δίσκοι της γαλλικής πειραματικής ετικέτας BeCoq

Δεν αναφερόμαστε πρώτη φορά σε κυκλοφορίες της γαλλικής πειραματικής ετικέτας BeCoq, που εισάγεται στην Ελλάδα από την Recordisc. Αν «χτυπήσεις» στο search του blog το “BeCoq” θα βρεις τα σχετικά παλιά reviews, όμως, εδώ, προέχουν τα καινούρια...

JEAN-LUC GUIONNET / LUNAR ERROR: Plafond de Verre [BeCoq, 2020]
Μπορεί το CD “Plafond de Verre” να το υπογράφουν δύο μόλις άτομα, ο συνθέτης Jean-Luc Guionnet και ο πληκτρονίστας Thomas Coquelet (Lunar Error), όμως σ’ αυτό συμμετέχουν πάρα πολλοί μουσικοί, που είναι υπεύθυνοι, άλλος έτσι και άλλος αλλιώς, για το τελικό, και εντελώς αναπάντεχο, αποτέλεσμα.
Πιο αναλυτικά εδώ ακούγονται οι: Gabriel Lemaire βαρύτονο σαξόφωνο, Matthieu Lebrun μπάσο κλαρίνο, Quentin Biardeau τενόρο σαξόφωνο, Quentin Conrate κρουστά, Florian Satche κρουστά, François Ella-Meyé πιάνο, Pierre Denjean ηλεκτρική κιθάρα, Léo Rathier ηλεκτρική κιθάρα, μπάντζο, Paul Ménard ηλεκτρική κιθάρα, Thomas Coquelet (Lunar Error) guide-chant (μικρό αρμόνιο), σύνθια και Lucien Rapilly κομπιούτερ.
Το άκουσμα είναι παράξενο και εν γένει αναπάντεχο, όπως γράψαμε και πιο πάνω. Βασικά εκείνο που κυριαρχεί στο “Plafond de Verre” είναι η πειραματική διάθεση, με τα όργανα να επωμίζονται ποικίλους ρόλους –συχνά υπαινικτικούς και πάντως εκτός ορίων–, προβάλλοντας απροσπέλαστες καταστάσεις.
Στα περισσότερα tracks κυριαρχεί ο θόρυβος σε όλες τις στάθμες (πολύ χαμηλές, χαμηλές, μεσαίες, υψηλές), ενώ δεν λείπουν οι βόμβοι, η επεξεργασία των ήχων-σημάτων, η μινιμαλιστική λογική, το ambient, όπως και η ακραία-εξοντωτική και αυτοσχεδιαστική προσέγγιση, που χτυπάει κόκκινο, δηλαδή το υπερβαίνει, στο 9λεπτο track 7 και στο 8λεπτο track 11, που είναι από τα πιο άγρια, και σίγουρα από τα πιο εντυπωσιακά, του δίσκου.
Παρότι το “Plafond de Verre” δεν έχει κάποια... λογική ροή, με πολλά κομμάτια να ακούγονται «άσχετα», δηλαδή διαφορετικά σε σχέση με τα προηγούμενα και τα επόμενά τους, στην πράξη είναι ένα πολύ ενδιαφέρον πειραματικό άλμπουμ, καθώς διερευνά σε βάθος τελείως διαφορετικές ηχητικές καταστάσεις. Το παιγνίδι με την ένταση εννοούμε, από το σχεδόν τίποτα έως τον ακραίο θόρυβο, είναι φοβερό και πέφτει πάνω σου σαν κεραυνός.

TRRMÀ / CHARLEMAGNE PALESTINE: Sssseegmmeentss Frrooom Baaari [BeCoq, 2019]
Οι Trrmà είναι ένα ιταλικό πειραματικό duo από το Μπάρι, το οποίον αποτελούν οι Giovanni Todisco κρουστά και Giuseppe Candiano συνθεσάιζερ. Αυτό το σχήμα υφίσταται από το 2015 έχοντας ηχογραφήσει έως σήμερα κάμποσες δουλειές, μία εκ των οποίων είναι και η “Sssseegmmeentss Frrooom Baaari”. Το ιδιαίτερο της συγκεκριμένης δουλειάς είναι πως οι Trrmà συνεργάζονται, σ’ αυτήν, με μία μορφή της πειραματικής ηλεκτρονικής και του μινιμαλιστικού ήχου, τον αμερικανό πρωτοπόρο Charlemagne Palestine (γενν. 1947), που χειρίζεται πιάνο και ηλεκτρονικά, συνθέτοντας από κοινού (Trrmà και Palestine) τα δύο κομμάτια του δίσκου – δηλαδή το “Ssssssssseegggggggmmmmmeent 1” (21:25) και το “Ssssssssseegggggggmmmmmeent 2” (20:51).
Και τα δύο tracks, τώρα, κινούνται σε χαμηλό και πολύ χαμηλό δυναμικό (ηχογραφείται ακόμη και σιωπή), δίχως τούτο να σημαίνει πως στην εγγραφή δεν υπάρχει πληθώρα ηχητικών γεγονότων (βόμβοι, φωνές, βιομηχανικοί ήχοι, θόρυβοι, τυπικό piano playing κ.λπ.) μαζί με τις επεξεργασίες τους βεβαίως, με ολάκερο το «πακέτο» να υπόκειται σε μία μινιμαλιστική λογική.  
Επί της ουσίας θα πρέπει να τεντώσεις τα αυτιά σου για ν’ ακούσεις ό,τι δημιουργείται στο “Sssseegmmeentss Frrooom Baaari”, με τα ντραμς και τα κρουστά του Todisco να σε βγάζουν ανά διαστήματα από αυτή την ιδιότυπη ακουστική νιρβάνα, που έχει τον τρόπο να επιβάλλεται και να «καταπίνει» τον ακροατή, μέσω της αφηρημένης μακρηγορίας της.

TOYS 'R' NOISE: Manivole [La République Des Granges / Tandori Records / BeCoq / Et Mon Cul C'est Du Tofu?, 2019]
Για τους Toys 'R' Noise δεν είναι πολλά πράγματα γνωστά. Από μια φωτογραφία τους, που υπάρχει στο discogs, βλέπουμε πως αποτελούνται από έξι άτομα, τα οποία χειρίζονται βασικά σύνθια και ηλεκτρονικά. Πληροφορούμαστε, επίσης, πως ηχογραφούν τουλάχιστον από το 2010 και πως έχουν τυπώσει έως ώρας δύο LP – το δεύτερο είναι το παρόν “Manivole” από το 2019. Βεβαίως είναι Γάλλοι οι Toys 'R' Noise, κάτι που φαίνεται, χονδρικώς, και στη μουσική τους.
Το “Manivole”, τώρα, αποτελείται από δύο μεγάλα κομμάτια, που έχουν τίτλους “Region A” και “Region B” και τα οποία διαρκούν 17:19 και 16:43 αντιστοίχως.
Το πρώτο track ξεκινάει περισσότερο πειραματικά, με τα ντραμς να οριοθετούν ένα πρώτο πλαίσιο, εντός του οποίου τοποθετούνται φωνές, ηλεκτρονικά, ηλεκτρακουστικές παρεμβολές, noises κτλ., πριν η σύνθεση αποκτήσει πιο τυπικά χαρακτηριστικά κινούμενη σε electro-rock διαδρομές.  
Τα ίδια χοντρικώς ισχύουν και για το δεύτερο κομμάτι, που επίσης ξεκινάει πειραματικά για να αποκτήσει μετά το ένατο λεπτό μία περισσότερο progressive / electronic-avant-rock εξέλιξη (και με γαλλικά χαρακτηριστικά – Heldon π.χ.).
Και στα δύο κομμάτια αυτή ακριβώς η αλλαγή πορείας είναι που τα κάνει αληθινά ενδιαφέροντα – κάτι που αφορά και σε ολόκληρο το “Manivole” τελικώς.

YES DEER: Gloss [BeCoq / Insula / Abstract Tits, 2018]
Για τους Yes Deer έχουμε ξαναγράψει πίσω στο 2017, με αφορμή το άλμπουμ τους “Get your Glitter”, προσδιορίζοντάς τους ως ένα σκληροπυρηνικό σχήμα του λεγόμενου «δημιουργικού αυτοσχεδιασμού».
Σκανδιναυοί είναι οι Yes Deer αποτελούμενοι εκ των Signe Dahlgreen τενόρο σαξόφωνο, Karl Bjorå κιθάρες και Anders Vestergaard ντραμς. Τρεις μουσικοί, δηλαδή τρία όργανα, που συχνά παίζουν στην τσίτα – με άλλα κομμάτια να κινούνται πιο κοντά σε μιαν «ελεύθερη» τζαζ φόρμα, και με άλλα πλησίον του ανάλογου rock (αν και βασικά εκείνο που επικρατεί, εδώ, είναι ο συνδυασμός τους). Τυπικό παράδειγμα το “Marry or hang”, που διαρκεί 8:30 και που συντίθεται πάνω σε μία πολύ σκληρή ροκ βάση, με το τενόρο ν’ ακούγεται σ’ ένα σκληροπυρηνικό διμερές σόλο.
Σε άλλα κομμάτια εν τω μεταξύ κυριαρχεί το πιο καταιγιστικό drumming, μ’ ένα ανάλογο κιθαριστικό παιγνίδι (“Dry specimens pinning”), σχηματίζοντας ένα πλαίσιο εντός του οποίου «τοποθετούνται» τα σκληρά παιξίματα από το τενόρο (με σύντομες παύσεις όμως).
Σε γενικές γραμμές θα υποστηρίζαμε πως το “Gloss” είναι ένα LP βαρύ, σκληροτράχηλο και απαιτητικό, που, οπωσδήποτε, θα ενθουσιάσει όσους αρέσκονται σ’ αυτή την… έξω φρενών επικοινωνία της jazz με το rock.

Επαφή: Music Corner, Πανεπιστημίου 56, Αθήνα, τηλ. 210-3304000, www.musiccornerstore.gr