Το τρίτο άλμπουμ των Ελλήνων Ciccada, που κυκλοφόρησε πέρυσι υπό τον τίτλο
“Harvest” [Bad Elephant Music, 2021], είναι το
ωραιότερό τους μέχρι σήμερα. Κάτι αναμενόμενο εν πολλοίς, καθώς το συγκρότημα
μέσα σε μια δεκαετία (και πλέον) ηχογραφήσεων δείχνει ακόμη περισσότερο
κατασταλαγμένο, έτοιμο για ακόμη μεγαλύτερα άλματα προς την αγορά του
εξωτερικού (εξάλλου η CD
έκδοση του άλμπουμ κυκλοφορεί από βρετανική εταιρεία) και προς τους απανταχού prog fans.
Φυσικά και κινείται στο χώρο του progressive rock το “Harvest” και ειδικότερα σ’ εκείνο του pastoral progressive rock, με τις ηχητικές εικόνες της ποιμενικής ή και μαγικής Αγγλίας (βασικά), με τα φλάουτα και τα ακουστικά όργανα σε σημαντική ή και περίοπτη (αναλόγως) θέση, και βεβαίως με τα ηλεκτρικά passages από κιθάρες και πλήκτρα (μέλοτρον βασικά, αλλά όχι μόνο), να «γεμίζουν» κατά περίπτωση.
Το pastoral rock το συναντάς σε άλμπουμ των Genesis, και των Strawbs από τα early seventies και ακόμη σε δίσκους των Fruupp, των Fantasy, του Anthony Phillips, των Gryphon και άλλων διαφόρων βρετανικών γκρουπ – και όχι μοναχά βρετανικών. Γιατί υπάρχουν και Ιταλοί που τοποθετούνται στο ίδιο ιδίωμα, όπως οι Celeste, Καναδοί, όπως οι Harmonium και άλλοι τινες.
Σημασία, εδώ, παίζουν φυσικά οι συνθέσεις – οι οποίες, μέσα στην πολυπλοκότητά τους, δεν θα πρέπει να «χάνονται». Θα πρέπει να βγαίνει ένα νόημα, εννοούμε, από το άκουσμα, το οποίο δεν θα πρέπει να αναλίσκεται σε «δυσκολίες» για τις «δυσκολίες» και να μην είναι βαρυφορτωμένο από «ιδέες», ώστε να μπορεί να κυλάει με ευκολία και με άνεση. Όλα τούτα, φυσικά, δεν είναι εύκολο να τα συνδυάσεις. Σίγουρα απαιτείται το συνθετικό ταλέντο, αλλά απαιτείται στον ίδιο βαθμό κι ένα μέτρο, ώστε ο δίσκος να κυλάει «ζυγισμένος» και ει δυνατόν να ολοκληρώνεται στην χρονική διάρκεια ενός LP (όχι διπλού εννοούμε). Όλα παίζουν ρόλο, και όλα αξίζει να συνεκτιμούνται, πριν από την όποια κρίση ή απόφαση.
Φυσικά και κινείται στο χώρο του progressive rock το “Harvest” και ειδικότερα σ’ εκείνο του pastoral progressive rock, με τις ηχητικές εικόνες της ποιμενικής ή και μαγικής Αγγλίας (βασικά), με τα φλάουτα και τα ακουστικά όργανα σε σημαντική ή και περίοπτη (αναλόγως) θέση, και βεβαίως με τα ηλεκτρικά passages από κιθάρες και πλήκτρα (μέλοτρον βασικά, αλλά όχι μόνο), να «γεμίζουν» κατά περίπτωση.
Το pastoral rock το συναντάς σε άλμπουμ των Genesis, και των Strawbs από τα early seventies και ακόμη σε δίσκους των Fruupp, των Fantasy, του Anthony Phillips, των Gryphon και άλλων διαφόρων βρετανικών γκρουπ – και όχι μοναχά βρετανικών. Γιατί υπάρχουν και Ιταλοί που τοποθετούνται στο ίδιο ιδίωμα, όπως οι Celeste, Καναδοί, όπως οι Harmonium και άλλοι τινες.
Σημασία, εδώ, παίζουν φυσικά οι συνθέσεις – οι οποίες, μέσα στην πολυπλοκότητά τους, δεν θα πρέπει να «χάνονται». Θα πρέπει να βγαίνει ένα νόημα, εννοούμε, από το άκουσμα, το οποίο δεν θα πρέπει να αναλίσκεται σε «δυσκολίες» για τις «δυσκολίες» και να μην είναι βαρυφορτωμένο από «ιδέες», ώστε να μπορεί να κυλάει με ευκολία και με άνεση. Όλα τούτα, φυσικά, δεν είναι εύκολο να τα συνδυάσεις. Σίγουρα απαιτείται το συνθετικό ταλέντο, αλλά απαιτείται στον ίδιο βαθμό κι ένα μέτρο, ώστε ο δίσκος να κυλάει «ζυγισμένος» και ει δυνατόν να ολοκληρώνεται στην χρονική διάρκεια ενός LP (όχι διπλού εννοούμε). Όλα παίζουν ρόλο, και όλα αξίζει να συνεκτιμούνται, πριν από την όποια κρίση ή απόφαση.
Στην περίπτωση του “Harvest” των Ciccada
όλα τα βασικά, μα και όλα τα επιμέρους συνδυάζονται με ιδανικό τρόπο μεταξύ
τους, έτσι ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι υπεράνω των προσδοκιών μας.
Από το εξώφυλλο ήδη του Pablo Solari, που φέρνει στη μνήμη το cover του “Les Cinq Saisons” (1975) των Harmonium, μέχρι και την
τελευταία νότα του 13λεπτου “Queen of wishes”
όλα φαίνεται πως «κυλούν ρολόι» σ’ αυτό το LP, σε σχέση με συνθέσεις, λόγια (όλα τα κομμάτια είναι γραμμένα
από τους Γ. Μούχο-Ν. Νικολόπουλο), παιξίματα, μα ακόμη και με τις ερμηνείες (με
τις γυναικείες να είναι πολύ καλές, αλλά με την αντρική να υπολείπεται).
Ciccada είναι οι: Dimi Spela φωνή, Ευαγγελία Κοζώνη φωνή, Γιώργος Μούχος κιθάρες, φωνή, Νικόλας Νικολόπουλος φλάουτο, κλαρινέτο, σαξόφωνα, recorder, πιάνο, όργανο, μέλοτρον, σύνθια και λοιπά πληκτροφόρα, φωνητικά, Μαριέττα Τσακμακλή σαξόφωνα, φωνητικά, Άγγελος Μαλισσόβας μπάσο και Γιάννης Ηλιάκης ντραμς, κρουστά, φωνητικά.
Επαφή: https://ciccadabem.bandcamp.com/album/harvest
Ciccada είναι οι: Dimi Spela φωνή, Ευαγγελία Κοζώνη φωνή, Γιώργος Μούχος κιθάρες, φωνή, Νικόλας Νικολόπουλος φλάουτο, κλαρινέτο, σαξόφωνα, recorder, πιάνο, όργανο, μέλοτρον, σύνθια και λοιπά πληκτροφόρα, φωνητικά, Μαριέττα Τσακμακλή σαξόφωνα, φωνητικά, Άγγελος Μαλισσόβας μπάσο και Γιάννης Ηλιάκης ντραμς, κρουστά, φωνητικά.
Επαφή: https://ciccadabem.bandcamp.com/album/harvest
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου