Για τον φινλανδό πιανίστα Iiro Rantala, που είναι γεννημένος το 1970 στο Ελσίνκι, έχουμε γράψει
πολλές φορές στο blog. Και
για συνεργασίες του, μα και για πιο προσωπικά άλμπουμ του, τα οποία κυκλοφορούν
τα τελευταία χρόνια, βασικά, από την ACT Music + Vision
(ΑΝ Music). Να υπενθυμίσουμε: “Playing Gershwin” (2020) με Deutsche Kammerphilharmonie Bremen,
“My Finnish Calendar” (2019), “Mozart, Bernstein, Lennon” (2018) με Deutsche Kammerphilharmonie Bremen,
“Good Stuff” (2017) με
Ulf Wakenius κ.λπ.
Μέσα σ’ αυτόν τον κυκεώνα κυκλοφοριών του Rantala, στην γερμανική εταιρεία, τα
τελευταία χρόνια, δεν είχε καταγραφεί έως τώρα ένα σόλο-πιάνο CD του – και αυτό, ακούγοντας το παρόν “Potsdam” (2022), θα λέγαμε
πως ήταν... ανεπίτρεπτο. Το υποστηρίζουμε, γιατί το “Potsdam” είναι εκπληκτικό άλμπουμ,
αναμφισβήτητα μία μεγάλη στιγμή στην δισκογραφική διαδρομή του Iiro Rantala και ασυζητητί ένα από
τα πιο απολαυστικά σόλο άλμπουμ, που μπορείς ν’ ακούσεις αυτήν τη στιγμή
οπουδήποτε.
Περί τίνος ακριβώς πρόκειται; Μα για την ηχογράφηση μια σόλο πιανιστικής παράστασης του Iiro Rantala, στον χώρο Nikolaisaal, του Πότσδαμ, από τις 27 Νοεμβρίου 2021 και η οποία θα λέγαμε πως είναι αφιερωμένη στον σπουδαίο αμερικανό συνθέτη και στιχουργό Stephen Sondheim, που είχε πεθάνει την προηγούμενη μέρα. Και κάπως έτσι το άλμπουμ μπορεί να ολοκληρώνεται μ’ ένα κομμάτι από το “West Side Story” (στο οποίο είχε γράψει στίχους ο Sondheim), το “Somewhere” (σε μουσική Leonard Bernstein φυσικά), μα κι εκείνα που καταγράφονται στα προηγούμενα tracks δεν είναι λιγότερο εντυπωσιακά.
Γενικώς, θα γράφαμε για ένα σπάνιας ομορφιάς piano-solo άλμπουμ, που είναι δομημένο προφανώς για την ίδια απόλαυση εκείνου, που αναλαμβάνει να το ετοιμάσει, μα και περαιτέρω για όσους τυχερούς θα παρευρίσκονταν στη σάλα τού Πότσδαμ, και φυσικά για όλους εμάς που το ακούμε, τώρα, από τα στερεοφωνικά μας.
Σπάνιας λειτουργικότητας, έμπνευσης και ερμηνείας ρεπερτόριο λοιπόν –βασικά πρωτότυπο, με πέντε στην σειρά συνθέσεις του Rantala, μία διασκευή στο “Woman” του John Lennon, για να ακολουθήσει ακόμη μία σύνθεση του φινλανδού μουσικού, πριν το κλείσιμο με τα δύο κομμάτια του Leonard Bernstein–, που βρίσκει στο πρόσωπο του διακεκριμένου αυτού σολίστα τον ιδανικό εκφραστή του.
Δεν είναι μόνον θέμα ταχύτητας και δεξιοτεχνίας (“Time for rag”), που επιζητούνται, συνήθως, στα live αυτού του τύπου, είναι και μια σειρά εκπληκτικών-πρωτότυπων συνθέσεων, με το ίδιο πρωτότυπη ηχητική εμφάνιση, καθώς το πιάνο του Rantala «πειράζεται» ελαφρώς στις χορδές, με ενδιάμεσα χαρτιά ή μια πετσέτα, ούτως ώστε να παραχθούν τα συγκεκριμένα ηχοχρώματα – σαν εκείνα, που κάνουν την σύνθεσή του “Freedom”, για παράδειγμα, να ακούγεται τόσο καίρια και τόσο μοναδική.
Αλλά τι να πεις και για μελωδίες τύπου “Peace”; Μελωδίες, που ακούγονται τόσο συναισθηματικά φορτισμένες, δημιουργώντας συνθήκες ιδιάζουσας ψυχικής έντασης στο ακροατήριο, το οποίο θα ξεσπάσει και σε επιμέρους θέματα, μα και στο τέλος, συνολικά, μ’ ένα παρατεταμένο, επιδοκιμαστικό και ανακουφιστικό χειροκρότημα.
Μαγικό άλμπουμ, από έναν σπουδαίο μουσικό, με ήδη ξεχωριστό δισκογραφικό έργο.
Περί τίνος ακριβώς πρόκειται; Μα για την ηχογράφηση μια σόλο πιανιστικής παράστασης του Iiro Rantala, στον χώρο Nikolaisaal, του Πότσδαμ, από τις 27 Νοεμβρίου 2021 και η οποία θα λέγαμε πως είναι αφιερωμένη στον σπουδαίο αμερικανό συνθέτη και στιχουργό Stephen Sondheim, που είχε πεθάνει την προηγούμενη μέρα. Και κάπως έτσι το άλμπουμ μπορεί να ολοκληρώνεται μ’ ένα κομμάτι από το “West Side Story” (στο οποίο είχε γράψει στίχους ο Sondheim), το “Somewhere” (σε μουσική Leonard Bernstein φυσικά), μα κι εκείνα που καταγράφονται στα προηγούμενα tracks δεν είναι λιγότερο εντυπωσιακά.
Γενικώς, θα γράφαμε για ένα σπάνιας ομορφιάς piano-solo άλμπουμ, που είναι δομημένο προφανώς για την ίδια απόλαυση εκείνου, που αναλαμβάνει να το ετοιμάσει, μα και περαιτέρω για όσους τυχερούς θα παρευρίσκονταν στη σάλα τού Πότσδαμ, και φυσικά για όλους εμάς που το ακούμε, τώρα, από τα στερεοφωνικά μας.
Σπάνιας λειτουργικότητας, έμπνευσης και ερμηνείας ρεπερτόριο λοιπόν –βασικά πρωτότυπο, με πέντε στην σειρά συνθέσεις του Rantala, μία διασκευή στο “Woman” του John Lennon, για να ακολουθήσει ακόμη μία σύνθεση του φινλανδού μουσικού, πριν το κλείσιμο με τα δύο κομμάτια του Leonard Bernstein–, που βρίσκει στο πρόσωπο του διακεκριμένου αυτού σολίστα τον ιδανικό εκφραστή του.
Δεν είναι μόνον θέμα ταχύτητας και δεξιοτεχνίας (“Time for rag”), που επιζητούνται, συνήθως, στα live αυτού του τύπου, είναι και μια σειρά εκπληκτικών-πρωτότυπων συνθέσεων, με το ίδιο πρωτότυπη ηχητική εμφάνιση, καθώς το πιάνο του Rantala «πειράζεται» ελαφρώς στις χορδές, με ενδιάμεσα χαρτιά ή μια πετσέτα, ούτως ώστε να παραχθούν τα συγκεκριμένα ηχοχρώματα – σαν εκείνα, που κάνουν την σύνθεσή του “Freedom”, για παράδειγμα, να ακούγεται τόσο καίρια και τόσο μοναδική.
Αλλά τι να πεις και για μελωδίες τύπου “Peace”; Μελωδίες, που ακούγονται τόσο συναισθηματικά φορτισμένες, δημιουργώντας συνθήκες ιδιάζουσας ψυχικής έντασης στο ακροατήριο, το οποίο θα ξεσπάσει και σε επιμέρους θέματα, μα και στο τέλος, συνολικά, μ’ ένα παρατεταμένο, επιδοκιμαστικό και ανακουφιστικό χειροκρότημα.
Μαγικό άλμπουμ, από έναν σπουδαίο μουσικό, με ήδη ξεχωριστό δισκογραφικό έργο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου