BRANDON SEABROOK το πρωτότυπο τζαζ οκτέτο ενός σημαντικού, σύγχρονου κιθαρίστα

Αν δει κανείς τα γκρουπ και τα άλμπουμ, στα οποία έχει συμμετάσχει ο κιθαρίστας και άλλα τινά Brandon Seabrook θα αντιληφθεί αμέσως πολλά. Πολλά σε σχέση με την μουσική που ενδιαφέρεται να υπηρετήσει και να προβάλλει.
Έχουμε συναντήσει, λοιπόν, εδώ στο blog, τον Brandon Seabrook να συμμετέχει στους δίσκους των Ingrid Laubrock “The Last Quiet Place” [Pyroclastic Records, 2023], Tomas Fujiwara’s Triple Double “March” [Firehouse 12 Records, 2022], Mostly Other People Do the Killing “Loafer’s Hollow” [Hot Cup, 2017], Jacob Garchik / Ye Olde “S/T” [Private Pressing, 2015] και Mostly Other People Do the Killing “Red Hot” [Hot Cup, 2012].
Τα ονόματα αυτά και βεβαίως οι δίσκοι δεν είναι τυχαία και τυχαίοι, καθώς εντάσσονται όλα και όλοι σ’ εκείνο το πολύ σπουδαίο, που συμβαίνει στην άλλη πλευρά του κόσμου και που σχετίζεται με ό,τι πιο προχωρημένο μπορείς να συναντήσεις στον χώρο της avant-jazz – της jazz δηλαδή, που συνδυάζει στοιχεία από την avant-garde, τον αυτοσχεδιασμό, το rock, την country, την σύγχρονη chamber music, ακόμη και τις μουσικές του κόσμου και τα ηλεκτρονικά, ανακατεμένα όλα αυτά μ’ έναν τρόπο, μπορεί όχι πρωτόφαντο, αλλά σε κάθε περίπτωση ενδιαφέροντα και δημιουργικό. Χοντρικά, ο τρόπος αυτός έχει να κάνει με ό,τι σημαντικότερο έχουμε ακούσει από την «άλλη Αμερική» την τελευταία 15ετία.

Έτσι λοιπόν σ’ αυτό το νέο CD τού Brandon Seabrook, που αποκαλείται “Brutalovechamp” [Pyroclastic Records, 2023] και που αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και σε σχέση με το εικαστικό μέρος του (από την άξια Pyroclastic Records) ακούμε τους Brandon Seabrook κιθάρα, μαντολίνο, μπάντζο, Nava Dunkelman κρουστά, glockenspiel, φωνή, Marika Hughes τσέλο, Eivind Opsvik κοντραμπάσο, Henry Fraser κοντραμπάσο, Chuck Bettis ηλεκτρονικά, φωνή, John McCowen κλαρινέτα, recorders και Sam Ospovak ντραμς, βιμπράφωνο, κρουστά, ένα οκτέτο δηλαδή, σε μια σειρά συνθέσεων του Seabrook τελείως «προσωπικές» και πρωτότυπες στην βάση τους, ικανές να κινήσουν, πολλαπλώς, το ενδιαφέρον του ακροατή.
Δεν είναι εύκολο να πεις τι ακριβώς συμβαίνει εδώ, κι αυτό γιατί οι συνθέσεις του Seabrook είναι τόσο πυκνές, με συνεχείς αλλαγές, ανατροπές, υπαινιγμούς, επιρροές κ.λπ., ώστε να είναι μάλλον αδύνατη η όποια περιγραφή τους.
Δεν είναι, όμως, αδύνατη η αξιολόγησή τους, καθώς όσα ακούς στο “Brutalovechamp” απλώς, σε συνεπαίρνουν εξαιτίας αυτής της μόνιμης διάθεσης του συνθέτη και των οργανοπαικτών να δημιουργούν διαρκώς νέα πλαίσια ασκήσεων και εφαρμογών, μέσα από τα οποία αναγεννιούνται όλα τα επιμέρους.

Αρκεί ν’ ακούσει κανείς κομμάτια σαν τα “I wanna be chlorophylled II: Thermal rinse” και “Libidinal bouquets”, για να αντιληφθεί αμέσως «τι παίζει» σε τούτο το εκπληκτικό CD!
Επαφή: www.brandonseabrook.bandcamp.com, www.pyroclasticrecords.com