JEAN GENET oι πρώτες, ιστορικές παραστάσεις έργων του στο ελληνικό θέατρο – 110 χρόνια από την γέννηση ενός σοφού προβοκάτορα των κατεστημένων ηθών

Λίγα βιογραφικά στην αρχή, έτσι σαν εισαγωγή.

Ο Ζαν Ζενέ γεννιέται στο Παρίσι στις 19 Δεκεμβρίου 1910, με τους φυσικούς γονείς του να μην τους γνωρίζει ποτέ. Μεγαλώνει στην Πρόνοια, και με θετούς γονείς από τα οκτώ του, βιώνει, από την παιδική του κιόλας ηλικία, την περιθωριοποίηση.
Κατηγορείται για μικροκλοπές, μικρός ακόμη, και οδηγείται στο αναμορφωτήριο στα δεκαπέντε του, εκεί όπου μέχρι τα δεκαοχτώ του θα γνωρίσει τις πιο σκληρές όψεις της έγκλειστης ζωής, και μαζί τον αντρικό έρωτα.
Πηγαίνει εθελοντής στη Λεγεώνα των Ξένων, φθάνει μέχρι τη Συρία, λιποτακτεί και περιπλανιέται ανά την Ευρώπη (Μασσαλία, Βρέστη, Αμβέρσα, Βαρκελώνη κ.λπ.), και την βόρεια Αφρική (Ταγγέρη), προτιμώντας να ζει σε πόλεις-λιμάνια κυρίως, συνεχίζοντας να μπαινοβγαίνει στις φυλακές και αρχίζοντας επίσημα τη διαδρομή του στα γραφή (1942), ολοκληρώνοντας σχεδόν ταυτόχρονα ποιήματα, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα.
Στη φυλακή ων, το 1943 προς ’44, ο Ζαν Ζενέ ξεκινά να γράφει το θεατρικό του Υψηλή Εποπτεία (Haute Surveillance), που, αναμενόμενο ήταν, αφορούσε σε μια ιστορία τής έγκλειστης ζωής.

Το έργο εκδίδεται το 1949, το 1965 γίνεται ταινία, ως Deathwash από τον Vic Morrow (τον λοχία Σόντερς του σίριαλ Μάχη, για τους παλιότερους), με πρωταγωνιστές τους Michael Forest, Leonard Nimoy και Paul Mazursky στους ρόλους των τριών φυλακισμένων, ενώ λίγο πριν το θάνατό του (που συνέβη τον Απρίλιο του 1986) ο Ζενέ θα ξαναδουλέψει το αρχικό κείμενο και θα το αλλάξει. Τι συμβαίνει στην Υψηλή Εποπτεία;

Τρεις κρατούμενοι βρίσκονται στο ίδιο κελί. Ο Πρασινομάτης (Yeux-Verts), ο Λεφράν (Lefranc) και ο Μορίς (Maurice). Ο πρώτος έχει σκοτώσει μια γυναίκα και πρόκειται να απαγχονιστεί, ενώ οι άλλοι δύο βρίσκονται στη φυλακή όχι για μεγάλα παραπτώματα. Ο Μορίς έλκεται πολύ και φανερά από τον Πρασινομάτη, αλλά το ίδιο συμβαίνει, στα κρυφά, και με τον Λεφράν – ο οποίος Λεφράν μισεί τον Μορίς, προσποιούμενος πως μισεί τον Πρασινομάτη και θαυμάζοντας τάχα έναν άλλον βαρυποινίτη, τον Χιονόμπαλα (Boule-de-Neige). Αυτός ο τελευταίος στο έργο υπάρχει μόνον ως όνομα και όχι ως φυσική παρουσία. Βασικά εκείνο που συμβαίνει είναι οι «κατώτεροι» κρατούμενοι να επιλέγουν «ανώτερους», δηλαδή βαρυποινίτες, προκειμένου να έχουν την εύνοιά τους, μα και μια υπαρξιακή συνταύτιση, στον μικρόκοσμο της φυλακής. Αυτός ο ανταγωνισμός, ανάμεσα στους Λεφράν και Μορίς, θα τους οδηγήσει σε μια σύγκρουση χωρίς όρια. 

Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/articles/theater_articles/306791/zan-zene-oi-protes-istorikes-parastaseis-ergon-toy-sto-elliniko-theatro