Ο κοντραμπασίστας της jazz Κώστας Πατσιώτης (Kostas Patsiotis) προέρχεται από την
φουρνιά των (λίγο παλαιότερων) σπουδαστών τού Μουσικού Τμήματος του Ιονίου
Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα, έχοντας την τελευταία δεκαετία, χονδρικώς, ποικίλη
παρουσία σε μουσικές σκηνές και δισκογραφία. Συνθέτει και για άλλες Τέχνες ο Κ.
Πατσιώτης (για το θέατρο π.χ.), ενώ εσχάτως τον ακούσαμε και στο CD τής
Νάσιας Γκόφα και των Jazz Tales «Έρκυνα» (2023).
Τώρα ο Κώστας Πατσιώτης, μαζί με το κουαρτέτο του, το οποίο συναποτελούν οι Γιάννης Παπαδόπουλος πιάνο, Μιχάλης Τσιφτσής κιθάρα και Δημήτρης Κλωνής ντραμς, τυπώνει το πρώτο CD του, που αποκαλείται “October” [Private Pressing, 2023] και που περικλείεται σ’ ένα ωραία σχεδιασμένο triple-folded all paper cover. Στο άλμπουμ καταγράφονται επτά συνθέσεις του Κ. Πατσιώτη, που δείχνουν, οπωσδήποτε, και τα ευρύτερα ενδιαφέροντά του σε σχέση με την σύγχρονη jazz.
Σε γενικές γραμμές θα λέγαμε πως πρόκειται για κομμάτια γλαφυρά, μέσα από τα οποία αποκαλύπτεται ένας λυρισμός, έχοντας σε ισοϋψείς ρόλους το lead-μελωδικό και το ρυθμικό στοιχείο. Τα κομμάτια, με άλλα λόγια, διαθέτουν πολλά έντονα μέρη, ενώ ακόμη και στα πιο αργά tracks το ρυθμικό στοιχείο το ακούς πάντα «ψηλά», με τις διάρκειες, γενικώς, να επιτρέπουν τις προσωπικές καταδείξεις απ’ όλα τα όργανα, και πρωτίστως από το πιάνο και την κιθάρα.
Οι επιρροές εν τω μεταξύ είναι και αυτές ποικίλες. Υπάρχει το μπαρόκ και ο Μπαχ κατ’ αρχάς σε κομμάτια όπως το φερώνυμο “October”, μα και το “Unexpected invention”, ενώ όψεις της σύγχρονης contemporary jazz (ακόμη και hints από e.s.t. ή και «ήχο ECM») μπορείς να ανιχνεύσεις σε κομμάτια σαν το “Last scene” (με τον πιανίστα Γιάννη Παπαδόπουλο να «γεμίζει» ορμητικά προς το τέλος) ή και το “Rosario”.
Σίγουρα ένας παραγωγός θα μπορούσε να βοηθήσει ακόμη περισσότερο στην ανάδειξη των συνθέσεων του Κ. Πατσιώτη, κεντράροντας στην εύρεση μιας ενιαίας γραμμής, που να διατρέχει τις συνθέσεις, δημιουργώντας ένα συγκεκριμένο αφηγηματικό πλάνο. Εδώ έχουμε πολύ καλό υλικό, αλλά αυτό είναι κάπως ατάκτως ερριμμένο. (Το πρώτο είναι το δύσκολο, το δεύτερο επιτυγχάνεται).
Επαφή: https://www.facebook.com/kostas.patsiotis
Τώρα ο Κώστας Πατσιώτης, μαζί με το κουαρτέτο του, το οποίο συναποτελούν οι Γιάννης Παπαδόπουλος πιάνο, Μιχάλης Τσιφτσής κιθάρα και Δημήτρης Κλωνής ντραμς, τυπώνει το πρώτο CD του, που αποκαλείται “October” [Private Pressing, 2023] και που περικλείεται σ’ ένα ωραία σχεδιασμένο triple-folded all paper cover. Στο άλμπουμ καταγράφονται επτά συνθέσεις του Κ. Πατσιώτη, που δείχνουν, οπωσδήποτε, και τα ευρύτερα ενδιαφέροντά του σε σχέση με την σύγχρονη jazz.
Σε γενικές γραμμές θα λέγαμε πως πρόκειται για κομμάτια γλαφυρά, μέσα από τα οποία αποκαλύπτεται ένας λυρισμός, έχοντας σε ισοϋψείς ρόλους το lead-μελωδικό και το ρυθμικό στοιχείο. Τα κομμάτια, με άλλα λόγια, διαθέτουν πολλά έντονα μέρη, ενώ ακόμη και στα πιο αργά tracks το ρυθμικό στοιχείο το ακούς πάντα «ψηλά», με τις διάρκειες, γενικώς, να επιτρέπουν τις προσωπικές καταδείξεις απ’ όλα τα όργανα, και πρωτίστως από το πιάνο και την κιθάρα.
Οι επιρροές εν τω μεταξύ είναι και αυτές ποικίλες. Υπάρχει το μπαρόκ και ο Μπαχ κατ’ αρχάς σε κομμάτια όπως το φερώνυμο “October”, μα και το “Unexpected invention”, ενώ όψεις της σύγχρονης contemporary jazz (ακόμη και hints από e.s.t. ή και «ήχο ECM») μπορείς να ανιχνεύσεις σε κομμάτια σαν το “Last scene” (με τον πιανίστα Γιάννη Παπαδόπουλο να «γεμίζει» ορμητικά προς το τέλος) ή και το “Rosario”.
Σίγουρα ένας παραγωγός θα μπορούσε να βοηθήσει ακόμη περισσότερο στην ανάδειξη των συνθέσεων του Κ. Πατσιώτη, κεντράροντας στην εύρεση μιας ενιαίας γραμμής, που να διατρέχει τις συνθέσεις, δημιουργώντας ένα συγκεκριμένο αφηγηματικό πλάνο. Εδώ έχουμε πολύ καλό υλικό, αλλά αυτό είναι κάπως ατάκτως ερριμμένο. (Το πρώτο είναι το δύσκολο, το δεύτερο επιτυγχάνεται).
Επαφή: https://www.facebook.com/kostas.patsiotis
Costas Patsiotis
ΑπάντησηΔιαγραφήσας ευχαριστούμε και από δώ