EPIRUS QUARTET υπερατλαντικά

Δεν πρόκειται για ελληνικό συγκρότημα, αλλά για ελληνική κυκλοφορία. Οι Epirus Quartet προέρχονται από το Austin του Texas και αποτελούνται από τους Νικόλα Μπούκλα τενόρο, φλάουτο (ex-Roxy Roca), Nate “Count” Basinger όργανο (ex-Diplomats of Solid Sound), Brad Houser μπάσο (ex-Edie Brickel & New Bohemians) και Michael Ingber ντραμς, για να επεκταθούν προς σεξτέτο τη βοηθεία των Adrian Quesada ηλεκτρικές κιθάρες σε δύο tracks (ex-Brownout, Grupo Fantasma…) και Ryan Allen βαρύτονο σαξόφωνο. Δεν ξέρω τι μπορεί να λένε όλα αυτά τα… “ex” στους αναγνώστες του blog, αν και είναι σίγουρο πως όσοι ασχολούνται κάπως βαθύτερα με την σύγχρονη soul/ funk/ jazz/ groove/ afrobeat σκηνή δεν θα περιμένουν να πληροφορηθούν από ’μένα για τους Diplomats of Solid Sound ή τους Brownout (κριτικές για άλμπουμ των οποίων υπάρχουν και στο δισκορυχείον). Έχουμε λοιπόν ένα τέτοιο τεξανέζικο συγκρότημα από την μια μεριά, και από την άλλη μία νεοσυσταθείσα εταιρεία από την Θεσσαλονίκη, την Fair Weather Friends, η οποία διαλέγει για το ντεμπούτο της στην αγορά το συγκεκριμένο σχήμα, τους Epirus Quartet. Όλα καλά! Και καλύτερα δεν γινόταν, αφού το συγκρότημα «πετάει» και η παραγωγή (300 αντίτυπα), ταρακουνάει το μικροσύμπαν μας με το 180άρι βινύλιο και τα βαρέων βαρών μπάσα.

Με τα ελληνικά δημοτικά στοιχεία σπαρμένα στις μουσικές τους –που δεν θα μπορούσε να λείπουν όχι λόγω ονόματος, αλλά γιατί τα κομμάτια είναι συνθέσεις των συμπατριωτών μας Νικόλα Μπούκλα και Χαράλαμπου Τυρόπουλου– όπως στο εισαγωγικό “Never right” ας πούμε ή στο “Spirit of” (εδώ πιο κοντά σ’ ένα περισσότερο… Mode-Plagal-πνεύμα) και βεβαίως με την funky «γκρουβιά» να φαντάζει γενικώς ατελείωτη, το “Transatlantic” δεν μπορεί να είναι κάτι λιγότερο από ένα εξαιρετικό LP, ικανό να παίξει στα ίσια στο κύκλωμα του neo-funk (και μάλιστα με προοπτικές κορυφής). Και το λέω τούτο, παρότι οι Epirus Quartet εμφανίζουν ισχυρότερες jazz καταβολές από τα περισσότερα από τα… “ex” γκρουπ τα οποία αναφέρθηκαν παραπάνω. Τούτο, δε, το διαπιστώνει ο καθείς σε κομμάτια όπως το “Sane” –με τα σαξόφωνα (βαρύτονο, τενόρο) να σκορπούν σολιστικό πανικό και με το rhythm section να είναι όσο heavy απαιτείται φτιάχνοντας μιαν αποκαλυπτική ρυθμική τριπλέτα με το hammond του Basinger– και φυσικά στην μπαλάντα “Goodbye my friends” που (και αυτή) καταδεικνύει στο έπακρο την… soul-jazz παιδεία των τεσσάρων. Αλλού πάλι οι afro αναφορές βγάζουν μάτι (και τρυπάνε αυτί), με tracks όπως το “Soundwaves” να κόβει και να ράβει τις καλύτερες afrobeat επιρροές από Fela και όλη την υπόλοιπη παρέα (Tunde Williams, Pax Nicholas κ.λπ.), φέρνοντας τους Epirus Quartet δίπλα στους Liberators, τους Qualitons, τους Ariya Astrobeat Arkestra και σε όλο αυτό το σύστημα του contemporary afrobeat, ενώ με το έσχατο “Epirus’ clave” το άψογο αυτό… ελληνο/αμερικανικό συγκρότημα γράφει μια περίληψη όλων των υπολοίπων, προσφέροντας ένα ακόμη groovy jazz-funk με το τενόρο του Νικόλα Μπούκλα να πρωταγωνιστεί. Ηχογραφημένο στο Austin, πέρυσι τον Γενάρη σε παραγωγή των Quesada και Μπούκλα, το “Transatlantic”μας συστήνει ένα συγκρότημα έτοιμο για ακόμη μεγαλύτερα πράγματα. Μένει να τα δούμε… Πριν απ’ αυτά όμως έχουμε κι ακούμε…

Επαφή: www.soundcloud.com/fair-weather-friends-recs