Και με προσωπική δισκογραφία και με συμμετοχές σε σχήματα
(στους Okeano π.χ.), η Emi Path (Αιμιλία Παπαθεοχάρη)
έχει τώρα νέα δουλειά να προτείνει, που αποκαλείται “Void” [Submersion Records, 2023]. Λέμε
για ένα ωραίο digipak CD,
που περιλαμβάνει επτά συνθέσεις της.
Σ’ αυτό το άλμπουμ η Emi Path, που κάνει φωνητικά, μιλάει (spoken word), χειριζόμενη σύνθια και ηλεκτρονικά, συνεργάζεται και με άλλους μουσικούς, σε κάποια από τα κομμάτια της, δηλαδή τους: Ghone ηλεκτρονικά, Σπύρο Τζέκο κλαρίνο, Κώστα Σιδηροκαστρίτη κιθάρες, Στέλλα Γάσπαρη Κάκαρη σύνθι erebus, ενώ υπάρχει, κάπου, και χορωδία.
Τώρα, το άκουσμα του “Void” εντάσσεται, οπωσδήποτε, στον ήχο της Submersion Records –μιας εταιρείας, που έχει φθάσει ήδη στην 19 η κυκλοφορία της και προχωρά–, διαθέτει δηλαδή πολλά ηλεκτρονικά, αλλά όχι μόνο ηλεκτρονικά, ενώ οι αναφορές από ποικίλα μουσικά στυλ (ακόμη και από την jazz στο “Jelly void”) του παρέχουν μια δική του «προσωπικότητα».
Βασικά το ambient είναι εκείνο που κυριαρχεί εδώ, υπό την έννοια πως οικοδομούνται περιβάλλοντα, που ναι μεν διαφοροποιούνται ηχητικώς από track σε track, καθώς παρεμβάλλονται τα διάφορα όργανα και οι φωνές, αλλά στη βάση τους (τα περιβάλλοντα) παραμένουν δεμένα στο βάθρο που δημιουργούν τα σύνθια.
Σύντομο στο χρόνο άλμπουμ, καθώς διαρκεί λιγότερο από μισή ώρα, το “Void” είναι μεστό σαν άκουσμα και σίγουρο σαν πρόταση, δίχως να καταχράται χρόνους και δίχως να επιβάλλει «εμμονές».
Επαφή: https://submersionrecords.bandcamp.com/album/void
Σ’ αυτό το άλμπουμ η Emi Path, που κάνει φωνητικά, μιλάει (spoken word), χειριζόμενη σύνθια και ηλεκτρονικά, συνεργάζεται και με άλλους μουσικούς, σε κάποια από τα κομμάτια της, δηλαδή τους: Ghone ηλεκτρονικά, Σπύρο Τζέκο κλαρίνο, Κώστα Σιδηροκαστρίτη κιθάρες, Στέλλα Γάσπαρη Κάκαρη σύνθι erebus, ενώ υπάρχει, κάπου, και χορωδία.
Τώρα, το άκουσμα του “Void” εντάσσεται, οπωσδήποτε, στον ήχο της Submersion Records –μιας εταιρείας, που έχει φθάσει ήδη στην 19 η κυκλοφορία της και προχωρά–, διαθέτει δηλαδή πολλά ηλεκτρονικά, αλλά όχι μόνο ηλεκτρονικά, ενώ οι αναφορές από ποικίλα μουσικά στυλ (ακόμη και από την jazz στο “Jelly void”) του παρέχουν μια δική του «προσωπικότητα».
Βασικά το ambient είναι εκείνο που κυριαρχεί εδώ, υπό την έννοια πως οικοδομούνται περιβάλλοντα, που ναι μεν διαφοροποιούνται ηχητικώς από track σε track, καθώς παρεμβάλλονται τα διάφορα όργανα και οι φωνές, αλλά στη βάση τους (τα περιβάλλοντα) παραμένουν δεμένα στο βάθρο που δημιουργούν τα σύνθια.
Σύντομο στο χρόνο άλμπουμ, καθώς διαρκεί λιγότερο από μισή ώρα, το “Void” είναι μεστό σαν άκουσμα και σίγουρο σαν πρόταση, δίχως να καταχράται χρόνους και δίχως να επιβάλλει «εμμονές».
Επαφή: https://submersionrecords.bandcamp.com/album/void
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου