Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

4η ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ

Οι Ολυμπιάδες Τραγουδιού υπήρξαν… έμπνευση της χούντας (διοργανώθηκαν έξι, από το 1968 έως το 1973) στην προσπάθειά της να ασκήσει πολιτιστική πολιτική, ποντάροντας, ταυτοχρόνως, και στην έξωθεν καλή μαρτυρία. Κάπως σαν μία επιβεβαίωση του καθεστώτος (θα το ήθελαν – το επεδίωξαν), το οποίον καθεστώς στρέφοντας τα όμματα της διεθνούς κοινής γνώμης (κάποιας κοινής γνώμης, τέλος πάντων) προς τις γιορτές και τα πανηγύρια, θα μπορούσε να συνεχίσει ανενόχλητο την… αποκατάσταση της υγείας του ασθενούς επί της χειρουργικής κλίνης. Εκείνο, πάντως, που πρέπει να ειπωθεί είναι πως στις Ολυμπιάδες έδωσαν το παρόν διακεκριμένοι καλλιτέχνες και συγκροτήματα (δεν αναφέρομαι μόνο στους εκτός συναγωνισμού) και, βεβαίως, ακούστηκαν κάμποσα καλά τραγούδια, τα οποία δεν είχαν ουδεμία σχέση με ό,τι θα χαρακτηρίζαμε, επιτιμητικώς ή υποτιμητικώς, ως χουντοτράγουδα.
Οι Ολυμπιάδες Τραγουδιού, όπως διαβάζουμε στο… χουντοπεριοδικό Θέσεις και Ιδέαι (τόμος Α, τεύχος 4, Απρίλιος 1969), εθεωρούντο από τη γέννησή τους προϊόν της «Πνευματικής Ελλάδος», μαζί με το Φεστιβάλ Αθηνών (που είχε ξεκινήσει πολύ πριν τη δικτατορία βεβαίως, αλλά παρουσίασε αύξηση θεατών, το 1968, της τάξεως του… 298% εν σχέσει με το ’67, πράγμα που σημαίνει πως το καθεστώς το στήριξε και το προώθησε), την Πολεμική Έκθεση του Ζαππείου (1968), τους επαίνους της Ακαδημίας Αθηνών, τα λογοτεχνικά βραβεία του (χουντικού) Υπουργείου Παιδείας (με την συντριπτική πλειονότητα των βραβευθέντων να τα αποδέχονται…) κ.λπ., κ.λπ.
Στην τετάρτη Ολυμπιάδα που διεξήχθη στο Παναθηναϊκό Στάδιο, στο διάστημα 9-11/7/1971, συμμετείχαν 40 χώρες (ρεκόρ συμμετοχών), ακούστηκαν 41 τραγούδια (η Ελλάδα συμμετείχε με δύο, τα οποία ερμήνευσαν οι Τέρης Χρυσός και Τζίμης Μακούλης), ενώ οι εκτός συναγωνισμού συμμετοχές περιελάμβαναν την Mireille Mathieu, τον Johnny Hallyday, τον Massimo Ranieri, τον Little Tony (μ’ ένα απίστευτο “Summertime blues”, όπως διαπιστώνουμε από το φιλμάκι των επικαίρων της εποχής, που διασώζεται στο Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο), τις δίδυμες αδελφές Kessler, τους Σκωτσέζους Marmalade και τους Golden Gate Quartet.
Η Claudia καθώς ερμηνεύει το τραγούδι τού Marcos Valle
Το πρώτο βραβείο της 4ης Ολυμπιάδος κατέκτησε η Βραζιλιάνα Claudia, με το τραγούδι των Marcos Valle και Paulo Sérgio Valle “Minha voz virá do sol da América” (οι τρεις μοιράστηκαν περί τις 140 χιλιάδες δραχμές, με τ’ αδέλφια Valle να παίρνουν από 60 καφετιά ο καθείς, ήτοι 2000 ντόλαρς – όχι κι άσχημα). Δεύτερο ήταν το We must forget με την Samantha Jones, που αντιπροσώπευε την Αγγλία (τα φράγκα εδώ ήταν πολύ λιγότερα, μόλις 45 χιλιάρικα), ενώ τρίτο κατετάγη το ισραηλίτικο “Shoov e’et hem”, σε μουσική Nurit Hirsh και στίχους Dudu Barak, με την Ilanit, οι συντελεστές του οποίου μοιράστηκαν 25 χιλιάρικα. (Επειδή το τραγούδι γράφεται με λατινικούς χαρακτήρες, έτσι όπως μεταφέρεται από τα εβραίικα, μπορεί να το δείτε και ως “Veshuv itchem”, “Shouv itchem”, “Shuv itchem”, “Shuv itkhem”, ακόμη δε και ως… “Together forever”). Τέταρτο ήταν το “Poema pena” με την Πορτογαλίδα Tonicha, για ν’ ακολουθήσουν τα υπόλοιπα… Απονεμήθηκε επίσης βραβείο δημοφιλέστερου τραγουδιού, το οποίον έλαβε ο Αμερικανός Jimmy Helms για το The only thing that matters.
Η Ilanit στο "Πάλι μαζί σου" - το τρίτο βραβείο
Το πρώτο βραβείο της κριτικής επιτροπής (Ray Conniff, Les Reed κ.ά.) δεν άρεσε στο κοινό –το Billboard της 24/7/1971 δημοσίευσε ανταπόκριση του Brian Mulligan από την Αθήνα υπό τον δίστηλο τίτλο “Audience Disapproval at Song Olympiad”–, το οποίον (κοινό) έδειξε σαφή προτίμηση προς το ισραηλίτικο τραγούδι, που πάραυτα μεταφράστηκε για να γίνει μεγάλη επιτυχία (και) στη χώρα μας. Φυσικά, μιλάμε για την «Μαριλού» [Columbia SCDG 4057] που τραγούδησε με τη φωνάρα της η Νάντια Κωνσταντοπούλου σε στίχους δικούς της (με την ωραία ενορχήστρωση του Τάκη Μωράκη), το 1972.
Οι υπόλοιπες συμμετοχές καταγράφονται στη συνέχεια: Jairo (Αργεντινή), Alfredo (Αυστρία), Evelyne Manuel (Βέλγιο), Γιορντάνκα Κρίστοβα (Βουλγαρία), Claude Steben (Καναδάς), Marisa (Χιλή), Hyun Mi (Κορέα), Helena Vondráčková (Τσεχοσλοβακία), Lisa Linn (Δανία), Manar (Αίγυπτος), Jean-Marie Leoni (Γαλλία), Anki Lindqvist (Φινλανδία), Jerry Rix (Γερμανία), Lenny Kuhr (Ολλανδία), Péter Máté (Ουγγαρία), Ziaollah Heravi Orooji (Ιράν), Ennio Sangiusto (Ιταλία), Romi Yamada (Ιαπωνία), Marie-Christina (Λουξεμβούργο), Sammy Clark (Λίβανος), Helen Aquilina (Μάλτα), Roberto Cantoral (Μεξικό), Ingjerd Helén (Νορβηγία), Irena Santor (Πολωνία), Dennis John (Ροδεσία), Doina Spătaru (Ρουμανία), Awa Sy (Σενεγάλη), Peter Vee (Νότια Αφρική), Marcos (Ισπανία), Cia Löwgren (Σουηδία), Anita Traversi (Ελβετία), Naim Hamdi (Συρία), Senay (Τουρκία) και Ibrica Jusić (Γιουγκοσλαβία). Πολλοί απ’ αυτούς τους τραγουδιστές/ τραγουδίστριες υπήρξαν φίρμες στις χώρες τους με συμμετοχές σε διαγωνισμούς της Eurovision και αλλού, και φυσικά με εκτεταμένη δισκογραφία.
Τέλος, από πλευράς κυκλοφοριών, ν’ αναφέρω μόνο το ελληνικό 45άρι με το πρώτο βραβείο. Είναι το single της Claudia “Minha voz virá do sol da América/ Jesus Cristo” [Odeon MSOG 61]. Είμαι, δε, σίγουρος πως σε άλλες χώρες τυπώθηκαν πολλά από τα υπόλοιπα τραγούδια, αλλά το ψάξιμο τραβάει σε μάκρος και, ίσως, δεν έχει και τόσο νόημα.
Ακούμε το Minha voz virá do sol da América”, αυτήν την πανέμορφη μελωδία του Marcos Valle, από μεταγενέστερη ορχηστρική εκτέλεση

16 σχόλια:

  1. Marmalade

    Στην 4η Ολυμπιάδα κάπνισα το πρώτο μου τσιγάρο

    http://www.youtube.com/watch?v=BeyWQ7XaHBA

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κορυφαία pop μπάντα οι Marmalade. Τυχεροί όσοι την είδαν στην Αθήνα, το 1971.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Marmalade στην Αθηνα το 71? Κι εγω νομιζα πως μετα τους Stones πηγαμε στους Police.

    Α.Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το ζήτημα Α.Κ. είναι πως αυτό το νομίζουν και διάφοροι… επαΐοντες και το αναπαράγουν με έπαρση σε περιοδικά και εφημερίδες.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αφου το ανεφερες Φώντα ας μην ξεχνάμε ότι επι χούντας σε κάποια Ολυμπιάδα τραγουδιού εμφανίστηκε εκτος συναγωνισμού και το πολύ σπουδαίο Βελγικο συγκρότημα Wallace Collection αλλα και την συναυλία των Middle of The Road με τούς socrates στον Αγιο Κοσμά.

    Γιώργος Μα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οι Wallace Collection εμφανίστηκαν στη 2η Ολυμπιάδα (27-29/7/1969).

    Οι Κάστορες, Socrates Drank the Conium και Middle of the Road εμφανίστηκαν στην Πλαζ Αγίου Κοσμά, την 15/9/1973, στο... ελληνικό Woodstock (έτσι είχε διαφημιστεί).


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ...και να προσθέσω τους EMBRYO στο "Can Can". 1978 ή αρχές 1979, δεν θυμάμαι καλά. Να ψάξω να βρω το εισητήριο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Είναι κι άλλοι. Agitation Free, Mungo Jerry, Osibisa…

    Spacefreak για βρες το αυτό για τους Embryo, μ’ ενδιαφέρουν οι λεπτομέρειες. Το ξέρω ότι είχαν παίξει στην Αθήνα στα late 70s(;). Κάτι για Γκαίτε είχα ακούσει, αλλά δεν είμαι σίγουρος. Δεν το έχω ψάξει καλά…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Είχαν παίξει και κάποιοι Egg στο Σπόρτινγκ το 78-που δεν πιστεύω να ήταν οι κανονικοί (δεν τους ήξερα, δεν είχα πάει, αλλά έλεγαν ότι πρόκειται για γερμανούς)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εχω την εντύπωση ότι το "Embryo's Reise" που είναι live στη πρώτη του έκδοση το 1979 (Schneeball ?)είχε μέσα ένα booklet φυλλαδιάκι που είχε photo του εισητηρίου απο τη συναυλία στο Goethe. Δυστυχώς δεν έχω πιά αυτή την έκδοση για να το επιβεβαιώσω 100%.
    Φ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εκεί πήγε το μυαλό μου Φ.Ν.
    Το έχω original το "Reise" (με το κομμένο από τη μέσα μεριά εξώφυλλο) και θα ρίξω μια ματιά στο booklet. Αν βρω κάτι θα επανέλθω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Να λοιπόν από το booklet του 2LP “Embryo’s Reise” [Schneeball Nr.0020, 1980]:

    Embryo
    Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 1978
    Αίθουσα Γερμανικής Σχολής Αθηνών
    Παράδεισος – Μαρούσι

    Επίσης είχαν παίξει στην Αθήνα και οι Magna Carta, αλλά δεν θυμάμαι (θα το ψάξω κι αυτό) αν ήταν πριν ή μετά τους Police.

    Θα φτιάξουμε λοιπόν μία λίστα με rock (ή περί το rock) live, που συνέβησαν στην Ελλάδα μεταξύ της 17/4/1967 (Rolling Stones) και της 30-31/3/1980 (Police) και θα την τρίψουμε στη μούρη όσων υποστηρίζουν (τρομάρα τους) πως στο ενδιάμεσο διάστημα δεν συνέβη τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πραγματι Φώντα οι Magna Carta ειχαν παίξει στην Αθήνα ,μετα όμως απο τους Police .Ηταν μια πολύ ωραία συναυλία ,ειχα πάει τοτε και είχε γίνει αν θυμάμαι καλά στο θέατρο Αλικη .Επίσης είχαν παίξει και στην επαρχία ,δεν θυμάμαι σε ποιές πόλεις ,σίγουρα όμως στην Χαλκίδα που όπως μου είχαν πεί κάποιοι γνωστοί μου το κοινό είχε ενθουσιαστεί.
    Καλή Χρονιά
    Γιώργος Μα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φώντα και πάλι Καλή χρονιά
    Γιά τη λίστα που λέγαμε ,είχαμε αρκετές εμφανίσεις ξένων καλλιτεχνών το διάστημα 67-80.
    Αυτη τη στιγμή θυμάμαι Mal & the Primitives (ποιός θυμάται άραγε το υπέροχο betty blue;) ,Rocky Roberts(Stasera mi Butto ,sono tremento μεγαλες επιτυχίες της εποχής ,οχι μόνο στην Ελλάδα), Dave Caroll & the sing sindg four.Αλλα πάνω απ όλα την συναυλία των Osibisa στον ταφο του Ινδού (γήπεδο μπάσκετ του Παναθηναικού ) καθώς και ενός αλλου Afro rock συγκροτήματος που δεν θυμάμαι το ονομα τους ,απλά θυμάμαι ότι τους είχε δείξει και η τηλεόραση και τραγουδούσαν το Jesus Christo.
    Οι εμφανίσεις ξενων καλλιτεχνών στην Ελλάδα δεν ήταν βέβαια πολλές ,αλλα όχι και να υπάρχουν επαιοντες που να ισχυρίζονται ότι ο συναυλιακός χώρος στην Ελλάδα οσον αφορά τους ξένους καλλιτέχνες την περίοδο 67-80 αποτελούσε άνυδρο τοπίο.
    Για να μην αναφέρουμε βέβαια εμφανίσεις όπως αυτές των Kavalaro ,Fusti Gabor κ.α μονο στο Τζαζ Club τού Μπαράκου στην Πλάκα.
    Για την ιστορία τώρα στα μεσα της δεκαετίας του 70 η Patty Bravo Ειχε ηχογραφήσει 3 διασκευές κομματιών των Socrates ,το δε video clip ενος απο αυτά και συγκεκριμένα το La Mela In Tasca (Starvation )το είχε δείξει και η ελληνική τηλεόραση.Τιποτα το περίεργο σε αυτό μιας και οργανίστας στο group Patty Bravo ήταν ο Γ.Πεντζίκης και μέσω αυτού ή του Βαγγέλη Παπαθανασίου ειχε γνωρίσει τα κομμάτια των Socrates.
    Γιώργος Μα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλή χρονιά Γιώργο Μα.

    Να δώσω κάποιες λεπτομέρειες λοιπόν:

    Για τον Mal έχω γράψει στην ανάρτηση για τους Poll (2/11/2011). Εκεί ανέφερα πως έπαιξε στον Ορφέα την 9/4/1971 με support τους Poll και άλλους.

    Ο Rocky Roberts είχε εμφανισθεί στην Ελλάδα και πριν τους Stones, αλλά και μετά. Συμμετείχε ως διαγωνιζόμενος στη δεύτερη Ολυμπιάδα (27-29/6/1969) με το “I know you’ll come running back” αντιπροσωπεύοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και ως guest στην έκτη (13-15/7/1973).

    Για τους πολύ σπουδαίους Osibisa τo έγραψα και πιο πάνω. Είχαν παίξει ακόμη και στην Πάτρα. Χθες το απόγευμα μόλις, με τον Manwolf Louie, είδαμε και τις ημερομηνίες από μια σελίδα του Φαντάζιο. Εμφανίστηκαν λοιπόν την 27/9/1974 στη Θεσσαλονίκη και την 28/9/1974 στην Αθήνα.

    Οι Dave Carroll & The Sing-Sing Four έπαιξαν στην τρίτη Ολυμπιάδα (1970), μπορεί και αλλού. Εννοώ σε κλαμπ, ή δεν ξέρω που.

    Καλά, τα jazz live άσε τα. Είναι αρκετά, με πρώτον τον Stan Getz που έπαιξε τον Ιούλιο του ’67 (μετά τους Stones δηλαδή) στο Λυκαβηττό.

    Για Patty Pravo-Socrates και τα λοιπά καλά κάνεις και τα θυμίζεις, για να κάνω κάποια ανάρτηση στο μέλλον…

    ΑπάντησηΔιαγραφή