ΩΡΙΩΝΕΣ κύκλος

Παρότι παρακολουθούσα το παλαιό Να η Ευκαιρία σχεδόν από την αρχή, εντούτοις δεν θυμόμουν την παρουσία, εκεί, του συγκροτήματος Ωρίωνες – διάβασα την πληροφορία στο ένθετο. (Θυμάμαι όμως, σε μια τηλεφωνική επικοινωνία που είχα με τον κιθαρίστα Βασίλη Αβραμίδη, το 1996, να μου λέει πως το γκρουπ, με άλλο όνομα φυσικά, ως Familiar Love, υπήρχε από τις αρχές των seventies και πως είχε συμμετάσχει με τραγούδι του στο “Pop Festival ’73” – μια πληροφορία που, επίσης, αναγράφεται στο ένθετο). Βραβευμένοι, τον Ιανουάριο του 1978, στην κατηγορία «σύνθεση» από την τότε κριτική επιτροπή της εκπομπής (Γρηγόρης Γρηγορίου, Γιώργος Κατσαρός, Ροζίτα Σώκου, Γιάννης Φλερύ), οι Ωρίωνες κερδίζουν πάραυτα ένα δισκογραφικό συμβόλαιο με τη Lyra/ Zodiac, η οποία και τυπώνει μετά από λίγο καιρό, σε κόκκινο 45άρι, δύο τραγούδια τους· το «Κουρδιστά ανθρωπάκια» (το κομμάτι για το οποίο είχαν βραβευθεί) και το «Για να ζήσει πιο καλά» [Zodiac ZS 8381].
Το πρώτο, να το πω από την αρχή, είναι πολύ καλό τραγούδι. Δεν εξετάζω το αν είναι συμβατό με τις εξελίξεις στο rock στα late seventies – το κομμάτι είναι της αισθητικής… Poll, Νοστράδαμος, Blue Birds και τα τοιαύτα –, αλλά το γεγονός ότι πρόκειται για πολύ καλή σύνθεση (γι’ αυτό και η βράβευση), αφού το τραγούδι κατ’ ουσία δεν έχει ρεφρέν, αλλά πέντε διαφορετικά ή… περίπου διαφορετικά κουπλέ! Τέτοια... σπατάλη επ’ ουδενί δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Και όμως πέρασε. Οι Ωρίωνες δεν προχώρησαν, με αποτέλεσμα, μέχρι το 1984, όταν το γκρουπ επανεμφανίστηκε στη δισκογραφία με dance ρεπερτόριο, να μην αξιωθούν άλλου ελληνόφωνου υλικού. Τώρα, 30 τόσα χρόνια αργότερα, η Anazitisi Records συγκεντρώνει οκτώ τραγούδια του συγκροτήματος (1978-1983), σ’ ένα LP που έχει τίτλο «Κύκλος», κόβοντας 200 αντίτυπα, προσφέροντας μαζί κι ένα 4σέλιδο LP-sized ένθετο. Φυσικά, τα τραγούδια του single εμπεριέχονται.
Για το «Κουρδιστά ανθρωπάκια» τα είπαμε. Ενδιαφέρον έχει όμως και το flip-side «Για να ζήσει πιο καλά» (πάντα κοντά στο ύφος των ύστερων Blue Birds), που είναι… προσεγμένο και καλοπαιγμένο. Από τα 6 ανέκδοτα ο «Παλιάτσος» (1979) reggae-φέρνει, αν και, πάλι, το στιχουργικό κομμάτι είναι early seventies. Τα υπόλοιπα πέντε κομμάτια προέρχονται όλα από τη διετία 1982-83, διαθέτουν μέρη με synthesizers και πνευστά, ενώ ο ήχος του γκρουπ θυμίζει τους πολύ γνωστούς και επιτυχημένους, τότε, 2002 GR. Το καλύτερο τραγούδι αυτής της περιόδου είναι ο «Ήρωας» (ανακαλεί στη μνήμη μου τη «Μαγική αυλή»), με στίχους κομματάκι… σκληρούς, για τα μέτρα της εποχής (αν και αναφέρονται στη χούντα θα μπορούσε να... παρεξηγηθούν, κι ας βρισκόμαστε στην πρώτη «πασοκική» τετραετία). Τους αντιγράφω: «Σε μια χώρα κάπου εκεί στη γη/ όπου θεοί είναι οι στρατηγοί/ δικτατορία χρόνια πάνω και σκοτάδι/ σχολεία υποχρεωτικά κρεμούν/ εικόνα του μεγάλου αρχηγού/ βιβλία ιστορίας έχουν πια αλλάξει/ σημαίες, δάφνες, εθνική γιορτή/ πλήθη πηγαίνουν στην παρέλαση/ κάποια ηλιόλουστη ημέρα του Απρίλη/ μεγάφωνα ουρλιάζουν, όλοι ριγούν/ σκύψτε οι αρχηγοί σας χαιρετούν/ με τρόμο κατεβάζει ο κόσμος το κεφάλι./ Όμως μέσα από το πλήθος νεανική μορφή/ ορμά, πυροβολάει τον αρχηγό, αστοχεί/ πλήθος καραμπινιέροι τον ρίχνουν καταγής/ στη φυλακή τον κλείνουν, λένε θα δικαστεί./Οο οοο με μια σφαίρα στο κεφάλι/Οο ο ο ήρωας ή αναρχικός».
Επαφή: www.anazitisirecords.com , www.oriones.gr