (όπως και τα φωνητικά εξάλλου), παρέχει στους Moot Point όλα εκείνα τα πρωτογενή χαρακτηριστικά που συναντώνται στα εν τω γεννάσθαι συγκροτήματα, και τα οποία (χαρακτηριστικά) πιθανώς να τονίζονταν (καλλιτεχνικώς) ακόμη περισσότερο αν η πρώτη-πρώτη εγγραφή ήταν πιο επαγγελματική. Η άλλη άποψη βεβαίως, υποστηρίζει πως μέσα από μία τέτοια ερασιτεχνική, κάνε το για σένα καταγραφή, εκείνο το οποίον διασώζεται τελικώς είναι κάτι ακόμη πιο σημαντικό. Η αυθεντικότητα, η ορμή κι η τραχύτητα μιας νεανικής μπάντας, ένα κομμάτι ιστορίας εν προκειμένω, που δεν υπήρξε προϊόν και που δεν χρωστούσε, εν τέλει, σε κανέναν. Τα είπαν, έφυγαν…
Επαφή: www.wipeout.gr, www.b-otherside.gr