ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 553

13/12/2023
Μάλλον πιο ενδιαφέρουσα από το γιο της. Σαν ν' ακούς παλιά τραγουδίστρια του ελαφρού. Δανάη, Στέλλα Γκρέκα... κάτι τέτοιο... Λέμε τώρα...

13/12/2023
Έχω την εντύπωση ορισμένες φορές πως μερικά απλά πράγματα δεν έχουν γραφτεί ποτέ – δεν ξέρω κιόλας...
Στην ερώτηση... ποιο είναι ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΡΩΤΟ άλμπουμ του ελληνικού ροκ... απαντάμε, μαζικά, το «Δυο Μικρά Γαλάζια Άλογα» του Γιώργου Ρωμανού.
Μπορεί το «Περιβόλι» του Σαββόπουλου να έχει το πρώτο ροκ εξώφυλλο, αλλά σαν ήχος είναι πιο πολύ ορχήστρα παρά γκρουπ (καθώς σε ελάχιστα κομμάτια παίζουν τα Μπουρμπούλια).
Αντιθέτως στο «Δυο Μικρά Γαλάζια Άλογα» ο ήχος είναι ροκ-ροκ, λόγω Καρακαντά, Κουλούρη και όλων των υπολοίπων, με τον ήχο του γκρουπ να κυριαρχεί.

Ο Πατσιφάς ήθελε να πουλήσει την ωραία μούρη του Ρωμανού κι έφτιαξε ένα μάλλον κακό εξώφυλλο, για τέτοιο δίσκο, και γι’ αυτό θα άξιζε κάποια στιγμή να γίνει ένας γραφιστικός διαγωνισμός, με προτάσεις για το front cover, ώστε να «διορθωθεί» αυτό, σε μια επανέκδοση, προκειμένου να παραδοθεί όπως πρέπει στην ιστορία – έστω και μετά από 53, 55, 60 χρόνια. Όποτε συμβεί...
Σκεφτείτε τα αυτά... και θα δείτε πως έχω σε όλα δίκιο.
[φωτογραφία για το ΦΑΝΤΑΖΙΟ ήταν αυτή, όχι για εξώφυλλο δίσκου - λείπει ακόμη και ο τίτλος του, όπως και το όνομα του Ρωμανού]

13/12/2023
Ταϊσμένο στα τζουκ-μποξ επί τη εμφανίσει...

12/12/2023
Προσωπικά γράφω μόνο για παλιούς ποδοσφαιριστές που τους θυμάμαι να παίζουν στα γήπεδα ή που έχω κάτι ιδιαίτερο να πω γι’ αυτούς (γι’ αυτό έχω γράψει κείμενα, μικρά ή μεγάλα, δεν έχει σημασία, για τον Μποτίνο, τον Μίμη Παπαϊωάννου, τον Υβ, τον Χατζηπαναγή, τον Ερρέα κ.ά.).
Τον Κώστα Νεστορίδη, που πέθανε σήμερα, έναν από τους «θρύλους» της ΑΕΚ, στην δεκαετία 1955-1965, δεν τον πρόλαβα σαν ποδοσφαιριστή και δεν έχω κάτι ιδιαίτερο να γράψω γι’ αυτόν.
Αν όμως έγραφα το πρώτο που θα μ’ ενδιέφερε να κάνω δεν θα ήταν να αραδιάζω νούμερα και στατιστικά (κάτι που μοιάζει με αγγαρεία), αλλά να περιγράψω στους νεότερους το πώς έπαιζε μέσα στο γήπεδο. Θα ρωτούσα παλιότερους γι’ αυτό, θα διάβαζα παλιές εφημερίδες κ.λπ.
Θεωρώ, εν ολίγοις, ισχνά και άκυρα τα κείμενα, για ποδοσφαιριστές, που δεν αναφέρονται σ’ αυτό το θέμα. Που δεν εξηγούν τον τρόπο που έπαιζε ένας ποδοσφαιριστής, τις θέσεις που κάλυπτε μέσα στο γήπεδο, αν ήταν σκληροτράχηλος, αν δεχόταν κλωτσιές ή αν έδινε, αν ήταν καλός στα ελεύθερα χτυπήματα (φάουλ, κόρνερ, πέναλτι), αν ήταν καλός στο ψηλό παιγνίδι, αν ήταν ντριμπλέρ, αν ήταν οργανωτικός, διεισδυτικός, αν «κρατούσε» μπάλα, αν την έδινε «με τη μία», αν ήταν σκόρερ (ο Νέστορας ήταν μεγάλος σκόρερ) κι ένα σωρό άλλα...

Δεν μπορεί να υπάρχει κείμενο-μνημόσυνο, πέρα από την είδηση αυτή καθ’ αυτή, και για τον Κώστα Νεστορίδη, αν δεν αναφέρονται λεπτομέρειες για όλα αυτά.
Εν ειρήνη...

12/12/2023
Και λακέρδε...
https://www.youtube.com/watch?v=dkZ8V_2Toog

12/12/2023
Κοιτάζω σε κάποιες βιτρίνες βιβλιοπωλείων και το μάτι μου πέφτει κατ’ ευθείαν στην Μαρινέλλα του Ξανθούλη. Κόκκινο-κόκκινο το βιβλίο πάει ταμάμ με τις γιορτές.
Και πάνω που σκέφτομαι... να ένα ωραίο θέμα για να γίνει ταινία, όχι τεκμηρίωσης, νισάφι πια –τεκμηρίωση μόνο στα κείμενα, σαν εκείνα που έχω γράψει για τις συναυλίες της Μαρινέλλας στην κομμουνιστική Αλβανία, χώνοντας μέσα και τα λόγια του Ενβέρ Χότζα, ή σαν το άλλο το κείμενο, για την Μαρινέλλα τον καιρό του Πολυτεχνείου– μαθαίνω για ένα νέο γύρο κινηματογραφικής... παλαιοντολογίας, μετά τη Φόνισσα, καθώς καταφθάνει κουτρουβαλώντας και ο Καπετάν-Μιχάλης.
Κάπου πήρε το μάτι μου και μια κριτική για το βιβλίο του Ξανθούλη από την EφΣυν, στην οποία διαβάζεις πως ήταν η Μαρινέλλα, που πρώτη έφερε το «ανδρόγυνο» στιλ στη σκηνή, με «κοντό μαλλάκι» και «καμπάνα» παντελόνια. Ό,τι να ’ναι...
Κατ’ αρχάς γράφουμε «κοντό μαλλί» και όχι το εντελώς χαζό «κοντό μαλλάκι».
Έπειτα η καμπάνα στις γυναίκες δεν συνιστούσε ανδρόγυνο στυλ, καθώς παντελόνια-καμπάνα φορούσαν όλες και όλοι τότε, ανεξαρτήτως κουπ.
Όσον αφορά στο κοντό μαλλί; Πλήθος από κοντομαλλούσες... Αρλέτα, Πόπη Αστεριάδη, Έλενα Κυρανά, Γιώτα Γιάννα και άλλες φυσικά, που δεν μου έρχονται τώρα στο μυαλό... Το αποκλείω η Μαρινέλλα να ήταν η πρώτη.
Ελπίζω αυτά, και άλλα, να τα έχει προσέξει στο βιβλίο του ο Ξανθούλης...

11/12/2023
>>«Ο “μεγάλος” είναι λιώμα, κοίτα να τον ανεβάσεις» - Η αυτοβιογραφία του Μίμη Ανδρουλάκη<<
Η κατάντια όχι της «γενιάς του Πολυτεχνείου» γενικά, αλλά κάποιων συγκεκριμένων εκπροσώπων της. Στην Εσπρέσο υπάρχει μεγαλύτερη σοβαρότητα.
Εντάξει ρε… χαλαλίσατε τη ζωή σας στα κόμματα και τις ιδέες, αφήνοντάς την να τρέχει δίπλα σας, υπάρχει τώρα λόγος να προσπαθείτε να πιαστείτε απ’ τα σκουπίδια της ;

10/12/2023
Επιχειρούν να μετατοπίσουν, να αποχουντοποιήσουν ένα τραγούδι, το οποίο όλος ο κόσμος το έχει συνδέσει με τον Παπαδόπουλο και τη γυναίκα του, τη Δέσποινα. Και στην προσπάθειά τους αυτή τραβάνε την έκδοσή του προς τα πίσω. Τράβα-τράβα το φτάσανε στο 1968, και την επόμενη φορά θα μας πούνε ότι βγήκε και πριν από τη χούντα...

Η «Κυρά-Γιώργαινα» κυκλοφόρησε, προφανώς, μετά το γάμο του Παπαδόπουλου με τη Δέσποινα (5 Μαρτίου 1970) και μάλλον προς το καλοκαίρι του 1970. Δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία, αλλά προσωπικά το τοποθετώ να κυκλοφορεί προς Μάιο-Ιούνιο του ’70.
Παρατηρώ, περαιτέρω, και μια τακτική προβολή του Κατσαρού τελευταία στην τιβί («Στούντιο 4», «Σπίτι με το MEGA» κ.λπ.), με το συγκεκριμένο τραγούδι, που για μένα δεν λέει τίποτα και είναι μάλλον από τα χειρότερα των Κατσαρού-Πυθαγόρα, να το λένε και νεότεροι – πρόσφατα ο Μέμος Μπεγνής.
Ο Κατσαρός είναι σπουδαίος συνθέτης κι έχει γράψει ανεπανάληπτα ελαφρολαϊκά κυρίως, και είναι λάθος ορισμένες παρασπονδίες (για τις οποίες έχω γράψει από παλιά) να προβάλλονται από ορισμένους αμαθείς με στόχο να αμαυρώσουν την πορεία του στο τραγούδι.
Είναι, όμως, άλλο αυτό και άλλο το να αποχουντοποιείται επί τούτου η «Κυρά-Γιώργαινα», ένα τραγούδι που έχει συνδεθεί άρρηκτα, από τον λαό, με την «επταετία», αποτελώντας κάτι σαν «εθνικό ύμνο» της.

9/12/2023
Κάνουνε αφιέρωμα στον Σταύρο Τσιώλη και ως χαρακτηριστική φωτό, από τις ταινίες του, μού κοτσάρουνε Ζουγανέλη-Μπακιρτζή, στο αυτοκίνητο, από το «Ας περιμένουν οι γυναίκες». Έλεος κάπου ρε κακομοίρηδες...

[διαβάστε ένα «άλλο» κείμενο για τον Σταύρο Τσιώλη στα σχόλια]

9/12/2023
Δεν ήταν μόνον κορυφαίοι τραγουδοποιοί, αλλά ήξεραν και να ντύνονται και να φωτογραφίζονται...

[φοβερή φωτογραφία για συγκρότημα]