Περί soundtrack πρόκειται. “Zwei Leben,
Eine Bühne” (Δύο
Ζωές, Μία Σκηνή) είναι ο τίτλος μιας ταινίας-ντοκιμαντέρ των Kai Wessel και
Tina
Freitag από το 2022, που είναι αφιερωμένη σε δύο
σημαντικά πρόσωπα, που έδρασαν στα τζαζ κυκλώματα της Γερμανίας από το ’60 και
μετά. Στον περίφημο πιανίστα Eugen Cicero
(1940-1997), που πέθανε 57 ετών και στον γιο του, τον τραγουδιστή Roger
Cicero
(1970-2016), που θα πέθαινε ακόμη πιο νέος, στα 46 χρόνια του.
Στο άλμπουμ λοιπόν [IN+OUT Records / ΑΝ Music, 2022], καταγράφεται η μουσική αυτού του ντοκιμαντέρ, που είναι μοιρασμένη ανάμεσα στον πατέρα και τον γιο Cicero, με τα πιο παλαιά κομμάτια να προέρχονται από το 1965 (επιλογές από τα κλασικά άλμπουμ του Eugen Cicero “In Town” και “Cicero’s Chopen”, στην SABA) και το νεότερο από το 2016, και το άλμπουμ του Roger Cicero “The Roger Cicero Jazz Experience” στην Wavemusic.
Για τον Eugen Cicero έχουμε ξαναγράψει στο blog και εδώ ας τονίσουμε μόνον το διαρκές ενδιαφέρον του ρουμάνου πιανίστα όσον αφορά στην εξερεύνηση όλων εκείνων των στοιχείων που θα μπορούσε να ενοποιήσουν την «κλασική» και τζαζ πιανιστική φιλολογία εις σάρκαν μία – κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα και από τα tracks, που ανθολογούνται εδώ, τα οποία βρίθουν ανάλογων αναφορών.
Καταπληκτικός πιανίστας ο Eugen
Cicero,
με κάτι «ελαφρύ» βεβαίως στις διασκευές, που είναι όμως ιδιαιτέρως θελκτικό (κομμάτια
σαν το “Badinerie”
ή το “Prelude E-Minor, Op.28 No. 4” του Σοπέν είναι
απλώς αριστουργήματα).
Στο άλμπουμ λοιπόν [IN+OUT Records / ΑΝ Music, 2022], καταγράφεται η μουσική αυτού του ντοκιμαντέρ, που είναι μοιρασμένη ανάμεσα στον πατέρα και τον γιο Cicero, με τα πιο παλαιά κομμάτια να προέρχονται από το 1965 (επιλογές από τα κλασικά άλμπουμ του Eugen Cicero “In Town” και “Cicero’s Chopen”, στην SABA) και το νεότερο από το 2016, και το άλμπουμ του Roger Cicero “The Roger Cicero Jazz Experience” στην Wavemusic.
Για τον Eugen Cicero έχουμε ξαναγράψει στο blog και εδώ ας τονίσουμε μόνον το διαρκές ενδιαφέρον του ρουμάνου πιανίστα όσον αφορά στην εξερεύνηση όλων εκείνων των στοιχείων που θα μπορούσε να ενοποιήσουν την «κλασική» και τζαζ πιανιστική φιλολογία εις σάρκαν μία – κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα και από τα tracks, που ανθολογούνται εδώ, τα οποία βρίθουν ανάλογων αναφορών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου