Satoko Fujii και Joe Fonda γνωρίζονται από τα τέλη
της δεκαετίας του ’90, έχοντας ηχογραφήσει έως σήμερα κάμποσα άλμπουμ, στα
οποία συνυπάρχουν ως duo, ενώ τώρα θα έχουν ακόμη ένα. Λέμε για το “Thread of Light”
[FSR, 2022], ένα CD δέκα κομματιών, που ακολουθεί άλλες εξ ίσου σημαντικές
προτάσεις του σχήματος, όπως ήταν οι “Four” (2019), “Mizu” (2018) και “Duet”
(2016)
Φυσικά Fujji και Fonda έχουν υπάρξει και σε ευρύτερα σχήματα, αλλά οι αυστηρές μεταξύ τους συνυπάρξεις ήταν και παραμένουν ένα κεφάλαιο εν εξελίξει – κεφάλαιο, το οποίο επιχείρησε να διακόψει η… covid-19, με τους μουσικούς να βρίσκουν τελικώς τον τρόπο να συνυπάρξουν έστω και εξ αποστάσεως.
Η Fujii, όπως το έχουμε δει κι άλλες φορές στο blog σε πρόσφατα reviews, δεν «μάσησε» από τα λοκντάουν και τις ευρύτερες δυσκολίες επικοινωνίας, επιχειρώντας να είναι το ίδιο ή περίπου το ίδιο δημιουργική, παίζοντας και ηχογραφώντας συνεχώς, και ανεβάζοντας μουσικές της στο bandcamp (μαζί με τις επίσημες κυκλοφορίες της). Αντιθέτως ο Fonda δεν είχε ακολουθήσει από την αρχή την ίδια τακτική, οπότε γι’ αυτόν αποτελούσε κάτι το πρωτόφαντο να ηχογραφεί έναν δίσκο από κοινού, χωρίς να βρίσκεται στο ίδιο στούντιο ή σκηνή με την παρτενέρ του. Ανταλλαγές αρχείων λοιπόν, μιντιακή επικοινωνία και ηχογραφήσεις από δύο διαφορετικές περιοχές του κόσμου, που έρχονται να «δέσουν» σ’ έναν τρίτο χρόνο.
Βασικά εδώ η αρχή γίνεται από τις ηχογραφήσεις του πιάνου. Και είναι μάλλον περίεργο το γεγονός πως η Fujii δεν είχε προβλέψει εξ αρχής την συνύπαρξη με το μπάσο (ή το τσέλο και το φλάουτο, που επίσης χειρίζεται ο Fonda), παίζοντας σόλο, και αφήνοντας τον Fonda να επέμβει εκ των υστέρων πάνω σ’ ένα πλήρες και γεμάτο υλικό.
Βρήκε, όμως, τον τρόπο ο αμερικανός μπασίστας να παρέμβει με τον δικό του τρόπο, πάνω στα πιανιστικά tracks, εισχωρώντας με έμπνευση στις δομές τους, και δημιουργώντας εκείνος τελικώς ένα άκουσμα των δύο, που κινείται φυσικά στο χώρο του δημιουργικού αυτοσχεδιασμού, με πλήθος από υποβλητικά στοιχεία, με συνεχείς μετατοπίσεις μεταξύ λυρικών και εικονοκλαστικών passages, με παιξίματα όλων των ειδών στο prepared piano πρώτα-πρώτα – μα και με δύο tracks ανάμεσα, ένα σόλο μπάσο (“My song”) κι ένα σόλο πιάνο (“Winter sunshine”), να συμβολίζουν τις βάσεις πάνω στις οποίες στηρίχθηκε αυτή η ιδιόμορφη συνεργασία.
Καθηλωτικό άλμπουμ, που δεν σε αφήνει να πλήξεις ούτε δευτερόλεπτο.
Επαφή: www.joefonda.com, www.satokofujii.com, www.fsrecords.net
Φυσικά Fujji και Fonda έχουν υπάρξει και σε ευρύτερα σχήματα, αλλά οι αυστηρές μεταξύ τους συνυπάρξεις ήταν και παραμένουν ένα κεφάλαιο εν εξελίξει – κεφάλαιο, το οποίο επιχείρησε να διακόψει η… covid-19, με τους μουσικούς να βρίσκουν τελικώς τον τρόπο να συνυπάρξουν έστω και εξ αποστάσεως.
Η Fujii, όπως το έχουμε δει κι άλλες φορές στο blog σε πρόσφατα reviews, δεν «μάσησε» από τα λοκντάουν και τις ευρύτερες δυσκολίες επικοινωνίας, επιχειρώντας να είναι το ίδιο ή περίπου το ίδιο δημιουργική, παίζοντας και ηχογραφώντας συνεχώς, και ανεβάζοντας μουσικές της στο bandcamp (μαζί με τις επίσημες κυκλοφορίες της). Αντιθέτως ο Fonda δεν είχε ακολουθήσει από την αρχή την ίδια τακτική, οπότε γι’ αυτόν αποτελούσε κάτι το πρωτόφαντο να ηχογραφεί έναν δίσκο από κοινού, χωρίς να βρίσκεται στο ίδιο στούντιο ή σκηνή με την παρτενέρ του. Ανταλλαγές αρχείων λοιπόν, μιντιακή επικοινωνία και ηχογραφήσεις από δύο διαφορετικές περιοχές του κόσμου, που έρχονται να «δέσουν» σ’ έναν τρίτο χρόνο.
Βασικά εδώ η αρχή γίνεται από τις ηχογραφήσεις του πιάνου. Και είναι μάλλον περίεργο το γεγονός πως η Fujii δεν είχε προβλέψει εξ αρχής την συνύπαρξη με το μπάσο (ή το τσέλο και το φλάουτο, που επίσης χειρίζεται ο Fonda), παίζοντας σόλο, και αφήνοντας τον Fonda να επέμβει εκ των υστέρων πάνω σ’ ένα πλήρες και γεμάτο υλικό.
Βρήκε, όμως, τον τρόπο ο αμερικανός μπασίστας να παρέμβει με τον δικό του τρόπο, πάνω στα πιανιστικά tracks, εισχωρώντας με έμπνευση στις δομές τους, και δημιουργώντας εκείνος τελικώς ένα άκουσμα των δύο, που κινείται φυσικά στο χώρο του δημιουργικού αυτοσχεδιασμού, με πλήθος από υποβλητικά στοιχεία, με συνεχείς μετατοπίσεις μεταξύ λυρικών και εικονοκλαστικών passages, με παιξίματα όλων των ειδών στο prepared piano πρώτα-πρώτα – μα και με δύο tracks ανάμεσα, ένα σόλο μπάσο (“My song”) κι ένα σόλο πιάνο (“Winter sunshine”), να συμβολίζουν τις βάσεις πάνω στις οποίες στηρίχθηκε αυτή η ιδιόμορφη συνεργασία.
Καθηλωτικό άλμπουμ, που δεν σε αφήνει να πλήξεις ούτε δευτερόλεπτο.
Επαφή: www.joefonda.com, www.satokofujii.com, www.fsrecords.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου