ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 17

5/5/2017
Η Σώτη Τριανταφύλλου είπε/έγραψε ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ πράγματα για τους Μουσουλμάνους, επικαλούμενη και ψευτοϊστορικά στοιχεία. Το είχα αναφέρει αυτό και παλαιότερα στο 'δισκορυχείον' (16/11/2015). Το ότι δικάζεται τώρα γι’ αυτά είναι το ίδιο ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ. Φυσικά, παραπέμπεται σε δίκη, επειδή υπάρχει ένας ΚΑΚΟΣ φιλελέδικος νόμος, ο λεγόμενος και «αντιρατσιστικός», που, όπως αποδεικνύεται δηλαδή (γιατί αυτό μας διδάσκει η περίπτωση Σώτης), χρήζει πολλαπλών βελτιώσεων.
[Το λέω από τώρα πως δεν πρόκειται να συμμετάσχω σε καμμία δημόσια κουβέντα στα σχόλια]

4/5/2017
Οι μοδίστρες και οι κομμώτριες της γειτονιάς μου το ξέρουν. Το έχουμε ακούσει και μαζί, αλλά τώρα δεν παίζει γι’ αυτές. Τραγουδάρα, λίγο πριν πάρω κι εγώ το πτυχίο μου στις… Κοινωνικές Επιστήμες.
 

4/5/2017
Είχαν κάτι ωραία κομματάκια, μέσα, οι Blue Rocks, αλλά τα κατέβασαν από το YouTube...

4/5/2017
H «Εκείνη» είναι ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του Τόλη (σε στίχους Ηλία Λυμπερόπουλου) από το 1969. Αυτή η εκτέλεση, με το όργανο σε ωραίο ρόλο, υπάρχει στο YouTube, αλλά ο τύπος που την ανέβασε δεν λέει ποιος τραγουδάει, για να μας τα σπάσει… Καμμιά ιδέα;

3/5/2017
ΣΕ ΤΙ ΚΟΣΜΟ ΘΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΝΙΚΟ ΤΣΙΑΜΤΣΙΚΑΑΑ;
Τη Μ. Τετάρτη περνώντας απ’ την Ακράτα σταμάτησα στα ΣΕΑ. Στην είσοδο του μαγαζιού, αμέσως αριστερά, υπήρχαν δυο σταντ με CD του Γιαννίκου σε τιμές προσφοράς. 1,95 ευρώ το κομμάτι. Χάζεψα λίγο και αγόρασα τελικά ένα σιντάκι που το έψαχνα, προς στιγμήν, όταν βγήκε (το 2005). Ήταν το “Messing with the Blues” του Νίκου Τσιαμτσίκα, ενός ρεπόρτερ του Alter –ίσως και όχι, δε θυμάμαι τώρα καλά– που άραζε στις λαϊκές και τα μπακάλικα αφηνιάζοντας για τις τιμές. Αυτός ο τύπος έπαιζε και τραγουδούσε τα blues, και κάποια στιγμή έβγαλε αυτό το CD, που λογικά πήγε άπατο.

Το ακούω τώρα, για πρώτη φορά. Δεν είναι κακό – παρ’ όλα τα προβλήματα της φωνής (και της παραγωγής). Σχεδόν όλο διασκευές έχει μέσα. Και κάποιες είναι καλές, όπως στο “Riot in cell block #9” (των Leiber και Stoller). Στο discogs υπάρχει με φωτό, όχι τόσο καλά σκαναρισμένη όπως η δική μου, και με τιμές από 6-8 ευρώ. Δηλαδή με τα ταχυδρομικά 10+. Τι λέτε ρε; Πάτε καλά;

Στο YouTube δε βρήκα ούτε ένα κομμάτι από το άλμπουμ (από live υπάρχουν πολλά). Τελικά, κανείς δεν το αγόρασε για ν’ ανεβάσει κάτι… 

3/5/2017

ΘΥΣΙΑ
>>24ωρη γενική απεργία στις 17 Μαΐου για τα νέα μέτρα, από ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ<<
Πώς θ’ αντέξουνε μια μέρα, δίχως μεροκάματο; Άιντε να χαθείτε, γαϊδούρια... 

3/5/2017

Είδα χθες το Σαββόπουλο –όχι στην TV, στο PC– στη νέα εκπομπή της ΕΡΤ2 (λέει) που έχει τίτλο «Επί τούτω» και την οποία παρουσιάζει η Εύη Κυριακοπούλου. Η εκπομπή ήταν ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. Ο Σαββόπουλος περιφερόταν μονίμως γύρω από το άκρον άωτον της κοινοτοπίας (κάτι για μύγες, σκατά και πεταλούδες έλεγε – πως πρέπει να είμαστε σαν τις πεταλούδες και όχι σαν τις μύγες και τέτοια), ευρισκόμενος σε απόλυτη διάσταση με τη θλιβερή πραγματικότητα που ζούμε. Κάπως σαν ο ίδιος να ζει στη Γροιλανδία ή και πιο πέρα ακόμη, με τη δημοσιογράφο να ρωτάει τη μια χαζομάρα μετά την άλλη. Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΘΛΙΨΗ. 

Δεν έχω δει άλλη κρατική τηλεοπτική εκπομπή επί ΣΥΡΙΖΑ, πέραν των άξιων «Στεκιών» του Τριανταφυλλίδη. Αυτή, πάντως, που είδα χθες ήταν επιεικώς ΝΤΡΟΠΙΑΣΤΙΚΗ για τη νοημοσύνη του τηλεθεατή.

2/5/2017

Αυτό το CD το είχα αγοράσει σε κανονική τιμή, όταν βγήκε το 2007. Τώρα πουλιέται στο discogs από 80-160 ευρώ!! Το δε original βινύλιο, στη CBS από το 1973, είναι απλησίαστο.
Το CD είναι γιαπωνέζικο φυσικά και περιέχει δύο γκρουπ. Tους ΚΟΗSUKE ICHIHARA ALL STARS (με τον K. Ichihara φλάουτα, σαξόφωνα, τον Kimio Mizutani κιθάρες κ.ά.) και τους MΑSAHIKO SATOH & GARAN-DOH (που είναι το τρίο του πιανίστα Masahiko Satoh, που χειρίζεται και σύνθια). Οι δύο μπάντες πρέπει να παίζουν μαζί (αυτό καταλαβαίνω από το άκουσμα, γιατί από τις πληροφορίες των ενθέτων δεν πιάνεις και πολλά) σ’ ένα στυλ πανικόβλητου electronic-improv-fusion.

Πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση. Δυστυχώς δεν κατάφερα να βρω δείγμα στο YouTube, για να σας βάλω ν' ακούσετε κι εσείς.

2/5/2017

Πολύς λόγος γίνεται για τα «αντίμετρα», που θα έρθουν να εξισορροπήσουν (λέμε τώρα) τα νέα μέτρα λαίλαπας και υποτέλειας. Δεν αναφέρεται πάντα, από τα διάφορα κυβερνητικά παπαγαλάκια, αλλά αυτά τα «αντίμετρα» θα ισχύσουν μόνο αν υπάρξει υπερ-απόδοση. Πλεονάσματα δηλαδή πάνω από 3,5%. Με σκέτο 3,5% ή λιγότερο δεν προβλέπεται απολύτως τίποτα.

Μία (θεωρητική) ερώτηση έχω επ’ αυτού. Τι υπερ-πλεόνασμα απαιτείται, μαθηματικά, για να γίνουν πράξη ΟΛΑ αυτά τα «αντίμετρα»; Ή έστω τα ΜΙΣΑ; Μπήκε κανείς στον κόπο να το υπολογίσει, για να γελάσουμε λίγο;

2/5/2017

ΙΒΑΝ (Ιβάν όχι Άιμπαν)

Εγώ, πάντως, όταν βλέπω στην Ελλάδα κάποιον ν’ αγοράζει, ν’ αγοράζει, ν’ αγοράζει… το μυαλό μου πάει κατ’ ευθείαν στον Κοσκωτά. (Αλήθεια τι να γίνεται αυτός ο φτωχοδιάβολος;).
Εντάξει, μπορεί να 'χει λεφτά για να φαν' κι οι κότες ο άνθρωπος, δεν ξέρω, αλλά τέτοια βουλιμία ρε αδερφάκι μου, τέτοια εποχή, με βάζει κάπως, σε… υπεροψίες.

2/5/2017

Όσοι μας διαγράφετε (έχοντας ζητήσει, πριν, εσείς οι ίδιοι να σας κάνουμε «φίλους») μην το κάνετε στα μουλωχτά. Ρίξτε κι ένα τηλεγράφημα, μια επιστολή, ένα σήμα καπνού… ένα «ευχαριστώ για τη συνεργασία» βρε αδελφέ. Τρόπους δεν σας μάθανε;

2/5/2017

Είναι γεγονός πως οι άθλιοι που διαπραγματεύτηκαν με τους αποικιοκρατικούς «θεσμούς» για τη μείωση του αφορολόγητου κατά 3 χιλιάρικα (από το 2019 ή το 2020 – εξαρτάται από το αν θα μας κρεμάσουν ανάποδα ή κανονικά) δεν διανοήθηκαν να προτείνουν να καταργηθούν, ταυτόχρονα, τα δολοφονικά τεκμήρια διαβίωσης. Πράγμα που σημαίνει φίλε μου πως αν ανασαίνεις μόνο σ' αυτή τη ζωή (παντρεμένος ή μη), έχεις καλύβι κληρονομημένο από τον παππού σου κι ένα σαράβαλο 25ετίας απλώς τη γ@μησες. 

30/4/2019

Επειδή προκλήθηκα στο προηγούμενο ποστ... δυο λόγια.

Σε επίπεδο… φιλοσοφίας να πούμε τις μεγαλύτερες μαλακίες για την τζαζ τις έχει γράψει ο Τέοντορ Αντόρνο (εξέχον μέλος της Σχολής της Φρανκφούρτης). Να λίγες μόνο από τις απειράριθμες αηδίες του έτσι όπως καταγράφονται στο βιβλίο… Αντόρνο, Λόβενταλ, Μαρκούζε, Χορκχάιμερ «Τέχνη και Μαζική Κουλτούρα» [Ύψιλον, 9/1984]

1. Τζαζ είναι η ψεύτικη εκκαθάριση της τέχνης

2. Η τζαζ προωθεί σχήματα κοινωνικής συμπεριφοράς με τα οποία οφείλει να συμβιβαστεί ο κόσμος 

3. Με την τζαζ αποκτούν αίγλη οι αμόρφωτοι, που κάθονται μπροστά στο πιάνο

4. Ο σκοπός της τζαζ είναι η μηχανική αναπαραγωγή ενός υπόστροφου στοιχείου, ενός συμβολισμού του ευνουχισμού. Παράτα τον ανδρισμό σου, δέξου τον ευνουχισμό, κοροϊδεύει και προτείνει μαζί ο ήχος της τζαζ μπαντ, που μοιάζει με τη φωνή ενός ευνούχου. 

Αυτές οι βλακείες είναι γραμμένες το 1953, από έναν άνθρωπο που θέλει να μιλάει για την τζαζ, ως τέχνη της «μαζικής κουλτούρας» πάντα (έτσι την αντιμετωπίζει), δίχως να έχει ακούσει ΟΛΟΦΑΝΕΡΑ, τουλάχιστον, bebop. 

Φυσικά τις ίδιες σαχλαμάρες πίστευε και στα σίξτις (1968), όπως βλέπουμε και από το βιβλίο του «Επιστημονικές εμπειρίες ενός ευρωπαίου διανοούμενου στην Αμερική» [Ύψιλον, 7/1987], όταν εξακολουθεί να αντιμετωπίζει την τζαζ ως «ελαφρά μουσική»!!

Θα μπορούσε να ήταν ρατσιστής ο Αντόρνο, αν δεν ήταν, τελικά, τόσο άσχετος με την τζαζ...

30/4/2019

Αυτή η ηλιθιότητα με τη «γενιά» θα πρέπει να παύσει επιτέλους ή τουλάχιστον να την περιορίσουμε. Διαβάζω στο popaganda πως το Decadence «‘μεγάλωσε’ δύο και βάλε γενιές της αθηναϊκής νύχτας». Δηλαδή πόσες να βάλω; Τρεις; Τέσσερις; Αν βάλω τέσσερις πάμε αισίως στα 120 χρόνια! Εκτός αν εκείνοι που τα γράφουν αυτά συμπεριλαμβάνουν στην… αθηναϊκή νύχτα (εδώ μιλάμε πια για ντιπ-για-ντιπ νύχτα) και τον χουντικό αντιβασιλέα Ζωιτάκη (το νεοκλασικό της Βουλγαροκτόνου ήταν σπίτι του). 

Αλλά μπαα… δε νομίζω. Δεν πρέπει να πηγαίνει τόσο μακριά το μυαλό τους…

30/4/2019

ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΚΡΙΖΟ, ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΣΕ ΑΣΠΡΟ (μία ακόμη προσφιλής τακτική των φιλελέδων)

Δεν ενδιαφέρομαι να υπερασπιστώ τον Τσίπρα, επειδή θεωρώ πως είναι πολιτικός απατεώνας, ούτε με νοιάζει να αθωώσω συνολικά τους δημοσίους υπαλλήλους (καθότι υπάρχουν και οι χιλιάδες εκείνων, που, αφού τους άνοιξαν τα παράθυρα για ν’ απλώνουν τον κώλο τους, αμείβονται, έκτοτε, εις υγείαν των κορόιδων), αλλά το να βγαίνει τώρα αυτή η Παναγοπούλου στην Athens Voice και να ξεπλένει τον Γεωργιάδη, παρουσιάζοντάς τον ως έναν σκληρά εργαζόμενο «τηλεβιβλιοπώλη» του ιδιωτικού τομέα, που έχει «κολλήσει ένσημα», πάει πολύ.

Ο Γεωργιάδης δεν είναι ένας απλός τηλεβιβλιοπώλης. Ήταν για χρόνια ένας εμετικός προπαγανδιστής της ακροδεξιάς ιδεολογίας τού τύπου «πας μη Έλλην βάρβαρος» (υπάρχει και βιβλίο του πατρός Πλεύρη με τον ίδιο τίτλο), της «ανωτερότητας της φυλής», του εθνικιστικού μίσους, της παραχάραξης της ιστορίας και της αντικομμουνιστικής υστερίας. Απλώς, τώρα που αξιώθηκε δημοσίων θέσεων τα καλύπτει όλα αυτά ευσχήμως – για όσους δεν καταλαβαίνουν, τέλος πάντων, ή παριστάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.

Δεν ξέρω σε ποια από τις δύο κατηγορίες ανήκει η κ. Παναγοπούλου... 

29/4/2017

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ

Τι φωτογραφία τράβηξε ο άνθρωπος! Σέλφι, χωρίς τον εαυτό του μέσα…
«Ξέχνα όσα είπα χθες το βράδυ / σβήνω ό,τι είπες και για μένα
λιώμα θα ’ρχομαι μεσ’ στο σκοτάδι / πίνω από 'κει ψηλά για σένα»