Για τον στιχουργό Μιχάλη Μπουρμπούλη δεν χρειάζεται να πούμε
τίποτα ιδιαίτερο –όσον αφορά στο παρελθόν του– καθώς δικά του είναι μερικά από
τα σημαντικότερα τραγούδια μας τα τελευταία 40+ χρόνια. Για τον συνθέτη, όμως,
Σπύρο Κουρκουνάκη αξίζει να πούμε κάτι. Πως η καριέρα του (και η δισκογραφική)
μετράει και αυτού 40 χρόνια –κάποια δισκάκια στην εταιρεία Liberta το
1977-78, στα οποία τραγουδούσαν συνθέσεις του βασικά ο Τάκης Κωνσταντακόπουλος
και ο Νίκος Δημητράτος– κάνοντας, ανά διαστήματα πιο αισθητή την παρουσία του
με ολοκληρωμένα άλμπουμ, μα ακόμη και με βιβλία [«Το παραμύθι της Ευτυχίας
(Παπαγιαννοπούλου)» στον Ιανό, το 2010]. Εδώ, έχουμε το πιο καινούριο CD του Κουρκουνάκη (σε
στίχους Μπουρμπούλη), που έχει τίτλο «Σσστ!... μας κοιτάζει η κάμερα» [Μετρονόμος,
2017] και στο οποίο τραγουδούν πολλοί (Κώστας Μάντζιος, Γεωργία Γρηγοριάδου,
Λευτέρης Τσακιράκης, Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, Βασίλης Αθανασόπουλος, Λάκης
Χαλκιάς, Παντελής Θαλασσινός). Τι τραγουδούν; «Έντεχνα» ελληνικά τραγούδια.
Ο Κουρκουνάκης γράφει ωραίες μελωδίες και όταν αυτές οι
μελωδίες συναντούν τα πιο φιλοσοφικά/ερωτικά λόγια του Μπουρμπούλη, τότε
προκύπτουν αληθινά όμορφα τραγούδια, όπως τα «Οι αγάπες μες στις πόλεις»
(Μάντζιος) και «Δεκαπενταύγουστος» (Γρηγοριάδου). Πολύ ωραία είναι επίσης τα «Ο
πατέρας μου ο άντρας» (ξανά με τον Μάντζιο) και «Νανούρισμα» (με τον
Θαλασσινό). Υπάρχουν όμως και τραγούδια, που δεν κυλάνε πάντα με την ίδια άνεση
και αυτά είναι –συμπτωματικά;– κάποια από τα κοινωνικοπολιτικά, που ακούγονται στο
άλμπουμ. Επίσης θα πω κάτι, που το λέω σχεδόν πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις.
Οι 7 διαφορετικοί τραγουδιστές δεν βοηθούν στο να εμφανίσει το CD μια συγκεκριμένη ταυτότητα.
Οι πολλές φωνές, θέλω να πω, αποσυμπιέζουν το τελικό αποτέλεσμα.
Πολύ ενδιαφέρουσες, τέλος, είναι οι ενορχηστρώσεις. Ενώ υπάρχει
μπουζούκι στην ορχήστρα (ας το πούμε έτσι), είναι άλλα τα έγχορδα που έχουν πιο
κυρίαρχο ρόλο (οι κιθάρες, ακουστική, κλασική και 12χορδη, το μαντολίνο, ο
μπαγλαμάς, ο τζουράς). Επίσης το κοντραμπάσο του Θανάση Σοφρά χτίζει με γνώση
όλο το ρυθμικό υπόβαθρο, που δεν είναι αμελητέο (μέχρι και blues κάπου ακούμε).
Γενικά, το «Σσστ!... μας κοιτάζει η κάμερα» είναι ένα
ενδιαφέρον άλμπουμ, στο οποίο ο φίλος τού «έντεχνου» θα βρει μερικά πολύ
καλά τραγούδια.
Επαφή: www.metronomos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου