Οι Ramdat είναι Έλληνες (Γιάννης Αράπης κιθάρες, Βίκτωρ Καραμάνης σαξόφωνο,
κλαρίνο, φλάουτο, κρουστά, αναλογικό σύνθι, Δημήτρης Βεντουράκης πλήκτρα, Βαγγέλης
Δήμος ντραμς, κρουστά), το “Maat Mons”
[Ramble Records,
2022] είναι το πέμπτο άλμπουμ τους, ενώ η εταιρεία Ramble Records είναι
αυστραλέζικη (με έδρα την Μελβούρνη).
Το ότι ένα νέο ελληνικό συγκρότημα, που έχει έδρα του την
Αθήνα, κυκλοφορεί ένα LP
σε μια εταιρεία του... νότιου ημισφαιρίου δεν το λες και κάτι καθημερινό ή
σύνηθες.
Πέραν αυτού, όμως, που άξιζε να το γράψουμε (και το κάναμε) σημασία έχει η μουσική του εν λόγω γκρουπ, που δεν θα την πεις (και) αναμενόμενη.
Η μπάντα λοιπόν ανήκει στο χώρο της αυτοσχεδιαστικής μουσικής, όντας τοποθετημένη σε ίσες αποστάσεις από την jazz και το rock.
Επίσης, υπάρχουν και άλλες αναφορές εδώ, καθώς τα ηλεκτρονικά είναι πληθωρικά, ενώ και όργανα σαν τον κλαρίνο ας πούμε, δεν μπορεί να μην συμβολίζουν και κάποια σχέση, μακρινότερη ή κοντινότερη, με την παράδοση.
Περαιτέρω, οι συνθέσεις των Ramdat έχουν μέσες και μεγάλες διάρκειες (υπάρχει 13λεπτη σύνθεση εδώ, 10λεπτη, 8λεπτη κ.λπ.), που σημαίνει πως οι τέσσερις μουσικοί διαθέτουν όλη εκείνη την άπλα ώστε να αναπτύξουν τους αυτοσχεδιασμούς τους, μέσα από παιξίματα που διαθέτουν «κάτι».
Εννοούμε, πως ως οργανοπαίκτες τα μέλη των Ramdat ξέρουν που πατάνε (δεν «βαράνε» ασκόπως), με όλες τις επιμέρους αναφορές να λειτουργούν με παραγωγικό τρόπο – κι όχι απλώς ως «υλικά» ασύνδετα μεταξύ τους, που με κάποιο τρόπο θα δώσουν κάτι... ό,τι...
Συγκροτήματα όπως οι King Crimson και ευρύτερα το Rock In Opposition είναι ένας χώρος εντός του οποίου μπορούν να αισθάνονται άνετα οι Ramdat, όμως υπάρχουν κι άλλες διαδρομές, εδώ, που έχουν αξία (για παράδειγμα τα eastern στοιχεία στο “Spaceship wreck”, το καταιγιστικό free form στο “Meet of the queen” ή ακόμη και το τελείως abstract-experimental “And now what”), αν και κομμάτια σαν το “Run” (ως πιο avant-progressive) μοιάζουν πιο «εύκολα» για το «μέσο αυτί».
[Με λίγο αλλαγμένη line-up, καθώς ο Γιάννης Ηλιάκης έχει πάρει τη θέση του Βαγγέλη Δήμου πίσω από τα ντραμς, οι Ramdat υπόσχονται κι άλλες εκπλήξεις στο μέλλον].
Επαφή: https://ramblerecords.bandcamp.com/album/maat-mons
Πέραν αυτού, όμως, που άξιζε να το γράψουμε (και το κάναμε) σημασία έχει η μουσική του εν λόγω γκρουπ, που δεν θα την πεις (και) αναμενόμενη.
Η μπάντα λοιπόν ανήκει στο χώρο της αυτοσχεδιαστικής μουσικής, όντας τοποθετημένη σε ίσες αποστάσεις από την jazz και το rock.
Επίσης, υπάρχουν και άλλες αναφορές εδώ, καθώς τα ηλεκτρονικά είναι πληθωρικά, ενώ και όργανα σαν τον κλαρίνο ας πούμε, δεν μπορεί να μην συμβολίζουν και κάποια σχέση, μακρινότερη ή κοντινότερη, με την παράδοση.
Περαιτέρω, οι συνθέσεις των Ramdat έχουν μέσες και μεγάλες διάρκειες (υπάρχει 13λεπτη σύνθεση εδώ, 10λεπτη, 8λεπτη κ.λπ.), που σημαίνει πως οι τέσσερις μουσικοί διαθέτουν όλη εκείνη την άπλα ώστε να αναπτύξουν τους αυτοσχεδιασμούς τους, μέσα από παιξίματα που διαθέτουν «κάτι».
Εννοούμε, πως ως οργανοπαίκτες τα μέλη των Ramdat ξέρουν που πατάνε (δεν «βαράνε» ασκόπως), με όλες τις επιμέρους αναφορές να λειτουργούν με παραγωγικό τρόπο – κι όχι απλώς ως «υλικά» ασύνδετα μεταξύ τους, που με κάποιο τρόπο θα δώσουν κάτι... ό,τι...
Συγκροτήματα όπως οι King Crimson και ευρύτερα το Rock In Opposition είναι ένας χώρος εντός του οποίου μπορούν να αισθάνονται άνετα οι Ramdat, όμως υπάρχουν κι άλλες διαδρομές, εδώ, που έχουν αξία (για παράδειγμα τα eastern στοιχεία στο “Spaceship wreck”, το καταιγιστικό free form στο “Meet of the queen” ή ακόμη και το τελείως abstract-experimental “And now what”), αν και κομμάτια σαν το “Run” (ως πιο avant-progressive) μοιάζουν πιο «εύκολα» για το «μέσο αυτί».
[Με λίγο αλλαγμένη line-up, καθώς ο Γιάννης Ηλιάκης έχει πάρει τη θέση του Βαγγέλη Δήμου πίσω από τα ντραμς, οι Ramdat υπόσχονται κι άλλες εκπλήξεις στο μέλλον].
Επαφή: https://ramblerecords.bandcamp.com/album/maat-mons
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου