Ο καναδός κιθαρίστας και ουτίστας Gordon Grdina βρίσκεται σε
δημιουργική έξαρση. Στις 26 Νοε. 2021 είχαμε γράψει εδώ στο blog για τα άλμπουμ του “Klotski” (με τους Square Peg) και “Pendulum” (σόλο) στην δική του εταιρεία Attaboygirl
Records, ενώ πριν από λίγες μέρες, στις 16 Μαρτίου, αναφερθήκαμε και στο
εκπληκτικό CD
“Night’s
Quietest Hour”,
που ολοκλήρωσε με την μπάντα του Haram
και τον άσσο κιθαρίστα Marc Ribot.
Ταυτοχρόνως κυκλοφόρησε, όμως, κι ένα ακόμη άλμπουμ τού Gordon
Grdina
και γι’ αυτό θα γράψουμε τώρα. Αποκαλείται “The Music of Tim Berne / Oddly Enough” (2022) και είναι τυπωμένο,
και αυτό, για την Attaboygirl Records.
Εδώ, ο καναδός μουσικός αποδίδει συνθέσεις του σημαντικού
αμερικανού σαξοφωνίστα Tim Berne.
(Τελευταία φορά, που είχαμε γράψει για τον Tim Berne ήταν με αφορμή το φοβερό άλμπουμ “Sun of Goldfinger” στην ECM, το 2019, την συνεργασία
του δηλαδή με τους David Torn
και Ches Smith).
Έτσι λοιπόν, στο “Oddly Enough”, o Tim Berne (από Bloodcount, Big Satan, Science Friction, Snakeoil, Broken Shadows κ.λπ.) προσφέρει σχεδόν όλο το υλικό στον Gordon Grdina, καθώς από τις επτά συνθέσεις του 53λεπτου άλμπουμ μόνο μία δεν ανήκει αποκλειστικώς σ’ εκείνον (λέμε για το “I don’t use hair products”, που είναι σύνθεση των Tim Berne & Bill Frisell).
Τώρα το πώς ένας σαξοφωνίστας προτείνει υλικό σ’ έναν κιθαρίστα είναι κάτι που έχει να κάνει, προφανώς, με την φιλία των δύο μουσικών και την τακτική επικοινωνία τους.
Στην περίοδο της covid-19 αυτή η επικοινωνία απέκτησε κάποια ιδιάζοντα χαρακτηριστικά, όπως γίνεται αντιληπτό, και κάπως έτσι, μέσα σ’ αυτό το σκηνικό άρχισε η ανταλλαγή παρτιτουρών και ηχογραφήσεων, ανάμεσα στους δύο μουσικούς. Έστελνε ο Berne τις οδηγίες και τις σημειώσεις του στον Grdina, ο Grdina απαντούσε με τις ανάλογες εγγραφές, και κάπως έτσι, και μετά από ένα χρόνο, το υλικό που είχε μαζευτεί ήταν υπερ-αρκετό, ώστε να γεμίσει ένα CD.
Στο “Oddly Enough” το παράξενο και το απροσδόκητο, εν τω μεταξύ, του τίτλου, δεν πρέπει να σχετίζεται με το είδος της μουσικής, που είναι καταγραμμένο στον δίσκο, μα με τον τρόπο που αυτή δημιουργήθηκε. Το λέμε, γιατί η μουσική του “Oddly Enough” είναι «μια χαρά», ζωντανή, αυθόρμητη, θερμή, απρόσμενη από κομμάτι σε κομμάτι ή και μέσα στο ίδιο κομμάτι, με πολλά ποικίλματα, με ποικιλία timbre, είτε στις κιθάρες, είτε στο ούτι κ.λπ., με επιδράσεις και αναφορές σε όλο το φάσμα της σύγχρονης jazz, και με άκρες που εξερευνούν και eastern πτυχές – αυτές που μας χαρίζει τακτικότατα ο Gordon Grdina, όταν αφήνει τις κιθάρες από τα χέρια του και πιάνει το ούτι.
Με λίγες «βοήθειες», εφφέ κ.λπ., και με παίξιμο σε πρώτο χρόνο, σε ηλεκτρική-midi κιθάρα, κλασική, ακουστική, ούτι και ντόμπρο, ο καναδός μουσικός κατορθώνει να φτιάξει ένα άλμπουμ που ακούγεται με συνεχές και παρατεταμένο ενδιαφέρον, κινούμενο, χοντρικώς, σε folk, jazz και rock δρόμους και πάντα προς «δημιουργικές» κατευθύνσεις εννοείται.
Επαφή: www.gordongrdina.bandcamp.com
Έτσι λοιπόν, στο “Oddly Enough”, o Tim Berne (από Bloodcount, Big Satan, Science Friction, Snakeoil, Broken Shadows κ.λπ.) προσφέρει σχεδόν όλο το υλικό στον Gordon Grdina, καθώς από τις επτά συνθέσεις του 53λεπτου άλμπουμ μόνο μία δεν ανήκει αποκλειστικώς σ’ εκείνον (λέμε για το “I don’t use hair products”, που είναι σύνθεση των Tim Berne & Bill Frisell).
Τώρα το πώς ένας σαξοφωνίστας προτείνει υλικό σ’ έναν κιθαρίστα είναι κάτι που έχει να κάνει, προφανώς, με την φιλία των δύο μουσικών και την τακτική επικοινωνία τους.
Στην περίοδο της covid-19 αυτή η επικοινωνία απέκτησε κάποια ιδιάζοντα χαρακτηριστικά, όπως γίνεται αντιληπτό, και κάπως έτσι, μέσα σ’ αυτό το σκηνικό άρχισε η ανταλλαγή παρτιτουρών και ηχογραφήσεων, ανάμεσα στους δύο μουσικούς. Έστελνε ο Berne τις οδηγίες και τις σημειώσεις του στον Grdina, ο Grdina απαντούσε με τις ανάλογες εγγραφές, και κάπως έτσι, και μετά από ένα χρόνο, το υλικό που είχε μαζευτεί ήταν υπερ-αρκετό, ώστε να γεμίσει ένα CD.
Στο “Oddly Enough” το παράξενο και το απροσδόκητο, εν τω μεταξύ, του τίτλου, δεν πρέπει να σχετίζεται με το είδος της μουσικής, που είναι καταγραμμένο στον δίσκο, μα με τον τρόπο που αυτή δημιουργήθηκε. Το λέμε, γιατί η μουσική του “Oddly Enough” είναι «μια χαρά», ζωντανή, αυθόρμητη, θερμή, απρόσμενη από κομμάτι σε κομμάτι ή και μέσα στο ίδιο κομμάτι, με πολλά ποικίλματα, με ποικιλία timbre, είτε στις κιθάρες, είτε στο ούτι κ.λπ., με επιδράσεις και αναφορές σε όλο το φάσμα της σύγχρονης jazz, και με άκρες που εξερευνούν και eastern πτυχές – αυτές που μας χαρίζει τακτικότατα ο Gordon Grdina, όταν αφήνει τις κιθάρες από τα χέρια του και πιάνει το ούτι.
Με λίγες «βοήθειες», εφφέ κ.λπ., και με παίξιμο σε πρώτο χρόνο, σε ηλεκτρική-midi κιθάρα, κλασική, ακουστική, ούτι και ντόμπρο, ο καναδός μουσικός κατορθώνει να φτιάξει ένα άλμπουμ που ακούγεται με συνεχές και παρατεταμένο ενδιαφέρον, κινούμενο, χοντρικώς, σε folk, jazz και rock δρόμους και πάντα προς «δημιουργικές» κατευθύνσεις εννοείται.
Επαφή: www.gordongrdina.bandcamp.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου