Πέρασαν 20 χρόνια από τον Απρίλιο του 1993, όταν
πρωτοκυκλοφόρησε το περιοδικό Jazz & Τζαζ. Συνεργάτης από το τεύχος
22 (Ιανουάριος 1995) και αρχισυντάκτης από το τεύχος 39 (Ιούνιος 1996) έχω
ζήσει από κοντά (όπως όλοι μας, ο καθένας από τη θέση του) όλες τις ανακατατάξεις στον εγχώριο, μουσικό, περιοδικό Τύπο και γενικότερα στο πλέγμα μουσική. Από την εποχή των
«παχιών αγελάδων» δηλαδή και την εκτόξευση των κυκλοφοριών μέσω των premium CD, έως την εποχή της σχεδόν ανύπαρκτης πρωτοκλασάτης δισκογραφίας, το τέλος των μεγαλιθικών δισκάδικων, της
απαξίωσης των CD και
της εξαφάνισης των περισσοτέρων σχετικών εντύπων. Παρότι για το περιοδικό οι…
αγελάδες δεν υπήρξαν ποτέ παχιές, εντούτοις –στηριγμένο στην ύλη του, στους
αναγνώστες του και σε κάποια μικρή διαφήμιση– κατόρθωσε να επιβιώσει ως
αυτόνομο και εντελώς ανεξάρτητο έντυπο, να «γράψει» 20 χρόνια συνεχούς μηνιαίας
παρουσίας και να ’ναι σήμερα έτοιμο, εδώ και τώρα, να το εορτάσει ως γεγονός με
το τεύχος 241 (θα κυκλοφορήσει στα μέσα της επόμενης εβδομάδας), με το ένθετο
βιβλίο 144 σελίδων Η ελληνική τζαζ
δισκογραφία, 1961-2013 (μία χρήσιμη και πρωτότυπη εργασία), αλλά και με τη
διοργάνωση ενός free live στο Γκάζι (λεπτομέρειες για το οποίο θα ανακοινωθούν συν τω
χρόνω).
Το «ό,τι μπορούμε κάνουμε» μπορεί ν’ ακούγεται κάπως χαμηλών
τόνων και συγκαταβατικό, όμως η αλήθεια είναι πως έχουμε κάνει πάρα πολλά,
βασικά ό,τι είναι δυνατόν και κάτι περισσότερο (πάντα με την αρωγή και τη
στήριξη των αναγνωστών μας), προκειμένου να βαστήξουμε όρθιο το περιοδικό στη
δυσκολότερη εκδοτική φάση των τελευταίων δεκαετιών. Με την πεποίθηση ότι θα εκτιμηθεί η
προσπάθεια και την 21η χρονιά λέω (λέμε) στους αναγνώστες και τους φίλους του Jazz & Τζαζ –εκφράζοντας,
εννοείται, όχι μόνο τα δικά μου αισθήματα, αλλά κι εκείνα της διεύθυνσης και
βεβαίως της σύνταξης– ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Ενα μεγαλο μπραβο!Ευχαριστουμε για τη δρoσια που μαs δινεται στην οαση σαs.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς ευχαριστούμε για όσα μας μαθαίνετε. Ευχόμαστε να γίνουμε μεσήλικες και να το διαβάζουμε ακόμη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια και από ένα μεσήλικα αλλά όχι τόσο (κακώς πιθανότατα) αφοσιωμένο αναγνώστη. Για μένα το Jazz & Τζαζ αποτελεί το ελληνικό Straight No Chaser και όχι μόνο (btw το SNC δεν υφίσταται πια τουλάχιστον στη hard copy έκδοση) και είναι ίσως απο τα λίγα περιοδικά (μαζί με το Wire) που το free cd δεν έπαιξε ποτέ για μένα καθοριστικό ρόλο στην αγορά του. Και αυτό αποδεικνύει την εξαίρετη θεματολογία και το εύρος της ύλης, που κάποιος απλός ερευνητής της σύγχρονης μουσικής με το κόστος 1κ1/2 πακέτου τσιγάρα αποκτούσε πρόσβαση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνυπομονώ δε ιδιαιτέρως για την "ελληνική τζαζ δισκογραφία, 1961-2013" γιατί παίζει στοίχημα με φίλο, με έπαθλο αφίσα Miles στο Λυκαβηττό.(απο μέρους του)... εγώ κάτι απο Praxis...
Φ.Ν.
Πολλά συγχαρητήρια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαστάτε γερά! μας δίνετε κουράγιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστας παπ.
Ευχαριστώ για τα σχόλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑύριο-μεθαύριο που θα κυκλοφορήσει και το τεύχος θα θέλω και τις κρίσεις σας.