ALEX ZANETIS πετρελαιοτράγουδα

Το όνομα του Alex Zanetis το πρόσεξα για πρώτη φορά, πριν αρκετά χρόνια, καθώς άκουγα το lead track “Singer of sad songs” από το φερώνυμο LP τού Waylon Jennings [RCA, 1970]. Γραμμένο (μουσική και στίχοι) από τον άγνωστο, τότε, σ’ εμένα ελληνοαμερικανό τραγουδοποιό, το “Singer of sad songs” είναι ένα θαυμάσιο ηλεκτρικό country song, που πήγαινε γάντι στη βαρύτονη φωνή τού φημισμένου outlaw.  
Χτυπώντας κατά καιρούς το όνομα “Zanetis” στο google, στο eBay και αλλού ανακάλυπτα σταδιακώς πως είχα να κάνω μ’ έναν σημαίνοντα καλλιτέχνη, ο οποίος και επιτυχίες είχε κάνει (μέσω άλλων), αλλά και προσωπικές ηχογραφήσεις διέθετε, που τον τοποθετούσαν κάπου. Παραδείγματος χάριν επιτυχημένα τραγούδια τού Zanetis είχαν πει ο Faron Young (το “Backtrack”, στην Capitol, το 1961), ο Jim Reeves (το “I’m gonna change everything” το ’62 και το “Guilty” το ’63, αμφότερα στην RCA), η Brenda Lee (το “As usual” στην Decca το ’63) κ.ά., ενώ το επιτυχέστερο όλων ήταν το “Snap your fingers”, που το είχε γράψει ο Zanetis μαζί με τον περίφημο κιθαρίστα Grady Martin. Το “Snap your fingers” είχε φθάσει μέχρι το Νο 2 του r&b chart (το 1962) στην εκτέλεση του Joe Henderson (δεν πρόκειται για τον τζαζ τενορίστα), ενώ το είπαν, επίσης, οι Barbara Lewis (1963), Dick Curless (1971), Don Gibson (1974) και ακόμη ο Ronnie Mislap, που το ανέβασε (φυσικά) στο Νο 1 του country chart, το 1987. Ποιος ήταν, λοιπόν αυτός ο Alex Zanetis και τι άλλο, ενδεχομένως, είχε κάνει; Τις απαντήσεις τις πήρα από τον… πολιτικό-επιχειρηματία Winthrop Rockefeller (1912-1973), όταν διάβασα το σημείωμά του στο οπισθόφυλλο του άλμπουμ “Alex Zanetis Sings Songs of the Oil Fields”…

Γεννημένος στην Fond du Lac του Wisconsin, το 1927 από γονείς Σαμιώτες (την εταιρία δικαιωμάτων του την αποκαλούσε Samos Island), o Zanetis μεγάλωσε στις πετρελαιοπηγές, αφού από εκεί σιτίζονταν διάφορα μέλη της οικογένειάς του (γονείς, αδέλφια κ.λπ.). Αυτές τις παιδικές-εφηβικές εμπειρίες από την δουλειά του στην τεξανέζικη εταιρία Humble Oil & Refining Co. αποφάσισε να τις μετατρέψει κάποια στιγμή σε τραγούδια· καθότι ακόμη και την εποχή της ηχογράφησης του άλμπουμ (mid 60s) εξακολουθούσε να απασχολείται στις πετρελαιοεταιρίες. Τα κομμάτια (δώδεκα στον αριθμό, εκ των οποίων τα δέκα ήταν δικές του συνθέσεις) ηχογραφήθηκαν σε τρεις sessions στο διάστημα 16-29/4/1964 στα Columbia Recording Studios, στο Nashville του Tennessee, με τον Zanetis να έχει δίπλα του πολύ καλή παρέα. Κατ’ αρχάς τους Jordanaires, το πιο φημισμένο απ’ όλα τα vocal groups του Nashville (τη μεγάλη φήμη την απέκτησαν, όταν συνεργάστηκαν με τον Elvis Presley στις πρώτες ηχογραφήσεις του στην RCA το 1956 και για πολλά έκτοτε χρόνια), αλλά και μια ομάδα έμπειρων session μουσικών (Bob L. Moore μπάσο, Ray Edenton, Wayne Moss, Jerry Kennedy κιθάρες, Murray “Buddy” Harman ντραμς, Floyd Cramer, Bill Purcell πιάνο, Charles McCoy φυσαρμόνικα, ταμπουρίνο), που παρείχε στο άλμπουμ ένα άψογο country-folk ηχόχρωμα. Φυσικά, τα τραγούδια του Zanetis είναι η πρώτη ύλη. Και είναι ύλη μεστή, με στίχους που πηγάζουν από τη ζωή στις πηγές, και τους χειρισμούς των γεωτρύπανων. Τραγούδια που αναδεικνύουν μια τρυφερότητα, σε συνδυασμό με την επευφημία του ομαδικού πνεύματος και της σωματικής και ψυχικής ρώμης.

Το άλμπουμ του Alex Zanetis, μέσα σε 2-3 χρόνια, κυκλοφόρησε σε δύο διαφορετικές εταιρίες με δύο διαφορετικά εξώφυλλα. Εγώ αγόρασα την έκδοση με το ωραιότερο cover, στην Jack O’Diamonds Records [2001, 196?] του Nashville και όχι εκείνη της RIC [M-1001, 1964], της Recording Industries Corporation δηλαδή που, μάλλον, είναι η πρώτη…