Είναι η τρίτη φορά που γράφω στο δισκορυχείον για την περίπτωση του Γιώργου Μενέλαου Μαρίνου, ενός
λαϊκού (με την έννοια του… folk)
τραγουδοποιού και κοινωνικού διασκεδαστή με καριέρα που χάνεται στα... δανικά sixties. Όπως είχα αναφέρει
και παλαιότερα (http://diskoryxeion.blogspot.gr/2010/04/blog-post_21.html)...
«Γεννημένος στην Αθήνα το 1936, ο Γιώργος
Μαρίνος θα βρεθεί στα 30 του –πάνω στο ξέσπασμα δηλαδή της folk συνείδησης– στη
σκανδιναυική χώρα, για να εμπλακεί, αμέσως σχεδόν με τα τραγουδιστικά πράγματα.
Η έλευση της δικτατορίας στην Ελλάδα, τον Απρίλιο του ’67, που βοήθησε, ως
γνωστόν, στην ριζοσπαστικοποίηση των ελλήνων του εξωτερικού, κάνοντάς τους
περισσότερο συμπαθείς στις τάξεις των ευρωπαίων διανοουμένων, συνέτεινε και
στην απορρόφηση του Γιώργου Μαρίνου από το τοπικό προοδευτικό κύκλωμα. Τον
Ιούλιο του ’69 τα πρώτα του τραγούδια θα μεταδοθούν από το δανικό ραδιόφωνο,
ενώ, την επόμενη χρονιά, αυτά ακριβώς τα τραγούδια θα δισκογραφηθούν κιόλας για
λογαριασμό της Sonet (πρόκειται για το LP ‘Κόκκινο
Φεγγάρι’ του 1970)».
Με διεθνείς ηχογραφήσεις (Κάτω Χώρες, Σκανδιναυία…) στη Sonet και αργότερα στη CBS ο Γιώργος Μαρίνος (ή Georges Marinos) επαναπατρίζεται στα
πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, ηχογραφώντας και εδώ συνεχώς (45άρια και LP στις
ετικέτες Ελληνική Εταιρία Επικοινωνιών, Charter, CBS
και Columbia)
συμμετέχοντας στην… πολιτική αναγέννηση των μπουάτ της Πλάκας, εκδίδοντας,
συγχρόνως, και ορισμένα βιβλία. Ένα από εκείνα (τα βιβλία) είχε τίτλο Τα Απαγορευμένα [Κέδρος, Αθήνα 1978] και
μπορούσε να διαβάσει κανείς σ’ αυτό στίχους που είχε μελοποιήσει ο Μαρίνος όλα τα
προηγούμενα χρόνια (ανάμεσά τους και τα εξαιρετικά, ως τραγούδια, «Ο
πραματευτής», «Οι χιλιανοί αξιωματικοί» και «Απολογισμός»). Εκεί και ο «Άγνωστος
Στρατιώτης»… ένα ποίημα «αντί» («Κύριε
υπουργέ/ στ’ αλήθεια σπάω πλάκα/ έτσι που με σκαλίσατε στην πλάκα/ τι μπράτσα
είναι τούτα και τι στήθος/(…) Εγώ είχα μούρη κίτρινο λεμόνι/ κι είχα ένα βήχα
κι έφτυνα πλεμόνι/ πενήντα δύο κιλά ήμουν με τα ρούχα/ κι ήτανε πιο βαρύ το
όπλο που ’χα»), που ως τέτοιο έχει πάντα νόημα και γι’ αυτό εξακολουθεί να
αποτελεί μέρος του ρεπερτορίου του Γιώργου Μενέλαου Μαρίνου ακόμη και… σήμερα!
– Σήμερα; Μα καλά, υπάρχει αυτός ο άνθρωπος και εμφανίζεται
ακόμη και σήμερα;
– Υπάρχει και παραϋπάρχει. Για δείτε λοιπόν τι ανακάλυψα…
Το ποίημα «Ο Άγνωστος Στρατιώτης» ακούγεται μελοποιημένο (σε ενορχήστρωση Νέστορα Δάνα) από τον Γιώργο Μενέλαο Μαρίνο στο LP του «Η Μαμά Ελλάδα» [EMI/ Columbia 14C 062-70864] που κυκλοφόρησε το 1979.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤραγούδι με τίτλο «Ο Άγνωστος Στρατιώτης» (σε μουσική Νίκου Δανίκα και στίχους Παύλου Μάτεσι), είχε τραγουδήσει και ο γνωστός σε όλους μας Γιώργος Μαρίνος στο LP του «Ροζ Προκηρύξεις» το 1976. (Δεν ξέρω αν πρέπει να βάλω θαυμαστικό). Αν και τα δύο τραγούδια θα μπορούσε να ανήκουν στην ίδια κατηγορία, δεν έχουν ουδεμία σχέση μεταξύ τους.
πολύ ωραία παρουσία
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι συγκινητική –ίσως γιατί είναι σπάνια πια– η ανθρωπιά που προβάλλουν η φάτσα, η ερμηνεία και βεβαίως τα ίδια τα κείμενα.
Διαγραφή