DALOT όχι ένα τυπικό παιδικό άλμπουμ

Το άλμπουμ αυτό της Dalot (Μαρία Παπαδομανωλάκη), το “A sequence of new tones” [n5MD, 2024], είναι αρκετά διαφορετικό από το προτελευταίο της “Aquarium”, για το οποία είχαμε γράψει τα σχετικά τον Αύγουστο. Εδώ, η Dalot δημιουργεί μια μουσική, που μπορεί να έχει παιδικές αναφορές, αν κρίνουμε από το εξώφυλλο του CD ή και από τους τίτλους ορισμένων κομματιών, αλλά από την άλλη δεν είναι ένα τυπικό παιδικό άλμπουμ.

Κατ’ αρχάς το “A sequence of new tones” είναι ένα ορχηστρικό, electronic έργο, αποτελούμενο από έξι tracks, το οποίο εμφανίζει ακόμη και progressive rock επιρροές (όπως ακούμε ήδη από το πρώτο κομμάτι, το 8λεπτο “A warm embrace”). Σταδιακά, όμως, ξεδιπλώνονται και άλλα χαρακτηριστικά, γνώριμα, εν πολλοίς, για όσους παρακολουθούν την δισκογραφία της συνθέτριας, που έχουν να κάνουν με πιο αφηρημένες κατασκευές, εκμεταλλευόμενες και field recordings, και δημιουργώντας ένα περισσότερο υπαινικτικό, spacey περιβάλλον, με στοιχεία techno ενίοτε και άλλα διάφορα (άκου φερ’ ειπείν, το “Taking a life for a walk”).
Βασικά οι επιτόπιες ηχογραφήσεις λειτουργούν άλλοτε σαν εισαγωγές, ενώ κάποιες άλλες φορές λειτουργούν σαν τον έναυσμα και το υπόστρωμα, μέσα από το οποίο ξεπηδούν και πάνω στο οποίο τοποθετούνται οι πιο μελωδικές ροές (που επιβάλλονται μέσα από ακανόνιστους συνδυασμούς πλήκτρων και κιθαρών ή ήχους κιθαρών). Τούτο οδηγεί σε αληθινά συναρπαστικά tracks, σαν το “Bonding over tinglings”, για παράδειγμα.
Πάνω-κάτω αυτά τα χαρακτηριστικά αφορούν και τα επόμενα τρία κομμάτια του CD (δηλαδή τα “A name, a phoenix”, “The end of time as we know it” και “A pain worthwhile”), που κινούνται άλλοτε σε πιο αναμενόμενες και άλλοτε σε πιο πειραματικές κατευθύνσεις.
Επαφή: https://dalot.bandcamp.com/album/a-sequence-of-new-tones