ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 437

29/3/2022
Δεν το είπανε, ούτε θα το πούνε στα Προπύλαια...
https://www.youtube.com/watch?v=YuohV4lbo1I

29/3/2022
Όταν ο Γεράσιμος Λαβράνος έκανε σε μποσανόβα τον Καλδάρα, το 1964, έκανε κάτι αληθινά προχωρημένο, εντάσσοντας λαϊκά τραγούδια μέσα στο παγκόσμιο πνεύμα της εποχής...

Και είναι κρίμα σε μια μουσική εκπομπή σαν αυτή του Πορτοκάλογλου, να μη βρεθεί έστω ένας, από τους τόσους εκεί μέσα, για να πει... ρε μάγκες αυτά που κάνουμε τώρα εμείς, εδώ πέρα, τα ξεκίνησε ο Λαβράνος πριν από 58 χρόνια. Ας του αφιερώσουμε ένα κομμάτι... έτσι από σεβασμό στη μνήμη του.
Αλλά από μουσικές εκπομπές, χωρίς μουσικούς επιμελητές που να κατέχουν, τι να περιμένεις;
https://www.youtube.com/watch?v=CNfWOr8OGC8

29/3/2022
Θα γίνει συναυλία κατά του πολέμου στην Ουκρανία και δεν θ’ ακουστεί η Μαύρη Θάλασσα μάγκες μου;
Κρίμα που δεν θα κοπιάσει να την πει ο ίδιος ο Σαββόπουλος, αλλά ας την πει όποιος άλλος. Ή μάλλον όλοι μαζί στο τέλος. Καλύτερα έτσι...

Μαλλιαροί τοξότες της Σκυθίας
με κοιτάζουν μέσα από εικόνες Παναγίας
α-ρι-ό χρυσόμαλλο κριάρι
βάφτισε κι εμένα στη Θάλασσα τη Μαύρη (...)

Αργοναύτη μέσα στα σκοτάδια
με όπλα ηλεκτρικά και ιπτάμενα καράβια
α-ου-βύ προς τ’ άστρα της αβύσσου
προς τους ουρανούς φωταγωγήσου. (...)

29/3/2022
Συζητούσα πριν από 2-3 μέρες μ’ ένα φίλο στο τηλέφωνο, για μουσικά θέματα, και πιάσαμε πάλι την κουβέντα για το «Μουσικό Κουτί» του Πορτοκάλογλου. Αυτός είναι μεγαλύτερος από μένα, και πολύ του ελληνικού ρεπερτορίου. Ήταν ενθουσιασμένος για την εκπομπή, την αφιερωμένη στον Απόστολο Καλδάρα... και τι ωραίες φωνές, και τι ωραία ορχήστρα και τι φοβερές διασκευές και άλλα τέτοια...
Εγώ, εν τω μεταξύ, χωρίς να την έχω δει την εκπομπή, πράγμα που το έκρυβα στην κουβέντα μας (γέλιο), την ψιλο-απαξίωνα, για να του την σπάσω, αλλά ο φίλος δεν παρεξηγιέται με κάτι τέτοια, γιατί με ξέρει... Τέλος πάντων, όταν κλείσαμε το τηλέφωνο πήγα στο YouTube για να δω κι εγώ λίγο... και καθώς κυλούσε το πρόγραμμα σκεφτόμουν πως μάλλον του είχα πει λίγα (απαξιωτικά) για την εκπομπή, από το τηλέφωνο.
Προσωπικά όλες αυτές τις διασκευές τις θεωρώ χαζές, ανούσιες, ψεύτικες, χωρίς κανένα αληθινό ενδιαφέρον.
Δεν μπορεί ποτέ να είναι το κυρίως πιάτο οι διασκευές, όταν ο άλλος αγνοεί τα πρωτότυπα. Όταν τα πρωτότυπα δεν παρουσιάζονται πουθενά, όταν δεν γράφονται άρθρα, κείμενα, για τους αυθεντικούς δίσκους και τα τραγούδια, όταν δεν γίνονται εκπομπές αρχείου, με όσους συντελεστές είναι ακόμη εν ζωή και εν δράσει, και με ορχήστρες κοντά στα πρωτότυπα και στο πνεύμα των δημιουργών. Χέστηκα τώρα, μετά συγχωρήσεως, για τις μποσανόβες, για το ροκ και για το φανκ...

Άμα θέλω ν’ ακούσω ροκ-ψυχεδελο-προγκρεσιβιά σε τραγούδι του Καλδάρα πάω 50 χρόνια πίσω και ακούω Άρη Σαν, που ήταν και αληθινή πρωτοπορία τότε. Δεν περιμένω από τον Πορτοκάλογλου μισό αιώνα αργότερα...
https://www.youtube.com/watch?v=QqamUO0cbOI

28/3/2022
Να πάτε ν’ ακούσετε Godspeed και Autechre, εμείς θ’ ακούμε Πόλυ Κερμανίδη, με όργανο α λα Geraldo Pino και ethiopiques, και με τον καλλιτέχνη να γίνεται «ένα» με τον κόσμο, χορεύοντας, κουβεντιάζοντας και τραγουδώντας ανάμεσα...
https://www.youtube.com/watch?v=bVYuDAsP6WI

28/3/2022
[Για τις αυξήσεις σε προϊόντα, ενέργεια, πληθωρισμό κ.λπ.]
>>Οι μη προνομιούχοι και πιο φτωχοί συμπολίτες μας, δηλαδή 2 στους 3, υφίστανται αναμφίβολα μεγαλύτερες απώλειες σε σχέση μ’ αυτές που υπέστησαν κατά τη διάρκεια των μνημονίων. Τα μνημόνια «χτυπούσαν» κυρίως τους δημόσιους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους, ενώ τώρα πλήττονται όσοι έχουν εισόδημα 600 ευρώ και εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα. Έχουμε μια βίαιη ισοπέδωση εισοδημάτων χωρίς να εφαρμόζουμε κάποιο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Επομένως, η κοινωνική πραγματικότητα είναι πιο σκληρή σε σύγκριση με την περίοδο των μνημονίων.<<
[Δεν έχει σημασία ποιος τα λέει, σημασία έχει ότι έχει δίκιο]

26/3/2022
Εκπληκτικοί ιδεαλιστικοί στίχοι του μέγιστου Πυθαγόρα, σμιλεμένοι πάνω στη «σολωμική» σύνδεση εθνικού και αληθινού. Α-ληθινό εξάλλου είναι ό,τι δεν περνάει στη λήθη, ό,τι δεν ξεχνιέται.
[Μικρασιατική Καταστροφή – 100 χρόνια]
https://www.youtube.com/watch?v=gd3maCy11Us

26/3/2022
Βγάζουν φωτογραφίες κάποιοι τις δισκοθήκες τους και όπως τις κοιτάς, στις ράχες των δίσκων, δεν βλέπεις καθόλου γράμματα, γιατί είναι όλα maxi-singles. Σας τις χαρίζω...
https://www.youtube.com/watch?v=E04baAjICcM

25/3/2022
Σαν κάτι εξωτικό ή και ξωτικό βλέπαμε, όποτε τον βλέπαμε, μία στη χάση και στη φέξη, τον εκπληκτικό Ουκρανό Όλεγκ Μπλαχίν, στη δεκαετία του ’70.
Το σοβιετικό ποδόσφαιρο αντιμετώπιζε ένα είδος σκιώδους εμπάργκο από τα δυτικά μίντια, εκείνα τα χρόνια (και πάντα), καθώς ελάχιστα πράγματα μαθαίναμε για το σοβιετικό πρωτάθλημα, ελάχιστες φορές βλέπαμε σοβιετικές ομάδες στην τιβί, και μάλλον ποτέ δεν πιάσαμε σοβιετικούς παίκτες στα χέρια μας, στα «χαρτάκια», μαζί με τις γκοφρέτες.
Τέλος πάντων βάζω αυτή την γκολάρα του Μπλαχίν, από τον τελικό του ευρωπαϊκού σούπερ καπ, του ’75, για ένα και μόνο λόγο.

Όχι γιατί παίρνει την μπάλα, ο Μπλαχίν, πολύ πίσω από την μεσαία γραμμή, όχι γιατί σπριντάρει, αφήνοντας τον Γερμανό κάτι αιώνες πίσω, όχι γιατί ντριμπλάρει χρησιμοποιώντας και τα δύο πόδια (κοινώς κρύβει την μπάλα), ούτε γιατί σουτάρει με την αυτοπεποίθηση του μεγάλου γκολτζή, μα για τον τρόπο που ισορροπεί και στέκεται όρθιος, αμέσως μετά το γκολ!
Ο Μπλαχίν δεν καταδέχεται να πέσει κάτω, στο τερραίν, παρά την υπερπροσπάθεια που κάνει. Δεν διανοείται να κλέψει δευτερόλεπτα ξεκούρασης. Με τη στάση του δηλώνει διαρκώς παρών, έτοιμος για νέες κατακτήσεις.
Είναι η στάση του σοβιετικού πολίτη, που, από ασήμαντος μουζίκος επί τσάρου, μέσα σε 40 χρόνια, έφθασε, πρώτος όλων, να κατακτήσει έως και το διάστημα.
https://www.youtube.com/watch?v=B5QvqKSYBiE