o CHARLIE HADEN εκοιμήθη

Ξέρω πολλούς, φίλους, γνωστούς, παλιούς και νυν ροκάδες της ευρύτερης παρέας που γνώρισαν τον Charlie Haden (1937-11/7/2014) εξ αιτίας του περίφημου “Song for Che”, έτσι όπως εκείνο ακουγόταν στο “Ruth is Stranger than Richard” [Virgin, 1975] του Robert Wyatt από την έξοχη… progressive ομάδα των Laurie Allan ντραμς, Nisar Ahmad Khan τενόρο, σοπράνο, Bill McCormick μπάσο, Gary Windo τενόρο και Robert Wyatt ήχοι με το στόμα, πιάνο. Το κομμάτι αυτό, που πάντα έφερνε στο νου μου τα… μινόρε της Σμύρνης, προερχόταν από ένα ιστορικό LP των late sixties, το περίφημο “Charlie Haden/ Liberation Music Orchestra” [Impulse!, 1969]. Όπως έγραφε ο ίδιος ο Haden στο εξώφυλλο: “When I read of Dr. Ernesto Che Guevara’s death in 1967, I wanted to write in his memory. ‘Song for Che’ was written for Che, for his people, and for the struggle which immortalized him”. Και λίγο πιο κάτω: “All of the arrangements are written by Carla Bley, with the exception of ‘Song for Che’ and ‘Circus’, which are by me.(…) ‘Hasta siempre’, composed and sung by Carlos Puebla, is super-imposed under the improvising on ‘Song for Che’. This recording of Carlos Puebla was taped in Cuba by Barbara Dane on her last visit there”. Το απίθανο παίξιμο του Charlie Haden στο μπάσο, που παίζει όλη τη... μελωδία (ναι!) σχεδόν μόνος του στην μισή διάρκεια του κομματιού νομίζω πως έχει στοιχειώσει δεκάδες μουσικούς της jazz ή του rock, τζαζόφιλους ή ροκάδες. Θυμάμαι να αγοράζω λοιπόν το “Ruth is Stranger than Richard” στις αρχές των 80s από το Ράδιο Πάτραι (με «άλφα-γιώτα» παρακαλώ) σε μια διπλή έκδοση της Virgin (με κολλημένο το “Rock Bottom” ως πρώτο LP) και λίγο καιρό μετά μιαν έκδοση του LP του Haden από το 1973 (πάντα στην Impulse!), που την είχα βρει στο Jazz Rock στο Μοναστηράκι. Όταν μια δεκαετία αργότερα θα έπεφτε στα χέρια μου και το “Escalator Over the Hill” [JCOA, 1971] της Carla Bley και του Paul Haines (με τους Charlie Haden, Jack Bruce, Richard Youngstein και Ron McClure στα… υπερμπάσα) ένοιωσα κάπως σαν να είχα ολοκληρώσει, πια, το δικό μου progressive κεφάλαιο…

Υπάρχουν δεκάδες δίσκοι του Charlie Haden μέσα από τους οποίους μπορεί κάποιος να ταξιδέψει στις μουσικές του μεγάλου αυτού παίκτη και συνθέτη, που έφυγε από τη ζωή χθες στα 77 του, και μιαν άψογη χαρτογράφηση της πορείας του –ώστε να μπορεί και ο αμύητος που ενδιαφέρεται ή και ο πλημμελώς μυημένος να βγάλει κάποιαν άκρη–, εντοπίζεται στο 219 τεύχος του Jazz & Τζαζ (Ιούνιος 2011), με τον Γιώργο Χαρωνίτη να δίνει, εκεί, όλες τις διαστάσεις του έργου (και της δισκογραφίας) του τρανού κοντραμπασίστα. Υπάρχουν επίσης δεκάδες δίσκοι (jazz, μη jazz ή και rock) στους οποίους εμφανίζεται o Charlie Haden, όχι προσωπικοί του, οι οποίοι έχουν στηριχθεί στα παιξίματά του. Ένας από τους ωραιότερους είναι το opus της spiritual/psych-jazz “The Elements” [Milestone, 1974] του τενορίστα Joe Henderson. Το παίξιμο, εδώ, του Charlie Haden είναι από… άλλο πλανήτη. Απολαύστε τον, όσο μπορεί κάποιος να απολαύσει στην ολότητά του κάτι από το YouTube, ή (το καλύτερο) βάλτε το άλμπουμ στο πικάπ (όσοι το έχετε)…