ΑΡΛΕΤΑ de profundis

Το “Demo” [Lyra, 2010] της Arleta ήταν μία από τις δισκογραφικές εκπλήξεις της προηγούμενης χρονιάς. Υπό την έννοια τού ότι έχουμε να κάνουμε με αγγλόφωνες ηχογραφήσεις της καλλιτέχνιδας από την εποχή του «Ταξιδεύοντας» (είχε βγει κι εκείνο στη Lyra, το 1976). Μάλιστα, όπως γράφει η ίδια η Αρλέτα στο ένθετο (κάτι που διαπιστώνεται αμέσως), τα περισσότερα τραγούδια είναι του Ανέστου Τριανταφύλλου από το «Ταξιδεύοντας», με αγγλικούς στίχους που τοποθέτησε σ’ αυτά η Sasha Brewis (το όνομα της οποίας αναγράφεται και σ’ εκείνο το παλαιό long play). Αναγνωρίζω αμέσως τον «Λάκη», που έχει γίνει “Duchess of nobody”, το «Πριν να βγω στον κόσμο», που έχει γίνει “De profundis”…Οπωσδήποτε η acoustic version των τραγουδιών, και μάλιστα με τους αγγλικούς στίχους, έχει ενδιαφέρον. Όπως ενδιαφέρον είχε και το ελληνικό... “Lady D'Arbanville”, που τραγουδούσε η Αρλέτα (στην αγγλική) στον Αποστάτη (1973) του Φαίδωνα Γεωργίτση. Άλλο όμως αυτό και άλλο εκείνο που υποστηρίζεται στο ένθετο. Πως τα τραγούδια, δηλαδή, θα μπορούσε να προχωρήσουν στο εξωτερικό και πως ο Αλέξανδρος Πατσιφάς (ιδιοκτήτης της Lyra) αδιαφόρησε για την πορεία τους. Ακούγοντας, λοιπόν, σήμερα το “Demo” λέω πως, μάλλον, σωστά αδιαφόρησε ο Πατσιφάς για την προώθησή τους στο εξωτερικό, από τη στιγμή, μάλιστα, που είχε εμπρός του την πιο ολοκληρωμένη ελληνόφωνη εκδοχή τους (με την ωραία ενορχήστρωση του Γιώργου Κοντογιώργου). Και, κακά τα ψέμματα. Μία αγγλόφωνη παραγωγή δεν επρόκειτο ποτέ να είχε τύχη στην αλλοδαπή – από τη στιγμή κατά την οποίαν η Αρλέτα βρισκόταν στην Ελλάδα –, ανεξαρτήτως από την όποια (υψηλή, δεν αντιλέγω) ποιότητά της.
Ακούμε το «Εκ βαθέων» και στη συνέχεια το “The wind”…