η ποίηση της ΒΕΡΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ - ΠΕΤΣΑ και η επανεμφάνιση του ΛΙΝΟΥ ΚΟΚΟΤΟΥ

Πρόκειται για ένα βιβλίο με ποιήματα της Βέρας Βασιλείου - Πέτσα, στο οποίο εμπεριέχεται και CD με μελοποιήσεις δέκα εξ αυτών (με τα συγκεκριμένα ποιήματα να αποτελούν ξεχωριστή ενότητα στο τέλος του βιβλίου).

Όπως διαβάζουμε στο βιογραφικό του «αυτιού» η Βέρα Βασιλείου - Πέτσα εμφανίζεται στα γράμματα το 2006 με το μυθιστόρημά της Μην Περάσεις το Ποτάμι [ΚΨΜ], ενώ το 2011 τυπώνει την πρώτη ποιητική συλλογή της Σαράντα μίλια σιωπή [Ιωλκός]. Το Βορεινό Παράθυρο [Μετρονόμος, 2015] είναι το τρίτο βιβλίο της (περιέχον ποιήματα και τραγούδια, όπως προείπαμε), κι εκείνο που φιλοδοξεί να φέρει την ποίησή της στο στόμα περισσοτέρων – αν υποτεθεί πως ο λόγος μεταφέρεται «αλλιώς» (πείτε το πιο εύκολα) μέσω ενός τραγουδιού.

Η ποίηση της Βασιλείου - Πέτσα είναι ελεύθερη, είτε είναι ολιγόστιχη, είτε αποκτά σε κάποιες περιπτώσεις τη φόρμα ενός μικρού αφηγήματος. Τα θέματα είναι καθημερινά, κοινωνικά, ας πούμε και ιστορικά, και βεβαίως προσωπικά, καθώς η ποιήτρια παίρνει θέση για διάφορα ζητήματα που άπτονται π.χ. των «μύθων» και των «συμβόλων».

Για τις μελοποιήσεις έχουν επιλεγεί, όχι τυχαίως, στίχοι από τα δύο ποιητικά βιβλία της, όπως και άλλοι, με γνώμονα, υποθέτω, και τον εσωτερικό ρυθμό που τα χαρακτηρίζει – πράγμα που σημαίνει πως μερικά ποιήματα ίσως να γράφτηκαν με στόχο να γίνουν εξ αρχής τραγούδια.

Ένα τέτοιο φαίνεται πως είναι και ο «Καθρέφτης», ένα από τα ωραιότερα του CD, σε μουσική του Λίνου Κόκοτου (ενδιαφέρουσα επανεμφάνιση ενός σημαντικού μελωδού του «έντεχνου» τραγουδιού) και ερμηνεία από τον νεότερο Πάνο Μπούσαλη. Από την άλλη ο Παντελής Θαλασσινός είναι πάντα ο ερμηνευτής με το δικό του χαρακτηριστικό τρόπο έκφρασης (το «Για μια γυναίκα θάλασσα» του Μιχάλη Τερζή είναι ωραίο τραγούδι), με τον Κύπριο Νεοκλή Νεοφυτίδη να μελοποιεί εύστοχα (κάπως σαν χατζιδακική μπαλάντα) το «Μόνο» (και αυτό από τα ωραιότερα θέματα του CD).

Θα πρέπει να σημειώσουμε, επίσης, την περιπέτεια των ενορχηστρώσεων (από τέσσερις διαφορετικούς ενορχηστρωτές), που κινούμενες στην ίδια πάνω-κάτω γραμμή, δίνουν μιαν αίσθηση «έργου» στο «Βορεινό Παράθυρο». Μνεία, τέλος, στο τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ, το «Αλμύρα από νοτιά» σε μουσική και πάλι Λίνου Κόκοτου, και απόδοση τούτη τη φορά από την Λιζέτα Καλημέρη. Πολύ ωραία έως και εμπνευσμένη η μελωδία… κάτι όχι αυτονόητο (εγώ θα πω) για κάποιον (τον Λίνο Κόκοτο), που ξεκίνησε από τόσο παλιά να γράφει τραγούδια (στα μέσα του ’60) εξακολουθώντας να βαδίζει στην ίδιαν ευθεία…

Επαφή: www.metronomos.gr