Άλμπουμ ελληνοβρετανικής παραγωγής, το 77λεπτο “Knurr & Spell.” [memoirs of an aesthete, 2012] έχει ως υπότιτλο το… being psychedelic sounds from Yorkshire. Το
Yorkshire είναι μία κομητεία στην βορειοανατολική Αγγλία, πατρίδα όπως
φαίνεται των σχημάτων Shemboid,
Ocelocelot, Moral Holiday και
Foldhead, τα οποία
καταγράφονται, εδώ, με τέσσερα αντιστοίχως κομμάτια.
Το πρώτο εξ αυτών, το “Myths of the Prehistoric Future” των Shemboid, είναι ένα electro-psych track, το οποίο στηρίζεται σ’
ένα σταθερό κοντίνουο, πάνω από το οποίο απλώνονται βόμβοι και αναδράσεις, που
διαστέλλονται εν είδει λούπας, μία αλοιφή ήχων εν πάση περιπτώσει, η οποία,
προς το τέλος (στα 3-4 τελευταία λεπτά), αποκτά μία πιο καθορισμένη rock χροιά
κινούμενη σε απολύτως kraut
υψίπεδα. Το “Bontempi Baste” των Ocelocelot είναι περισσότερο ακαθόριστο.
Υπόγειες «μπασογραμμές» (δεν πρόκειται περί μπάσου, αλλά υφίσταται ένας τέτοιος
ρόλος), «υψίσυχνα» τρυπανοειδή περάσματα, γεννήτριες εν εξάρσει, γενικώς μία
θορυβοποιά κατάσταση, η οποία σε παρασύρει σταδιακώς σε μια δικής της «τρέλα»
(μετά το πέρας, δεν σου μένει παρά να απορείς, γενικώς, γύρω από το πώς άρχισε
και πώς τελείωσε αυτό το κομμάτι). Ταξίδι
μεν, αλλά κομματάκι εφιαλτικό.
Στο “No forks”
των Moral Holiday
τα πράγματα εξελίσσονται κάπως πιο κανονικά.
Δεν είναι τα αλλοιωμένα φωνητικά, ή κάτι σαν φωνητικά, που σκάνε εδώ κι εκεί
και που δίνουν μία πιο… γήινη διάσταση στο κομμάτι, ούτε ο κάπως space, Floyd-ικός αέρας (εποχής “Ummagumma”) με τον
κιθαριστικό πανικό λίγο μετά το δωδέκατο λεπτό, είναι η συνολικότερη διαχείριση που
τοποθετεί το “No forks”
στην κλασική krautrock
πινακοθήκη. Το τελευταίο κομμάτι, το “Taser delerium” των Foldhead,
είναι αυτό που λέει η λέξη. Ένα ντελίριο electro-θορύβου, που δρα σαν δίνη και που πολύ δύσκολα
τακτοποιείται μέσα σε κάποια στεγανά. Το ακούς, σ’ αρέσει-δεν σ’ αρέσει… Στα
συν τής έκδοσης η ωραία, χειροποίητη συσκευασία (χαρτονένια-κυκλική) 250
αντιτύπων.
Εξαιρετική κυκλοφορία!
ΑπάντησηΔιαγραφή