Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ και HONDRODALOUKAS

(νέο επεισόδιο στο σίριαλ)
(διαβάζουν μόνον όσοι έχουν ιώβεια υπομονή και γερό στομάχι, αλλιώς αλάργα)
Δύο πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε εξ αρχής. Το βιβλίο μου Ραντεβού στο Κύτταρο [Δελφίνι] κυκλοφόρησε το 1996 (γράφτηκε στο διάστημα 1992-94). Το βιβλίο του «ερευνητή» μας Ελληνικό Ροκ [Άγκυρα] εκδόθηκε δέκα χρόνια αργότερα, το 2006. Κρατείστε αυτές τις δύο χρονολογίες γιατί έχουν σημασία.
Τι έγραψα εγώ σ’ εκείνο το βιβλίο του 1996; Πως οι Play Boys συγκροτήθηκαν το 1959 με μέλη τους Νίκο Αδάμα κιθάρα, Ία Κούκα τραγούδι και Βασίλη Τζαβάρα κρουστά. Ο «ερευνητής» μας με διορθώνει, λέγοντας πως γράφω «κοτσάνες», επειδή μπερδεύω τους Play Boys με το «θρυλικό συγκρότημα» ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ, που φτιάχτηκε το 1959 ως ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣ (έτσι λέει ο ίδιος), για να γίνουν ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ το 1960 (όταν προστέθηκε η Κούκα – λέει ο ίδιος). Δεν μπέρδεψα τίποτα, όπως θα δείξω στη συνέχεια. Πώς είναι δυνατόν να μπερδέψεις δύο πράγματα, όταν το ένα είναι υπαρκτό και το άλλο όχι; Αγωνία ε; Χε χε…

Εκείνο το οποίον είναι λυπηρό με τον «ερευνητή» μας (και απίστευτο συνάμα – ίδιον όμως του χοντροκεφάλα) είναι πως δεν είναι σε θέση να εκμεταλλευτεί ούτε τα στοιχεία που διαθέτει. Μας πρήζει με την ανόητη λέξη ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ, όταν αυτή η λέξη δεν φαίνεται πουθενά γραμμένη στα ντοκουμέντα που παραθέτει (δύο καρτούλες και μία φωτογραφία). Δηλαδή, βλέπει κάτι μπροστά στα μάτια του o χοντροκέφαλος και γράφει άλλα αντί άλλων. Τι βλέπει ο «ερευνητής» μας και βλέπουμε όλοι; Μία κάρτα από το κέντρο Hobby, στην οποίαν αναγράφεται το εξής: «Με το καταπληκτικό κουιντέτο ΑΔΑΜΑΣ ΤΖΑΒ - ΚΟΥΚΑ». Το επώνυμο «ΑΔΑΜΑΣ» προηγείται, ακολουθούν 3-4 κενά και μετά το «ΤΖΑΒ - ΚΟΥΚΑ» με κενά και παύλα ανάμεσα. Αυτό βλέπουμε. Πάμε στο άλλο καρτάκι. Τι διαβάζουμε εκεί; «Οι ΑΔΑΜΑΣ, ΤΣΑΒ[sic] και ΚΟΥΚΑ με την ορχήστρα τους…». Διαβάζει κανείς… ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ και δεν το βλέπω εγώ; Όχι, μόνον ο «ερευνητής» μας βλέπει αλλιώς. Πάμε και στη φωτογραφία. Εκεί, στην γκρανκάσα του ντραμς, διαβάζουμε: «ΤΖΑΒ & ΑΔΑΜΑΣ Κούκα». Υπάρχει πουθενά το κακόηχο ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ και δεν το βλέπω εγώ; Πουθενά. Όνειρα εφιαλτικά βλέπει μόνον ο «ερευνητής» μας. Για πάμε τώρα και στο 45άρι με τα «Δανεικά φιλιά», που κυκλοφόρησε από την RCA Victor το 1962(;) – θα τσεκάρω το 1962 άλλη στιγμή με… γραμμική παρεμβολή τη βοηθεία άλλων κοντινών 45ριών της RCA, επειδή στο δισκάκι δεν αναφέρεται χρονιά. Τι αναγράφεται εκεί; «Κούκα / Συνοδ. Ελαφράς Ορχήστρας / Διευθ: Ν. Αδάμα». Υπάρχει πουθενά το απίστευτο ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ; Πουθενά. Πάμε και στην ταινία «Αμαρτωλά Χέρια» (1963;), στην οποίαν εμφανίζεται το συγκρότημα. Τι αναφέρεται εκεί, στους τίτλους αρχής; «Τραγούδι Κούκα / Με την Ορχήστρα Αδάμα-Τζαβ». Υπάρχει πουθενά αυτό το ανεκδιήγητο ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ; Πουθενά. Μόνο στο μυαλό του VLAKODALOUKA. 

Έρχεται λοιπόν και με κατηγορεί ο «ερευνητής» μας ότι μπέρδεψα τους Play Boys με το ανύπαρκτο όνομα… ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ. Δεν μπέρδεψα τίποτα και με κανέναν. Απλώς, όταν έγραφα το βιβλίο μου δεν είχα καμμία πηγή διαθέσιμη που να μου αποδεικνύει την ύπαρξη ενός ανύπαρκτου ονόματος (δε λέω συγκροτήματος). Παραδέχομαι ότι δεν γνώριζα λεπτομέρειες της ιστορίας. Έριξα, όμως, ένα 1959 που είναι σωστό. Δεν μπορούσα να ξέρω πότε μπήκε η Κούκα στο σχήμα, ούτε άλλες φιλολογίες (δεν με ενδιέφεραν κιόλας – εγώ δεν έγραφα… ιστορία). Business cards δεν είχα –αυτές τις ανακάλυψε δέκα χρόνια αργότερα ο μεσιέ Νταλούκ και μπράβο του–, ούτε είχα το τεύχος τάδε των Μοντέρνων Ρυθμών, εκείνο στο οποίο υπάρχει η μοναδική αναφορά στο σχήμα. Να τι έγραφαν οι Μ.Ρ.:
«Στην περίοδο 1959-60 άρχισε στην Ελλάδα η οργάνωσι συγκροτημάτων στο στυλ των Σάντοους και των Βέντσιουρς. Πρώτο ενεφανίσθη το συγκρότημα Αδάμας - Τζαβ - Κούκα στο Τεκίλλα Κλαμπ της πλατείας Κολιάτσου, καθ ην στιγμήν όλα τα άλλα κλαμπς με την ολιγόχρονη σταδιοδρομία τους, λειτουργούσαν με τζουκ-μποξ. Δεν μπορούμε όμως να παραλείψουμε την ύπαρξι και άλλων συγκροτημάτων τα οποία όμως ενεφανίζοντο σποραδικά σε χορούς και πάρτυ. Μετά τους Αδάμας - Τζαβ - Κούκα, έχουμε τους...(…)» και τα λοιπά και τα λοιπά…
Πουθενά δηλαδή δεν εμφανίζεται το όνομα… κοπρόσκυλο ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ. Πώς λοιπόν «μπέρδεψα» τους Play Boys με ένα ανύπαρκτο όνομα (δε λέω γκρουπ); Και τι σημαίνει «μπέρδεψα» όταν μιλάμε για συγκροτήματα με τα ίδια μέλη; Δεν μπέρδεψα τους Adams Boys με τους Play Boys, ούτε… εξ απαλών ονύχων. Εκεί θα κολλούσε το «μπέρδεψα». Αλλά του φταίνε τα… κιθαροσόλι τού «ερευνητή» μας – δεν κοιτάει τα χάλια του. Που δεν ξέρει να χρησιμοποιήσει ούτε τη λέξη «μπερδεύω».

Ο άνθρωπος αυτός λοιπόν, για να τελειώσω και να μην ξανασχοληθώ ούτε στον αιώνα τον άπαντα μαζί του –αρκεί να μη μου δώσει προσωπική αφορμή– με «κατηγορεί» ότι δεν γνώριζα το 1992-94, όταν έγραφα το βιβλίο μου, τους ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ. (Στην πραγματικότητα αγνοούσα, όπως προείπα, τους Αδάμας - Τζαβ - Κούκα ως τρίο, που ήταν η βάση των Play Boys –γιατί μόνον αυτούς θα μπορούσα να ξέρω, αφού το άλλο όνομα είναι ανύπαρκτο– επειδή δεν διέθετα, τότε, εκείνο το τεύχος των Μοντέρνων Ρυθμών, στο οποίο υπάρχει η μοναδική, γνωστή σ’ εμένα, γραπτή αναφορά στο σχήμα). Ωραίααα. Για θυμηθείτε όμως την περίπτωση του Clapton για λίγο. Εγώ είχα γράψει το 1996 καθαρά στο βιβλίο μου πως ο Eric Clapton είχε αντικαταστήσει τον Αλέκο Καρακαντά στους Juniors, όταν ο Άγγλος είχε έρθει στην Ελλάδα ως μέλος της Greek Loon Band. Ήμουν πεπεισμένος γι’ αυτό από τα μέσα του ’80. Είχα δει τη φωτογραφία του Clapton με τους Juniors στους Μ.Ρ. κι είχα αναγνωρίσει τον Εγγλέζο.
Το 2006, όταν ο «ερευνητής» μας κυκλοφόρησε το βιβλίο του, ήταν γραμμένη η ιστορία των Juniors-Clapton 7 φορές. ΕΠΤΑ ΦΟΡΕΣ.
1. Μοντέρνοι Ρυθμοί, τεύχος 41, 27/10/1965
2. 45άρι του Εύρη Παρίτση "Suzanne/ Changes" (1976)
3. Ήχος & Hi-Fi, τεύχος 243, 6/1993
4. Ποπ & Ροκ, τεύχος 199, 7/1995
5. «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Δελφίνι, 1996]
6. ZOO, τεύχος 9, 5-6/1998
7. Πρόσωπα/21ος Αιώνας, τεύχος 23, 13/8/1999
Εγώ να τον συγχωρήσω τον «ερευνητή» μας, επειδή δεν είχε τους Μοντέρνους Ρυθμούς του ’65 το 2006 και το δισκάκι τού Παρίτση, όπως συγχωρώ και τον εαυτό μου, επειδή δεν είχα το τεύχος με τους Αδάμας - Τζαβ - Κούκα δέκα χρόνια νωρίτερα. Αλλά, για μια στιγμή… Ο «ερευνητής» μας όταν έγραφε το 2006 τις βλακείες περί Clapton είχε στη διάθεσή του (δυνητικώς) άλλες πέντε(!) πηγές. Τέσσερα περιοδικά και το βιβλίο μου! Στην πραγματικότητα όμως τίποτα δεν είχε. Μία τρύπα στο νερό είχε. Ο άνθρωπος αυτός δεν έχει ούτε ένα δίσκο –τώρα αρχίζει να μαζεύει και ψάχνει για φωτοτυπίες–, δεν έχει ούτε ένα περιοδικό. Μας έλεγε μπαρούφες με τον Λευτέρη Πούλιο (κάτι μέσες-άκρες θα του είχε πει ο ποιητής), χωρίς να έχει ούτε το Panderma, ούτε τη Διαγώνιο. Και φυσικά, ούτε ενδιαφέρθηκε να βρει τα συγκεκριμένα τεύχη (ο ερευνητής της πλάκας), όταν θα άκουσε αυτούς τους τίτλους από το στόμα του Πούλιου, τότε που έκανε τη συνέντευξη. Εγώ –που δεν ήξερα τα παραμέσα, και παρακολουθώντας το διάλογό του με τον Αρβανίτη– μέσα σε μια βδομάδα, επειδή ενδιαφέρθηκα, κατάφερα και βρήκα και το Panderma του Χρηστάκη και τη Διαγώνιο του Χριστιανόπουλου (του τα φωτοτυπώ, άμα γουστάρει, αλλά κρύβεται…) κι έτσι έχω καταλάβει πολλά, πάρα πολλά, για την ιστορία (κι ας μην έχω μιλήσει ποτέ με τον ποιητή). Δεν το χρειάζομαι το μαρκούτσι.

Πώς λοιπόν ο «ερευνητής» μας, εν έτει 2006, για να επανέλθω, γράφει για ιστορία «σκοτεινή και ακόμη ανεξακρίβωτη», όταν έχει βουίξει ο τόπος πως Clapton και Juniors έπαιζαν μαζί το 1965; Ή είναι άσχετος –αφού αγνοούσε 7 γραπτές πηγές, και όχι μία, που υπήρχαν διαθέσιμες πριν αρχίσει να γράφει– δίνοντας βάση μόνο στην μαρκουτσολογία (στο τι μπορεί να του έλεγαν 40 χρόνια μετά ο ένας κι ο άλλος), ή είναι βλαξ. Δεν υπάρχει κάτι ενδιάμεσο. Εκτός αν είναι και τα δύο.

[Το ζήτημα αφορά πολύ συγκεκριμένους ανθρώπους. Τα σχόλια, αν υπάρξουν, θα δημοσιευτούν μόνον αν είναι εντός θέματος (και επί της ουσίας). Σχολιάζει όποιος θέλει, μα όποιος θέλει, μα όποιος θέλει, κάτω από αυτό και μόνο το σκεπτικό]

18 σχόλια:

  1. Πολυαγαπημένε μου Φώντα, μπορώ να κάνω κι εγώ σχόλια εδώ ή το απαγορεύεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ό,τι θέλεις αρκεί να γίνει μια ουσιαστική κουβέντα. Αν είναι να συζητάμε για τα… απαλά νύχια της Μενεγάκη εγώ δεν θα συμμετάσχω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το ντουέτο Νίκος Αδάμας και Βασίλης Τζαβάρας, εμφανίζεται το 1959 σε Φεστιβάλ Μόδας. Τι ήταν αυτά τα "Φεστιβάλ Μόδας" ; Λαϊκές παραστάσεις βασισμένες κυρίως στο επίδειξη καλλίγραμμων κοριτσιών, κάτι σαν λαϊκά Καλλιστεία. Σε αυτές τις παρατάσεις, έβγαιναν και μίμοι και τραγουδιστές αλλά και άλλοι αυτοσχέδιοι καλλιτέχνες.
    Εκεί λοιπόν, το 1959, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά ο Αδάμας και ο Τζαβάρας, παίζοντας ροκ εν ρολ. Τα προγράμματα-διαφημιστικά φυλλάδια που έχουν σωθεί, εμφανίζουν πάντα τον Αδάμα με το πραγματικό του όνομα, ενώ τον Τζαβάρα άλλες φορές τον παρουσιάζουν σαν Μπιλ Ρότζερς και σωσία του Πρίσλευ, και άλλες φορές σαν ΤΖΑΒ.
    Η μαρτυρία του ίδιου του Αδάμα για αυτό το πρώτο σχήμα είναι η εξής....

    http://www.divshare.com/download/21358093-8cf

    Το 1960, το ντουέτο γίνεται τρίο. Τα γραπτά ντοκουμέντα της εποχής, από το 1960 μέχρι το 1963, τους εμφανίζουν πράγματι με διάφορα ονόματα , εκ των οποίων το συχνότερο είναι ΑΔΑΜΑΣ-ΤΖΑΒ-ΚΟΥΚΑ.
    Πως προκύπτει λοιπόν το ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ; Την ίδια ερώτηση έκανα πριν δέκα χρόνια στον ΑΠΟΛΥΤΟ ΓΝΩΣΤΗ εκέινης της εποχής , τον Ευγνώμονα Διαλετή. Αυτός μου εξήγησε ότι τότε , παρόλο που οι καταστηματάρχες τους έγραφαν με διάφορα ονόματα, ο κόσμος τους αποκαλούσε ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ. Γιατί έτσι και όχι ΑΔΑΜΑΣ-ΤΖΑΒ-ΚΟΥΚΑ θα μου πεις; Είναι απλό. Το ΤΖΑΒ, αν έμπαινε δεύτερο χτυπούσε με το Κ και δεν βόλευε. Έτσι όλοι τους φώναζαν ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ.
    Λίγο αργότερα, συνάντησα τον ίδιο τον Αδάμα, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι, όπως και αν τους έγραφαν στα φιλμ και στις ταμπέλες, ο κόσμος είχε αποφασίσει το όνομα: ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ. Η σχετική μαρτυρία του Νίκου Αδάμα (μία από τις πολλές που μου έχει δώσει) είναι...

    http://www.divshare.com/download/21358101-492

    Συνεπώς, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι έτσι πρέπει να ονομάζουμε το συγκρότημα, αφού έτσι το ονόμαζαν όλοι οι παλιοί. Το να με κατηγορείς ότι δεν προσέχω τα ντοκουμέντα, είναι χαζό, γιατί τα ντοκουμέντα πρέπει να διασταυρώνονται και από τις μαρτυρίες των πρωταγωνιστών της εποχής τους.
    Στανταράκι τώρα, ότι θα βγάλεις τρελό και τον Αδάμα και ότι τον χτύπησε Αλζχάιμερ και δεν θυμάται καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ακούγοντας το πρώτο κλιπάκι λέω ότι το συγκρότημα έπαιζε… skiffle (όχι πως δεν έπαιζε rock n’ roll ή και-rock n’ roll).

    Ακούγοντας το δεύτερο κλιπάκι ας δεχθώ την ονομασία Τζαβ – Αδάμας – Κούκα για τη διευκόλυνση της συζήτησης, αλλά όχι και την ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ. Έχω όμως την εξής απορία. Πώς, ενώ ήταν τόσο γνωστοί ως Τζαβ – Αδάμας – Κούκα, πουθενά δεν καταγράφηκε αυτό το όνομα; Να μην υπάρχει έστω μία γραφή του, κάπου, με κεφαλαία κολλητά (χωρίς κενά) και να υπάρχουν όλες οι άλλες; Αυτό είναι πολύ περίεργο. Αφού είχαν τόση επιτυχία και ήταν τόσο γνωστοί στο κύκλωμα, γιατί δεν χρησιμοποίησαν αυτό το όνομα στα 5(!) ντοκουμέντα; Ή έστω σε ένα;

    Αν δεις εδώ…

    http://www.youtube.com/watch?v=oOo3vRGvZSM

    ο Αδάμας λέει άλλα. Ότι οι Play Boys σχηματίστηκαν το 1964. Πως ήταν σε μια περιοδεία με κάτι μανεκέν (ερήμην παράσταση), πως έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε, ενώ ο Βασίλης Τζαβάρας ήταν μίμος! Γνωρίστηκαν στα Γιάννενα(!) και τραγούδησαν rock n’ roll (οι δυο τους) σ’ ένα στρατόπεδο! Μετά ήρθαν στην Αθήνα, πήγαν στον Οικονομίδη, εμφανίστηκαν στο Τεκίλα κλπ. κ.λπ. Ούτε για Τζαβ-Αδάμας-Κούκα λέει κάτι, ούτε ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ (μονοκοπανιά), ούτε για Αδάμας-Τζαβ και Κούκα ούτε τίποτα άλλο. Προφανώς τα θεωρούσε ασήμαντα όλα αυτά και αδιάφορα. Και τα λέει αυτά το 1985, πολύ πριν πει σ’ εσένα όσα είπε. Άμα λοιπόν τα θεωρούσε ασήμαντα ο Αδάμας όλα αυτά και δεν τα αναφέρει καν το 1985, κατηγορείς εμένα που δεν τα είπα (ασχέτως αν τα ήξερα ή όχι) δέκα χρόνια αργότερα;
    Γι’ αυτό εγώ δεν πολύ-λογαριάζω το τι λένε οι μουσικοί. Αλλά λένε τη μία φορά, άλλα λένε την άλλη. Εγώ μετράω αυτές τις καρτούλες, το δισκάκι, τους τίτλους των ταινιών… Μια ορχήστρα ήταν, που τις πιο πολλές φορές εμφανιζόταν ως Αδάμας-Τζαβ. Αυτό είναι το πιο σίγουρο απ’ όλα.

    Κι αυτό που λέει ο Αδάμας πως «ο κόσμος είχε αποφασίσει» τι σημαίνει; Δηλαδή επειδή ο κόσμος είχε αποφασίσει να λέει τους Beatles «Τα Μπιτλάκια» θα βγεις εσύ και θα γράψεις πως η δισκογραφία των… Μπιτλακίων είναι ετούτη, εκείνη και η άλλη. Άσε λοιπόν τι έλεγε ο κόσμος… Το θέμα είναι τι γράφουνε τα ντοκουμέντα. Και πουθενά, σε κανένα ντοκουμέντο δεν υπάρχει το ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ.

    Όσον αφορά αυτό το Ία (Κούκα), κάτι έχω μάθει, αλλά πρέπει να το τσεκάρω. Αν σιγουρευτώ θα το πω…

    Εγώ να βγάλω τρελό τον Αδάμα; Ο ίδιος άλλα λέει τη μία, άλλα λέει την άλλη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τυγχανει να εχω ενα πρωτοτυπο φυλλο του 5ου τευχους της ΔΙΣΚΟΘΗΚΗΣ (ομολογω δεν ξερω ποια ημερομηνια κυκλοφόρησε). Για να βοηθησω την συζητηση (επειδη τυγχανει να εχω σκαναρει ολο το αρχειο του Αδαμα και της Κουκα), ΠΟΥΘΕΝΑ δεν ειδα την λέξη ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ σαν μια. Τωρα αν χάρην ευφωνιας το καναν μία, αυτο ειναι αλλη ιστορια.
    Σας περναω ενα ακομα ντοκουμεντο της εποχης και νομιζω οτι ειναι ηλιου φαεινοτερο οτι ο Νταλουκας κανει λάθος. Αστειο λάθος, αλλα λάθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φώντα, από αυτά που γράφεις καταλαβαίνω ότι δεν κάνεις για έρευνα. Δεν λαβαίνεις καθόλου υπόψη σου ότι οι ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ ήταν το πρώτο συγκρότημα που εμφανίστηκε στην Ελλάδα. Εκείνη λοιπόν την εποχή, οι προσκλήσεις από τα διάφορα κλαμπ της εποχής δεν έχουν γραφτεί από το συγκρότημα, αλλά από τους ιδιοκτήτες, οι οποίοι έγραφαν το όνομα όπως αυτοί νόμιζαν. Πολλά μαγαζιά αναφέρουν στην ταμπέλα ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΔΑΜΑΣ , γιατί με αυτόν είχαν κάνει την συμφωνία και γιατί νόμιζαν ότι ΟΡΧΗΣΤΡΑ έπρεπε να γραφτεί. Άλλοι έβαζαν σε ξεχωριστή θέση την ΚΟΥΚΑ γιατί κατά τα λαϊκά πρότυπα ήθελαν να τονίσουν την ύπαρξη μιας ντιζέζ, που θα έφερνε περισσότερη πελατεία. Μέχρι τότε φιλοξενούσαν ΟΡΧΗΣΤΡΕΣ, δεν υπήρχε προηγούμενο ελληνικού συγκροτήματος, έτσι είχαν μάθει κι έτσι έκαναν. Όπως μου εξήγησε ο Αδάμας, οι ΤΖΑΒΑΔΑΜΣΚΟΥΚΑ δεν έδιναν σημασία στο τι γραφόταν στην ταμπέλα ή στην πρόσκληση, τους ένοιαζε να πάρουν την δουλειά. Δεν ήταν όπως σήμερα που ο επιχειρηματίας πρέπει να γράψει ακριβώς το όνομα του συγκροτήματος. Τότε ο καθένας έκανε ότι ήθελε.
    Όμως, πέρα από αυτό, που έκαναν οι επιχειρηματίες αλλά και οι σκηνοθέτες στα φιλμ, οι ίδιοι είχαν αποφασίσει το πως θα λέγονται. Και το λέει ο Αδάμας στο απόσπασμα που ανέβασα...

    "Το πραγματικό μας όνομα ήταν ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ"

    Αλλά και ο κόσμος, έτσι τους ήξερε.

    Μου λες γιατί δεν το έγραψαν οι ίδιοι κάπου να φαίνεται. Το έγραψαν. Στην φωτογραφία που δημοσιεύω στο βιβλίο, αυτό υπάρχει στη ντραμς ΤΖΑΒ κ ΑΔΑΜΑΣ ΚΟΥΚΑ. "Ναι αλλά έχει και ένα κ..." μου λες . Ε και; Ο ίδιος ο Αδάμας μου διευκρίνισε ότι αυτό το «κ» δεν προφερόταν, αυτοί πρόφεραν ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ. Αλλά αυτό είναι μια λεπτομέρεια, από τις τόσες που χαρακτηρίζουν την αρχή του ροκ εν ρολ στην Ελλάδα.
    Όλη αυτή η ιστορία 1959-1963 έχει πολλές λεπτομέρειες που δείχνουν το κλίμα και την νοοτροπία μιας εποχής. Αλλά εδώ, δεν συζητάμε τώρα αυτές τις λεπτομέρειες. Τις λεπτομέρειες θα τις συζητούσα με έναν που θα κατείχε το θέμα, αλλά εσύ μόλις που αρχίζεις να το μαθαίνεις. Εκείνο που θα πρέπει να πούμε είναι το εξής. Όταν αρχίζεις να γράφεις το βιβλίο σου, γιατί δεν πήγες να τους βρεις να ρωτήσεις; Γιατί δεν τους πήρες τηλέφωνο , να διασταυρώσεις αυτά που ξέρεις; Τι δείχνει αυτό; Ότι είσαι άχρηστος. Και άρα κάνεις το λάθος. Γράφεις ότι οι PLAYBOYS σχηματίστηκαν το 1959. Όταν σου λέω ότι αυτό έγινε πολύ αργότερα και ότι το 1959 ήταν οι ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ, δεν παραδέχεσαι το λάθος σου, αλλά σαν καβαλημένο καλάμι που είσαι, ψάχνεις ένα λάθος σε έμενα, ώστε να κάνεις συμψηφισμό. Μου λες ναι, αλλά δεν λεγόταν έτσι, λεγόταν ΑΔΑΜΑΣ-ΤΖΑΒ-ΚΟΥΚΑ. Όταν σου βάζω να ακούσεις τι λέει ο ίδιος ο Αδάμας , ότι δηλαδή ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ ήταν το πραγματικό όνομα, τότε τι κάνεις ρε Φωντάκο; Καταφεύγεις σε αυτό που είχα προβλέψει: Τον βγάζεις τρελό. Οποία έκπληξις ! Όλους είσαι ικανός να τους βγάλεις τρελούς, εκτός φυσικά από τον εαυτό σου. Καλά δεν ξέρει ο ίδιος ο Αδάμας ποιο ήταν το όνομα του συγκροτήματός του και ξέρεις εσύ; Μεγάλε Φώντα ! Και αφού τα ξέρεις όλα, πες μας τι θα γίνει και στις 21 Δεκεμβρίου, θα γίνει συντέλεια; Διότι μια ανησυχία την έχουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ο κόσμος για άλλη μια φορά θα καταλάβει ποιος γράφει πέντε πράγματα εδώ και ποιος φτερνίζεται και βήχει. Σε παίζω στο γήπεδό σου, σου αποδεικνύω ότι γράφεις βλακείες και δεν θες να το καταλάβεις.

    Αν μιλούσα λοιπόν εγώ με τον Αδάμα το 1992 (δεν είχα και καμμιά καΐλα – εγώ δίσκους κατέγραφα το λέω για πολλοστή φορά) το πιο πιθανόν θα ήταν να μην μου έλεγε τίποτα για τους Αδάμα-Τζαβ. Όπως δεν είπε τίποτα και στην τηλεόραση το 1985. Αυτό δεν το λαβαίνεις υπ’ όψη σου και λες τα δικά σου. Άνθρωπέ μου ο ίδιος δεν ενδιαφερόταν για αυτή την ιστορία, ήδη από το ’85, τι θα πήγαινα εγώ να τον ρωτήσω το ’92; Θα τον ρωτούσα, ΙΣΩΣ, μόνον αν είχα το τεύχος εκείνο των Μοντέρνων Ρυθμών και έκανα καμμιά… έρευνα για τα πρώτα ροκεντρολ σκιρτήματα στην Ελλάδα. Το ότι οι Play Boys δεν φτιάχτηκαν το ’59, αλλά το ’63 ή το ’64 (όπως λέει ο ίδιος στην TV), το παραδέχτηκα εδώ και κάτι αιώνες, αλλά εσένα σε βολεύεις να κάνεις πως το ξεχνάς, επειδή θέλεις να κουκουλώσεις τις μπαρούφες σου με τον Clapton. Αν «το ’59» είναι τόσο σοβαρό λάθος –για μένα είναι λαθάκι– τότε τι είναι οι βλακείες που γράφει για τον Clapton; Ζήτα «ένα» συγγνώμη από τους αναγνώστες σου, για να μας αποδείξεις πως αναγνωρίζεις τις κοτσάνες σου.

    Είσαι ταραγμένος φίλε μου, γιατί αντιλαμβάνεσαι συν τω χρόνω πως δεν μπορείς να ξεχωρίσεις δύο γαϊδουριών άχυρα. Σου λέει ο άνθρωπος «Τζαβ – Αδάμας – Κούκα» κι εσύ ακούς τον… σιδηρόδρομο ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ. Μόνο κεφαλαία, και με χωρίς κενά. Γελάει ο κόσμος ΚΑΙ με αυτό! Σου λέω που είναι αυτό γραμμένο, και μου απαντάς κινέζικα. Κι εντάξει οι μαγαζάτορες, που έψαχναν για… ντιζέζ. Και οι κινηματογραφικοί παραγωγοί για ντιζέζ έψαχναν και η RCA για ντιζέζ έψαχνε; Τι ασυναρτησίες είναι αυτές που λες; Ακόμη κι αν υποθέσω πως ο μαγαζάτορας ήθελε να προσελκύσει πελατεία και έγραφε ό,τι ήθελε, αυτό που ισχυρίζεσαι δεν θα συνέβαινε ποτέ στο σινεμά και ιδίως στη δισκογραφία. Εκεί, αφού όλος ο κόσμος τους ήξερε ως… το όνομα κοπρόσκυλο θα έπρεπε να κοτσάρουν οι παραγωγοί ένα ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑΤΟΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΡΟΚΕΝΤΡΟΛΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΗΣΕΛΛΑΔΟΣ προκειμένου να ψαρέψουν ακόμη και τις μαρίδες. Αλλά δυστυχώς Μανωλάκη επειδή είσαι χοντροκέφαλος ρε αδελφέ μου αυτές τις απλές σκέψεις δεν μπορείς να τις κάνεις. Αυτό είναι το μειονέκτημά σου. Δεν μπορείς να σκεφτείς απλά. Δεν βάζεις το μυαλό σου να σκεφτεί με βάση τη λογική. Και εν τω μεταξύ δεν φτάνει το γεγονός πως γράφεις μια κοτσάνα, προσπαθείς μετά να την αιτιολογήσεις προσθέτοντας κι άλλες.
    Εγώ στο ξαναλέω. Έρευνα σαν τη δική σου δεν κάνω. Εγώ ερευνώ τις πηγές –και για τα καρτάκια που ξετρύπωσες σου λέω «μπράβο» (δεν το λέω ειρωνικώς)– εσύ παίρνεις το μικρόφωνο και όποιον πάρει ο χάρος. Σωστά, λάθος, καταγράφεις ό,τι ακούς δίχως καμμία παρέμβαση. Είσαι καλός στο να μαζεύεις φωνητικό υλικό –να σκοτίζεις τον κώλο των ανθρώπων, για να το πω έτσι λαϊκά (και μην το παρεξηγήσεις)–, αλλά στην αξιοποίησή του είσαι σκράπας.
    Γι’ αυτό έχω να σου κάνω μία πρόταση Μανώλη Νταλούκα. Εσύ να βγαίνεις με το μαρκούτσι και να μαζεύεις τα έπεα πτερόεντα (άντε και κανα καρτάκι), μετά να μου τα φέρνεις, να τα διαχειρίζομαι εγώ, κι έτσι να βγάλουμε ένα βιβλίο για το ελληνικό ροκ (να το γράψω εγώ δηλαδή, να κάνω εγώ όλη τη βρωμοδουλειά), που να φυσάει, ώστε να μαζέψουμε όλο το χαρτί από την πιάτσα… Να κονομήσουμε χοντρά… Να σου δώσω και το… 1/10 των εισπράξεων (εντάξει δεν θα τα χαλάσουμε εκεί), να βάλω και κάπου στο εξώφυλλο με μικρά... κεφαλαία γράμματα «ΕΡΕΥΝΑΜΑΝΩΛΗΣΝΤΑΛΟΥΚΑΣ», και να πάρει ο καθένας το δρόμο του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όπως έγραψα και στο blog του Μανώλη Νταλούκα, στα σχόλια του ανάλογου post (χωρίς να λάβω απάντηση), το "Ah! Say Yeah!" το'χουν πει και οι Forminx. Στο δίσκο (των Forminx) αναφέρονται σαν συνθέτες οι Παπαθανασίου - Μαστοράκης, ενώ ο Νταλούκας υποστηρίζει ότι είναι σύνθεση του Αδάμα και μας παραπέμπει στο απόσπασμα από το φιλμ "Νυχτοπερπατήματα" που υπάρχει στο youtube, με τους Playboys να το παίζουν live(;) το '64 ή και πιο πριν. Το single των Forminx είναι του '65 απ'ότι ξέρω. Τελικά ποιος το έγραψε το κομμάτι; Όχι ότι είναι καμιά σπουδαία σύνθεση αλλά έτσι για το γαμώτο...

    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλέξανδρε, επειδή το έψαξα λίγο.
      Το “Ah! say, yeah” με τους Forminx (μουσική Παπαθανασίου, λόγια Μαστοράκης – αυτά αναγράφονται στο 45άρι) πρέπει να κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του ’64. Είναι αρκετά παλαιό δηλαδή. Πιθανώς δε, ως… Ray Charles-ικό instro να είναι ακόμη παλαιότερο, αν υποθέσουμε πως κάτι τέτοια κομμάτια οι Forminx θα τα έπαιζαν στα live και τις χοροεσπερίδες ήδη από το ’63 (τραγουδώντας “Ah! say, yeah” ή όχι). Υποθέτω, μάλιστα, πως ο Μαστοράκης πρέπει να έβαλε τα υπόλοιπα λογάκια αργότερα – λίγο πριν βγει το 45άρι δηλαδή. Εγώ έχω την αίσθηση πως πρέπει να ήταν ένα στανταράκι των Forminx και να το έπαιζαν κι οι Play Boys (υποθέτω – δεν το λέω με σιγουριά). Η ταινία πάντως «Νυχτοπερπατήματα» προβλήθηκε την περίοδο 1964-65. Πράγμα που σημαίνει πως η παρουσίαση του κομματιού από τους Play Boys (στην ταινία) και τους Forminx (στο single) ήταν ταυτόχρονη. Το λέω γιατί και οι Play Boys έπαιζαν στο Auto Club τον Οκτώβριο-Νοέμβριο του ’64.

      Διαγραφή
  9. λιγα λογακια-κυριε τρούσσα σας διαβάζω χρόνια από το τζαζ και τζαζ.γυρω στο 2000 βρηκα και το βιβλίο σας σ'ενα μαγαζίστην σόλωνος,το στοκ αν το ξέρετε,τωρα εχει κλείσει.μου ειχε αρεσει αρκετά το βιβλίο σας και ειχα αγορασει πέντε κόπιες-η τιμη από 3.700 ήταν 1.100,για να το δωσω σε φίλους.τελικά μου έμειναν δύο κόπιες.όπως πολύ σωστά γράφετε το βιβλίο σας ήταν μια δισκογραφική παρουσίαση της ελληνικής ροκ και ποπ σκηνής.η γνωμη μου ήταν οτι αυτή η παρουσιάση όπως έγινε ήταν αληθινά αξιέπαινη και όσο το δυνατόν πλήρης(ακόμα και για την τζέσικα θυμαμαι ειχατε γράψει),και επειδή θεωρώ πως τα βιβλία πρέπει πρωτίστως να είναι απολαυστικά,θεωρώ το δικό σας απολαυστικότατο,ιδίως το ένθετο με τα έγχρωμα εξώφυλλα.
    δυστυχώς όμως η εικόνα που βλέπω να επικρατεί στο δισκορυχείον είναι ...απογοητευτική.το διαβάζω λίγους μήνες και πάντα έβλεπα μια διάθεση πολεμικής εκ μέρους σας και εκ μέρους των σχολιαστών,η οποία πολλές φορές είχε μια γοητεία,αφού έπικρατούσε ένα κλίμα καφενείου με την ωραία έννοια όμως.Από την στιγμή όμως που σχολίασε ο Νταλούκας λες και άνοιξαν οι ασκοί του αιόλου.βρισίδια,προκλήσεις,απειλες.και τα λέω αυτά γιατί ειναι σαφές πως η διαμάχη δεν αφορά πιά εσάς,τον Νταλούκα και τον Αρβανίτη,αλλά οτι και οι σχολιαστές βρίζονται μεταξύ τους-σήμερα στο cbox.Για να μην σας κουράζω θεωρώ οτι ο Νταλούκας νίκησε.τι εννοω?με ένα του σχόλιο και άλλα που εσεις και ο αρβανίτης ανατροφοδότησε,ο νταλούκας εντελώς ανέξοδα γι'αυτόν ,αλώνισε στο δισκορυχείον,έκανε επίδειξη του αρχείου του,διαφημίσατε το βιβλίο του,ομολογώ το έμαθα από εδώ,πήγα μάλιστα να το αγοράσω αλλά ηταν ακριβό και το άφησα.το χειρότερο όμως,με την χολή και την κακία που απελευθερώθηκε από όλους-πρωτίστως από εσας τους τρεις,και από τους σχολιαστές-σαν να λαβώθηκε το δισκορυχείον.ο νταλούκας σας εριξε το δόλωμα και εσεις τσιμπήσατε.δεν ξέρω αν ο ίδιος έχει μπλόγκ αλλά αν έχει πιστεύω θα το προστατεύει καλύτερα απ'ότι εσεις το δικό σας.
    ειλικρινά τις τελευταίες μέρες με κουράζει αφάνταστα το δισκορυχείον και ειδικά μετά τα σημερινα στο cbox-ποιός είναι καλύτερος συλλέκτης,τι βλακείες είναι αυτές-αρρώστησα.δεν μας ενδιαφερει,εμένα τουλάχιστον,καθόλου η τζαβαδακαι παει λέγοντας.επειδή εσεις διαχειρίζεστε το σαιτ κάντε κάτι,μην ρίχνετε άλλο το επίπεδο,έχει καταντήσει ειλικρινά αστείο και αυτό με κάθε τρόπο ΜΟΝΟ εσας ζημιώνει,ούτε τον Αρβανίτη, ούτε τον Νταλούκα,αφού παίζετε στο δικό σας γήπεδο και..το καταστρέφετε.
    σας κούρασα όμως.φιλικότατα Γιώργος Ντ.
    αν δεν θέλετε,δεν είναι απαραίτητο να δημοσιεύσετε αυτό που σας έστειλα ,και δεν θα θελα αυτά που σας εγραψα με φιλικό πνεύμα να αποτελέσουν νέο πεδίο αντιπαράθεσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπερα αγαπητε Γιωργο Ντ.Θα ηθελα καποια στιγμη να διαβασω το βιβλιο του Φωντα Τρουσα "Ραντεβου στο κυτταρο" οποτε εαν πουλατε την μια περισσευουμενη κοπια, θα ηθελα πολυ να την αγορασω.Μπορειτε να επικοινωνησετε μαζι μου μεσα απο το shit_hit_the_fun@hotmail.com Ευχαριστω πολυ,
      Δημητρης Β.

      Διαγραφή
  10. Με αδικείτε σφόδρα, αλλά δεν πειράζει. Έχω κάνει πάνω από 1300 αναρτήσεις και αυτές στις οποίες καταγράφεται μια πολεμική (όπως λέτε εσείς – εγώ θα μιλούσα για μιαν έντονη ή και παθιασμένη κριτική) είναι ελάχιστες – ίσως λιγότερες και από δέκα. Οι διαμάχες είναι χρήσιμες, γιατί μόνον κέρδος αφήνουν. Και σ’ εμάς που μαχόμαστε, αλλά και σε όσους άλλους συμμετέχουν διαβάζοντας ή σχολιάζοντας, καθώς πέραν των αντεγκλήσεων, παρουσιάζονται απόψεις, στοιχεία και άλλα πολλά. Τόσα πράγματα δεν μάθαμε με αφορμή την ανάρτηση για τον Eric Clapton στην Ελλάδα; Και περαιτέρω για τους Metro Decay, για τον Νίκο Νικολαΐδη, τον Λευτέρη Πούλιο, το Sonik ή τους Play Boys (για να θυμηθώ κάποιες έντονες αντιπαραθέσεις αυτά τα 3 1/2 χρόνια); Γιατί βλέπετε μόνο την κόντρα;

    Είναι άλλο πράγμα το βιβλίο αγαπητέ Γιώργο Ντ., άλλο πράγμα το περιοδικό και άλλο πράγμα το blog… Και η κουβέντα στο cbox για μένα έχει ενδιαφέρον. Ό,τι σχετίζεται με τη μουσική και τα γύρω-γύρω της έχει ενδιαφέρον. Ας λέγεται ό,τι να ’ναι. Αρκεί να τηρούνται κάποιοι κανόνες – οι οποίοι σε γενικές γραμμές τηρούνται. Ε, καμμιά φορά μπορεί να ειπωθεί και κάτι παραπάνω, αλλά νομίζω πως δεν αγγίξαμε ποτέ τα όρια του χυδαίου και του απρεπούς. Μας διαβάζουν και κυρίες εξάλλου (αναγνώστριες εννοώ) και δεν θα το επέτρεπα ποτέ.
    Δεν με απασχολεί, ειλικρινώς σας το λέω, ποιος «κερδίζει» ή «χάνει» από αυτές τις αντιπαραθέσεις. Ποιος πατάει… μπανανόφλουδες, ή ποιος παίζει το παιγνίδι του άλλου. Δεν κάνω τέτοιες υστερόβουλες σκέψεις. Ούτε μ’ ενδιαφέρει να προστατεύσω τίποτα. Τα πάντα προστατεύονται από μόνα τους... Δεν είναι η ουσία αυτά τα πράγματα. Η δική μου γνώμη είναι πως στο τέλος-τέλος υπάρχει μόνο κέρδος απ’ αυτές τις ιστορίες. Αλλά, ok, έχετε άλλη άποψη και δεν επιθυμώ να σας την αλλάξω.

    Υ.Γ. Ευχαριστώ για τα καλά λόγια για το βιβλίο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σε παρουσίαση των Play Boys στους Μ.Ρ. (#20, 2/12/1964) από κάποιον(;) Crish διαβάζουμε (τα κεφαλαία δικά μου):

    «Με χαρά δέχτηκαν να μου μιλήσουν οι Πλαίη Μπόυς για την ιστορία τους, για τους νέους και για το περιοδικό μας που το υπεραγαπούν. Έτσι ο Νίκος Αδάμας ανέλαβε να μου πει την ιστορία τους, ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΕ ΣΕ ΕΝΑ ΚΛΑΜΠ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΤΟ 1961. Εκεί πρωτοεμφανίστηκαν στους Πειραιώτες τηναίητζερς και εκεί πρωτόγιναν αντικείμενο θερμής λατρείας…».

    Δηλαδή το 1964(!) –και όχι το 1985, ούτε το 2005…– , ο Αδάμας είπε στους Μ.Ρ. πως οι Play Boys φτιάχτηκαν το 1961!! Είναι προφανές πως ο άνθρωπος (ο Αδάμας) τότε θυμόταν καλύτερα από κάθε άλλη φορά. Και σε κάθε περίπτωση, Play Boys ξε-Play Boys, στη συνείδησή του η ορχήστρα Αδάμας-Τζαβ και Κούκα με τους Play Boys ήταν το ένα και το αυτό. Δεν τον ενδιέφερε να δει, δηλαδή, που τελείωναν οι μεν και που άρχιζαν οι δε. Ούτε το 1964 μίλησε για τον σιδηρόδρομο… ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ, ή όπως αλλιώς τους πούμε, ούτε το 1985 στην τηλεόραση. Οι Play Boys και η προηγούμενη ορχήστρα ήταν για εκείνον «ένα πράγμα». Αφού ήταν για εκείνον ένα πράγμα το 1964, γιατί να μην είναι και για μένα 32 χρόνια αργότερα; Τι ακριβώς «μπέρδεψα» λοιπόν στο βιβλίο μου;

    Και για να γελάσουμε λίγο… Εγώ χωρίς να ξέρω λεπτομέρειες είχα γράψει στο «Ραντεβού στο Κύτταρο» (1996) ως έτος ίδρυσης των Play Boys το 1959. Ο Νταλούκας αναφέρει στο δικό του, δέκα χρόνια αργότερα, ως έτος ίδρυσης το 1963. Εγώ όμως ήμουν εκείνος που την άκουσα για την… ιστορική ανακρίβειά μου. Μήπως, τώρα, πρέπει να μας βαράτε και τους δυο μαζί εξ ίσου (γι’ αυτό το θέμα);

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. "Άμα δεν έχεις μυαλό
    Τι να κάνεις;
    Ο Μαρξ, δεν τόγραψε
    Ο Μαρξ δεν τόπε..."
    (Λάκης Καραλής)

    Στον ωραίο αυτό στίχο, ο αείμνηστος Καραλής, μας λέει ότι ο Μαρξ, μας έδωσε σπουδαιότατα εργαλεία για να κρίνουμε και να αναλύουμε φαινόμενα και καταστάσεις. Αρκεί όμως να έχουμε μυαλό. Στην περίπτωση που δεν έχουμε μυαλό, ο Μαρξ δυστυχώς, δεν μας έδωσε συνταγή για το πώς να πορευθούμε.

    Έρχομαι τώρα στα όσα αναφέρεις.
    Μεταφέρεις τις εντυπώσεις ενός κάποιου Chris σαν απόδειξη του τι έλεγε τότε ο Αδάμας. Ο Αδάμας πάντα έλεγε την πραγματική ιστορία, αλλά ο καθένας έγραφε ό,τι ήθελε. Αυτό που παρουσιάζεις ΔΕΝ είναι λόγια του Αδάμα, αλλά λόγια του Chris. Ήτοι, λόγια του αέρα.
    Στην εκπομπή ΚΥΝΗΓΟΙ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΤΟΞΟΥ, είναι φανερό, ότι έχει πέσει μοντάζ, για να μείνει η συζήτηση μόνο στους Playboys. Ο Αδάμας, μίλησε για τους ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ, αλλά το απόσπασμα αυτό δεν μπήκε, κόπηκε.
    Ο κάθε παπάρας, έγραφε ότι του κατέβαινε στα περιοδικά αλλά και στα βιβλία και πολλές φορές ισχυριζόταν ότι οι πληροφορίες του έρχονταν από επαφές του με τους καλλιτέχνες. Μπαρούφες.
    Δεν πρέπει να παίρνουμε τοις μετρητοίς όσα γράφονται και ιδιαίτερα όσα γράφονται στους Μοντέρνους Ρυθμούς.
    Εδώ , γράφτηκε -και σε βιβλίο- ότι οι πρώτοι που έπαιξαν ροκ εν ρολ, ήταν οι ADAMS BOYS και ότι μάλιστα αυτοί ήταν ο Αδάμας και ο Τζαβάρας. Καμία σχέση.
    Τι φταίει ο Αδάμας, για όσα απίθανα έχουν κατά καιρούς γραφτεί;
    Μπορεί να τρέχει από πίσω να διορθώνει;
    Και διορθώνονται οι αδιόρθωτοι;
    Εδώ, ο άνθρωπος, με παρακάλεσε και μου είπε...

    "Πες τους ότι το συγκρότημά μου το έλεγαν ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ, ούτε ΑΔΑΜΑΣ-ΤΖΑΒ-ΚΟΥΚΑ, ούτε ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΔΑΜΑΣ. Να διορθώσουν λοιπόν, όσοι αναφέρουν ονόματα που τότε μπορεί να γράφονταν κάπου, αλλά δεν ήταν το πραγματικό όνομα..."

    Λοιπόν, παρόλο που ο ίδιος λέει αυτό, εσύ έρχεσαι και επιμένεις. Και παρόλο που ο Αδάμας υπάρχει και μπορεί όποιος ενδιαφέρεται, να τον βρει, όλοι οι αυτοσχέδιοι ιστορικοί του ελληνικού ροκ, συνεχίζουν να τον αγνοούν, να μην τον επισκέπτονται, ενώ όμως μιλούν για το όνομά του. Θα συνεχίζουν λοιπόν, όλα τα ανεγκέφαλα τέκνα να ομιλούν περί ADAMS BOYS, επειδή κάπου το διάβασαν. Εγώ, τώρα τι να κάνω; Άμα δεν έχει μυαλό ο άλλος, τι μπορώ εγώ να του πω; Δεν ξέρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  13. Καλά, άσε τώρα τον Καραλή και τον Μαρξ και πρόσεξε γιατί πάλι την πατάς.

    Ο Chrish πήρε συνέντευξη από τον Αδάμα το 1964, το καταλαβαίνεις αυτό ή όχι; Δεν πήρε το 2004… Ο άνθρωπος γράφει καθαρά… «ο Νίκος Αδάμας ΑΝΕΛΑΒΕ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ την ιστορία του, που άρχισε σ’ ένα club του Πειραιώς το 1961». Λες να τα ονειρεύτηκε αυτά που έγραψε; Παρακάτω μιλάει ο Δαλιάνης, μιλάει η Κούκα, μιλάει ο Χαλκίτης, μιλάει ο Φαρμάκης… μιλάνε όλοι. Ο άνθρωπος (o Chrish) μίλησε το 1964 με όλα τα μέλη του συγκροτήματος. Δεν θα πιστέψω τι έλεγε ο Αδάμας το 1964 σ’ εκείνον και θα πιστέψω τι λέει σήμερα σ’ εσένα;

    Ναι μωρέ… λογοκρίνανε το 1985 τα των Αδάμας-Τζαβ, για να μην αλλοιωθεί η ιστορία του ελληνικού ροκ… Τι έχω ν’ ακούσω ακόμη θεέ μου!

    Δηλαδή επειδή –κατά το δικό σου μυαλό– βρέθηκε ένας κι έγραψε στα 90s πως ο οι Adams Boys και οι Play Boys ήταν το ίδιο γκρουπ, όσοι άλλοι γράψουν κάτι που να μη συμφωνεί με τα δικά σου είναι άσχετοι; Για κάτσε ρε φίλε. Πρέπει να μάθεις πως τίποτα ουσιαστικότερο δεν υπάρχει από τις μαρτυρίες που είναι κοντά στην πηγή των γεγονότων. Και από μια τέτοια μαρτυρία –μέσω ενός φίλου (δεν ξέρω αν έχω δικαίωμα να τον αναφέρω, αλλά επειδή παρακολουθεί ας επέμβει ο ίδιος αν θέλει)– εγώ διαπίστωσα σήμερα πως οι Αδάμας-Τζαβ μπορεί να λέγονταν ακόμη και… ADAMS! Χωρίς να έχουν καμμία σχέση βεβαίως με τους Adams Boys. Για ρώτα τoν Αδάμα, του λέει τίποτα αυτό το όνομα; Κι αν δυσκολευτεί (λογικό) –κι επειδή θα έχεις τσεκάρει πόσο καλά θυμάται μετά από 50 χρόνια– πεσ’ του μετά για «Διονύσια», πεσ’ του για «Κούλα Νικολαΐδου»…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. κατι για να αλαφρυνουμε-εχω μια κόπια του πρωτου δισκου των charms φυσικά την επανακυκλοφορια του.ενω λοιπόν ο δισκος ειναι εμφανισιακά πιο mint απο mint με το που παιζει,παιζει χειροτερα και από vg,υποψιν στο μέσον των τραγουδιων δεν εχει καθολου θόρυβο.στην αρχή νόμισα οτι ειναι ελλαττωματική η κόπια μου αλλά αργοτερα σκεφτηκα μηπως η music box πηρε τον δισκο από παλιο αντίστοιχο δισκο τιγκα στα σκρατς.βασικά τον αγορασα γυρω στα 25 ευρω και χοντροξενερερωσα.αν καποιος εχει την ιδια κοπια η ξερει κατι παραπάνω θα του ημουν υποχρεωμένος,σας ευχαριστω πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κι εγώ την ίδια επανέκδοση έχω. Την είχα αγοράσει πριν καμμιά 20αριά χρόνια, όταν είχε βγει. Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες. Εκείνο που θυμάμαι είναι... ένα χάλι μαύρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Music Box δεν είναι; Διόλου περίεργο που είναι μαύρο χάλι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή