ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 18

9/5/2017
Οι απρέπειες για το θάνατο της Μαίρης Τσώνη αρχίζουν να ξεβράζονται μία-μία. Το έγραψα κάπου χθες πως… ξέρω πολλούς σκανδαλοθήρες που έχουν ήδη ξύσει μολύβια. Και να που ήδη συμβαίνει… Σιγά και μη δεν συνέβαινε, θα μου πείτε.
Όποιος γνώριζε αυτό το κορίτσι από το έργο του (τα τραγούδια του πρώτα-πρώτα) θα κάνει εκείνο που κάνουμε πάντα εμείς που αγαπάμε τη μουσική. Θα ρίξουμε τους δίσκους και τα CD της στα πικάπ και τα players και θα την ακούσουμε σ’ ένα ακόμη blues. Όλα τα υπόλοιπα είναι για κείνους τους άθλιους, που γράφουν ξεφτιλισμένα κείμενα για εφήμερα κέρδη.
Η Μαίρη Τσώνη τραγουδά Screamin' Jay Hawkins…

9/5/2017
Δεν μπορώ να καταλάβω την ηλιθιότητα που δέρνει ορισμένους. Τίθεται ένα θέμα, κάπου-οπουδήποτε, μπαίνεις σχολιάζεις, λες κάτι που δε συνάδει μ’ εκείνο το αχυρένιο που έχουν οι πολλοί στο κεφάλι τους, κομίζεις στοιχεία (δηλώσεις, πηγές κ.λπ.) κι εκείνο που εισπράττεις είναι, τελικά, την επιτίμηση.
Είναι θλιβερό να επικαλούνται κάποιοι αγράμματοι τις σπουδές τους (στο στυλ «ξέρεις ποιος είμαι ’γω») σε μια κουβέντα που είναι… τρεις το λάδι τρεις το ξύδι, λες κι εμείς κατεβήκαμε από τα Γκράβαρα, ή να ταμπουρώνονται πίσω απ’ τις καριέρες τους – που έφτασαν τέλος πάντων στο peak τους, ρε παιδί μου, σε ανώμαλες εποχές.

9/5/2017
Ο περιβόητος νόμος Κατρούγκαλου, εκείνος δηλαδή με τις μειωμένες εισφορές για ανύπαρκτες ή εν πάση περιπτώσει θλιβερές αποδόσεις, αποδείχτηκε κόσκινο μέσα σ’ έξι μήνες. Στο νέο τέταρτο μνημόνιο επιβάλλεται νέα αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών στους αυτοαπασχολούμενους, καθώς από το 2018 (και εξ ολοκλήρου από το ’19) αυτές θα υπολογίζονται επί του τζίρου της προηγούμενης χρονιάς (χωρίς την αφαίρεση των ασφαλιστικών εισφορών). Τούτο σημαίνει αύξηση γύρω στο 60άρι-70άρι το μήνα στην καλύτερη περίπτωση.
Και όχι τίποτ’ άλλο, αλλά έχουμε και κάποιους ηλίθιους κυβερνητικούς βουλευτές που σκίζουν τα ρούχα τους πως οι αυξήσεις δεν… είναι από σήμερα (λαέ μην κλαίς!), αλλά θα ολοκληρωθούν μετά από δυο χρόνια.
Ρε, είστε τελείως σιχαμένοι! Το έχετε καταλάβει;

8/5/2017
O Βαλάντης Τερζόπουλος μού θύμισε τον Graham Bond –όχι, δηλαδή, πως έχουμε σταματήσει ποτέ ν’ ακούμε τις δισκάρες του– κι εγώ θυμήθηκα έναν έλληνα μουσικό, που υπήρξε φίλος τού φοβερού βρετανού (τραγουδιστή, οργανίστα και σαξοφωνίστα), που έφυγε κι αυτός (ο Graham Bond) τόσο γρήγορα από τη ζωή. Λέω για τον Νικηφόρο Μεταξά (1944-2015) του συγκροτήματος Βόσπορος, ο οποίος στα νιάτα του έπαιζε ροκ στην Αφρική (Ζάμπια), πριν βρεθεί στην Αγγλία στις αρχές του ’70 και γνωριστεί-συνεργαστεί με τον Μάγο του Ροκ σ’ ένα βιβλίο (“The Celtic Territory and the Advent of Rock n’ Roll”), που ποτέ δεν κυκλοφόρησε.
Αν υπάρχει λόγος, τώρα, να θυμάμαι τα 00s, από μουσικής πλευράς, είναι μόνο για κάτι τέτοια crossovers.
Στη μνήμη του Νικηφόρου Μεταξά. Και του Graham Bond…

8/7/2017
Και από «αρπαχτικό» επενδυτή, ΦΥΣΙΚΑ, διαβάζεις αλήθειες για το ελληνικό δράμα. Τάδε έφη Jim Rogers:
>>Να πληρώσουν αυτοί που έδωσαν τα δάνεια, όπως οι τράπεζες. Ό,τι δηλαδή συμβαίνει σε όλες τις χρεοκοπίες. Σε όλη την ιστορία, οι άνθρωποι που κάνουν λάθη, χάνουν χρήματα. Εγώ δεν έδωσα δάνεια στην Ελλάδα, αλλά πολλοί άλλοι το έκαναν και αυτοί θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη. Όπως όταν εγώ κάνω λάθος στο χρηματιστήριο δέχομαι τις επιπτώσεις, έτσι και αυτοί που έδωσαν δάνεια στην Ελλάδα πρέπει να υποστούν τις συνέπειες.<<
>>Όπως θα ξέρετε, τα προβλήματα της Ελλάδας όχι μόνο δεν έχουν λυθεί αλλά χειροτερεύουν. Το ελληνικό χρέος αυξάνεται, όσο και αν πληρώνει η Ελλάδα και αυτό κάνει το πρόβλημα χειρότερο.<< 
http://www.liberal.gr/arthro/134361/apopsi/sunenteuxeis/Jim-Rogers-min-anisucheite-ta-cheirotera-erchontai.html

8/7/2017
Πέθανε η Μαίρη Τσώνη, πολύ νέα, ηθοποιός («Κυνόδοντας») και τραγουδίστρια-περφόρμερ στους Mary & The Boy, στους Joalz και δεν ξέρω, τώρα, πού αλλού… Έψαξα να βρω τι είχα γράψει σ’ ένα παλιό Jazz & Tζαζ (#178, Γενάρης ’08) για το θρήνο τού “Mary & The Boy”, ενός CD της από το 2007 που μας πήγαινε πίσω στις νύχτες των Yell-O-Yell… Θα ξανακούσω…

8/5/2017

Αυτό είναι το καλύτερο τεύχος που έβγαλε ποτέ το φάνζιν ROLLIN UNDER (No 15, Aύγουστος-Σεπτέμβριος ’88). Ο Julian Cope γράφει για την ψυχεδέλεια και ο μαρξιστής ντράμερ των Henry Cow, Art Bears κ.λπ. Chris Cutler λέει, σε αποκλειστικότητα (το τονίζω αυτό), τα πιο σοβαρά πράγματα για την κοινωνία και τη μουσική που διάβασα ποτέ σε ελληνικό περιοδικό.

7/5/2017

Το 1968, ο Alejandro Jodorowsky φαίνεται πως είχε σκηνοθετήσει στο Μεξικό ένα… ψυχεδελικό θεατρικό, από το οποίο προέκυψε κι ένα σάουντρακ (Alfa - Gungadin: !Un Hiperconcierto!). Η διασκευή που υπάρχει εκεί στο “Purple haze” του Jimi Hendrix έχει ένα εξώκοσμο ποπ άρωμα…
(O δίσκος είναι σπάνιος, αλλά τον έχω σε CD-R πάνω από 15 χρόνια και η φωτογραφία του cover που δίνω εδώ είναι καλύτερη από εκείνη του discogs).

7/5/2017

Αυτοί οι ευπρεπισμοί, στα γραπτά, μου τη δίνουν άγρια. Γιατί γράφετε ρε «την κατοικία του» και όχι «το σπίτι του»; Για να σας δώσουμε μεγαλύτερη σημασία; Είναι γελοίο. Πάρτε το επιτέλους χαμπάρι.

6/5/2017 

Σταματήστε ρε να μιλάτε για ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΨΥΧΕΔΕΛΕΙΑ και άλλες τέτοιες ασυναρτησίες. Είστε τελείως… μπαγλαμάδες; Εκεί όπου έχεσαν οι Jefferson Airplane και οι Grateful Dead βγήκαν οι τούρκοι «ψυχεδελάδες».

(Ελπίζω να μη διαβάζει το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, γιατί κινδυνεύουμε).

6/5/2017

ΑΡΤΕΜΙΣ ΤΣΑΡΜΗ

Και κούκλα και καλή ηθοποιός, που έφυγε όμως πολύ νωρίς από τη ζωή. Τώρα, το πόσα βραβεία πήραν οι YES μάς είναι παντελώς αδιάφορο. ΦΑΝΤΑΖΙΟ, Νοέμβρης '76