Ο χώρος του παλαιού ελληνικού ποπ-ροκ επιφυλάσσει ακόμη
πολλές εκπλήξεις, και μάλιστα κινούμενες σε διαφορετικά επίπεδα.
Κατ’ αρχάς ανακαλύπτεται, συχνά, άγνωστο ηχογραφικό υλικό, που πολλές φορές είναι πρώτης τάξεως, και που δίνει ένα ακόμη πιο ξεκάθαρο στίγμα, αναφορικά με το τι ακριβώς παραγόταν εκείνα τα χρόνια, στις δεκαετίες του ’60 και του ’70 – ασχέτως αν αυτό έφθανε, εγκαίρως, στη δισκογραφία.
Έπειτα είναι τα πληροφοριακά στοιχεία, που έχουν να κάνουν με τις διασυνδέσεις και τις μετακινήσεις των μουσικών, από το ένα συγκρότημα στο άλλο, όπως και με τους επαγγελματικούς χώρους στους οποίους εμφανίζονταν – στοιχεία που μας αποκαλύπτουν όλο το πλέγμα της νεανικής διασκέδασης, των παλαιών δεκαετιών.
Ένα τρίτο έχει να κάνει με τα ονόματα αυτά καθ’ αυτά των μουσικών, που απάρτιζαν εκείνα τα νεανικά σχήματα – μουσικοί, που, πολλές φορές, ήταν κάτω των 20 ετών. Πολλοί εξ αυτών μπορεί να έκαναν το χόμπυ τους, παίζοντας τη μουσική που τους άρεσε, αλλά υπήρχαν και πολλοί άλλοι, που δούλευαν από μικροί (κατά τα ειωθότα της εποχής), ως επαγγελματίες μουσικοί, γιατί υπήρχαν οικονομικές ανάγκες. Στην πράξη λέμε για μερικές χιλιάδες μουσικούς, αφού τα νεανικά συγκροτήματα ήταν εκατοντάδες, ανάμεσα στους οποίους συναντάμε πάρα πολλά, πασίγνωστα, αργότερα, ονόματα.
Τώρα, όλες αυτές τις πληροφορίες, μαζεμένες, τις παίρνεις βασικά από το βιβλίο του Νίκου Σάρρου «Τα ελληνικά μουσικά συγκροτήματα των sixties / Ένα φωτογραφικό λεύκωμα», που έκανε πριν από λίγο καιρό (Ιούνιος 2023) την δεύτερη έκδοσή του, για το Όγδοο.
Για την πρώτη έκδοση αυτού του βιβλίου είχαμε γράψει πριν από οκτώ χρόνια (30 Μαρ. 2015), εδώ στο LiFO.gr και αν, τώρα, το επιχειρούμε και πάλι είναι γιατί η νέα έκδοση διαφέρει, αρκετά, από την προηγούμενη. Πριν, όμως, από τις διαφορές...
Τι κάνει ο Νίκος Σάρρος σ’ αυτό το βιβλίο; Εν τάχει. Καταγράφει δεκάδες συγκροτήματα της ελληνικής ποπ και του ροκ από την δεκαετία του ’60, γνωστά και άγνωστα, με δισκογραφία ή όχι, δίνοντας όλα τα απαραίτητα εγκυκλοπαιδικά στοιχεία, συνοδεύοντας τα γραφόμενά του με πάμπολλες και σπάνιες φωτογραφίες. Προφανώς οι πηγές του συγγραφέα-ερευνητή δεν είναι τα περιοδικά, οι δίσκοι, οι εφημερίδες, τα βιβλία κ.λπ., αλλά οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της ιστορίας, οι οποίοι, μέσα από τις σχετικές επαφές, τον εφοδιάζουν με πληροφορίες και φωτογραφίες.
Με άλλα λόγια υπάρχει πολύ πρωτογενές υλικό εδώ. Υλικό, που δεν θα βρεθεί σε καμία άλλη πηγή (ιντερνετική ή μη) και υπό αυτή την έννοια η δουλειά του Νίκου Σάρρου είναι μοναδική και βεβαίως πολύτιμη, για όλους τους φίλους των ελληνικών μουσικών σίξτις. Όσον αφορά, όμως, στην νέα έκδοση...
Κατ’ αρχάς τα συγκροτήματα, τώρα, καταγράφονται αλφαβητικά και όχι τυχαία, όπως στο βιβλίο του ’15. Έπειτα έχουν διορθωθεί κάποιες αβλεψίες. Για παράδειγμα στη νέα έκδοση υπάρχει κανονικό λήμμα για τους Up Tight, που ήταν ένα από τα καλά και γνωστά γκρουπ των ελληνικών σίξτις, ενώ στην παλαιά έκδοση οι Up Tight καταγράφονταν στο λήμμα “Cool Cats” (δηλαδή κάτω από ένα άγνωστο γκρουπ, που είχε αποτελέσει, απλώς, τον προπομπό τους).
Περαιτέρω, στην πρώτη έκδοση του 2015 τα λήμματα ήταν 165 (απ’ αυτά τα 165 γκρουπ τα 70 περίπου δεν είχαν δισκογραφήσει), ενώ οι φωτογραφίες ήταν περισσότερες από 600! Αυτά τα ούτως ή άλλως εντυπωσιακά νούμερα είναι ακόμη πιο μεγάλα(!) στην πιο νέα έκδοση (οι φωτογραφίες είναι τώρα κοντά στις 650!) – και τούτο είναι ό,τι πιο σημαντικό μπορούμε να πούμε για το συγκεκριμένο βιβλίο, που «ανεβαίνει» ακόμη περισσότερο και που, πρακτικά, τελειοποιείται.
Προσωπικώς, μέτρησα περί τα 20 γκρουπ, που δεν υπήρχαν στην έκδοση του 2015 και αναγράφονται στην δεύτερη, όπως είναι οι Dave Set, οι Esquires, οι GLX, οι Shooting Stars και άλλοι διάφοροι.
Απ’ αυτούς τους «διαφόρους», όμως, κάποια γκρουπ έχει νόημα να αναφερθούν ξεχωριστά, επειδή μέλη τους υπήρξαν γνωστά ή και πασίγνωστα, τα μετέπειτα χρόνια, ονόματα.
Φυσικά, τέτοια ονόματα υπήρξαν σε συγκροτήματα, που καταγράφονταν και στην πρώτη έκδοση –Ντέμης Ρούσσος, Λουκάς Σιδεράς (Beatniks), Βασίλης Παπακωνσταντίνου (Crosswords), Λάκης Παπαδόπουλος (Dragons), Σταμάτης Σπανουδάκης (ULS), Νίκος Παπάζογλου (Ronnie and Those), Αντώνης Βαρδής (Vikings, Meteors), Στέλιος Φωτιάδης (Rings, Fratelli), Βλάσσης Μπονάτσος (Darks) κ.ά.– όμως στην τωρινή έκδοση του βιβλίου επεκτείνονται, με μερικές πολύ σημαντικές προσθήκες.
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/music/g-ntalaras-th-mikroytsikos-n-karbelas-se-poia-sygkrotimata-ton-60s-symmeteihan
Κατ’ αρχάς ανακαλύπτεται, συχνά, άγνωστο ηχογραφικό υλικό, που πολλές φορές είναι πρώτης τάξεως, και που δίνει ένα ακόμη πιο ξεκάθαρο στίγμα, αναφορικά με το τι ακριβώς παραγόταν εκείνα τα χρόνια, στις δεκαετίες του ’60 και του ’70 – ασχέτως αν αυτό έφθανε, εγκαίρως, στη δισκογραφία.
Έπειτα είναι τα πληροφοριακά στοιχεία, που έχουν να κάνουν με τις διασυνδέσεις και τις μετακινήσεις των μουσικών, από το ένα συγκρότημα στο άλλο, όπως και με τους επαγγελματικούς χώρους στους οποίους εμφανίζονταν – στοιχεία που μας αποκαλύπτουν όλο το πλέγμα της νεανικής διασκέδασης, των παλαιών δεκαετιών.
Ένα τρίτο έχει να κάνει με τα ονόματα αυτά καθ’ αυτά των μουσικών, που απάρτιζαν εκείνα τα νεανικά σχήματα – μουσικοί, που, πολλές φορές, ήταν κάτω των 20 ετών. Πολλοί εξ αυτών μπορεί να έκαναν το χόμπυ τους, παίζοντας τη μουσική που τους άρεσε, αλλά υπήρχαν και πολλοί άλλοι, που δούλευαν από μικροί (κατά τα ειωθότα της εποχής), ως επαγγελματίες μουσικοί, γιατί υπήρχαν οικονομικές ανάγκες. Στην πράξη λέμε για μερικές χιλιάδες μουσικούς, αφού τα νεανικά συγκροτήματα ήταν εκατοντάδες, ανάμεσα στους οποίους συναντάμε πάρα πολλά, πασίγνωστα, αργότερα, ονόματα.
Τώρα, όλες αυτές τις πληροφορίες, μαζεμένες, τις παίρνεις βασικά από το βιβλίο του Νίκου Σάρρου «Τα ελληνικά μουσικά συγκροτήματα των sixties / Ένα φωτογραφικό λεύκωμα», που έκανε πριν από λίγο καιρό (Ιούνιος 2023) την δεύτερη έκδοσή του, για το Όγδοο.
Για την πρώτη έκδοση αυτού του βιβλίου είχαμε γράψει πριν από οκτώ χρόνια (30 Μαρ. 2015), εδώ στο LiFO.gr και αν, τώρα, το επιχειρούμε και πάλι είναι γιατί η νέα έκδοση διαφέρει, αρκετά, από την προηγούμενη. Πριν, όμως, από τις διαφορές...
Τι κάνει ο Νίκος Σάρρος σ’ αυτό το βιβλίο; Εν τάχει. Καταγράφει δεκάδες συγκροτήματα της ελληνικής ποπ και του ροκ από την δεκαετία του ’60, γνωστά και άγνωστα, με δισκογραφία ή όχι, δίνοντας όλα τα απαραίτητα εγκυκλοπαιδικά στοιχεία, συνοδεύοντας τα γραφόμενά του με πάμπολλες και σπάνιες φωτογραφίες. Προφανώς οι πηγές του συγγραφέα-ερευνητή δεν είναι τα περιοδικά, οι δίσκοι, οι εφημερίδες, τα βιβλία κ.λπ., αλλά οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της ιστορίας, οι οποίοι, μέσα από τις σχετικές επαφές, τον εφοδιάζουν με πληροφορίες και φωτογραφίες.
Με άλλα λόγια υπάρχει πολύ πρωτογενές υλικό εδώ. Υλικό, που δεν θα βρεθεί σε καμία άλλη πηγή (ιντερνετική ή μη) και υπό αυτή την έννοια η δουλειά του Νίκου Σάρρου είναι μοναδική και βεβαίως πολύτιμη, για όλους τους φίλους των ελληνικών μουσικών σίξτις. Όσον αφορά, όμως, στην νέα έκδοση...
Κατ’ αρχάς τα συγκροτήματα, τώρα, καταγράφονται αλφαβητικά και όχι τυχαία, όπως στο βιβλίο του ’15. Έπειτα έχουν διορθωθεί κάποιες αβλεψίες. Για παράδειγμα στη νέα έκδοση υπάρχει κανονικό λήμμα για τους Up Tight, που ήταν ένα από τα καλά και γνωστά γκρουπ των ελληνικών σίξτις, ενώ στην παλαιά έκδοση οι Up Tight καταγράφονταν στο λήμμα “Cool Cats” (δηλαδή κάτω από ένα άγνωστο γκρουπ, που είχε αποτελέσει, απλώς, τον προπομπό τους).
Περαιτέρω, στην πρώτη έκδοση του 2015 τα λήμματα ήταν 165 (απ’ αυτά τα 165 γκρουπ τα 70 περίπου δεν είχαν δισκογραφήσει), ενώ οι φωτογραφίες ήταν περισσότερες από 600! Αυτά τα ούτως ή άλλως εντυπωσιακά νούμερα είναι ακόμη πιο μεγάλα(!) στην πιο νέα έκδοση (οι φωτογραφίες είναι τώρα κοντά στις 650!) – και τούτο είναι ό,τι πιο σημαντικό μπορούμε να πούμε για το συγκεκριμένο βιβλίο, που «ανεβαίνει» ακόμη περισσότερο και που, πρακτικά, τελειοποιείται.
Προσωπικώς, μέτρησα περί τα 20 γκρουπ, που δεν υπήρχαν στην έκδοση του 2015 και αναγράφονται στην δεύτερη, όπως είναι οι Dave Set, οι Esquires, οι GLX, οι Shooting Stars και άλλοι διάφοροι.
Απ’ αυτούς τους «διαφόρους», όμως, κάποια γκρουπ έχει νόημα να αναφερθούν ξεχωριστά, επειδή μέλη τους υπήρξαν γνωστά ή και πασίγνωστα, τα μετέπειτα χρόνια, ονόματα.
Φυσικά, τέτοια ονόματα υπήρξαν σε συγκροτήματα, που καταγράφονταν και στην πρώτη έκδοση –Ντέμης Ρούσσος, Λουκάς Σιδεράς (Beatniks), Βασίλης Παπακωνσταντίνου (Crosswords), Λάκης Παπαδόπουλος (Dragons), Σταμάτης Σπανουδάκης (ULS), Νίκος Παπάζογλου (Ronnie and Those), Αντώνης Βαρδής (Vikings, Meteors), Στέλιος Φωτιάδης (Rings, Fratelli), Βλάσσης Μπονάτσος (Darks) κ.ά.– όμως στην τωρινή έκδοση του βιβλίου επεκτείνονται, με μερικές πολύ σημαντικές προσθήκες.
https://www.lifo.gr/culture/music/g-ntalaras-th-mikroytsikos-n-karbelas-se-poia-sygkrotimata-ton-60s-symmeteihan
Σχόλια από το fb...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιζ Ξυν
Σας ευχαριστουμε.. πολυτιμες οι πληροφοριες σας για την ελληνικη ροκ σκηνη...
Christos Nastos
Εκπληκτικο βιβλιο.
Ειχα αποκτησει τη 1η του εκδοση οταν ειχε κυκλοφορησει, απεκτησα κ τη τωρινη, αναθεωρημενη κ ομορφοτερη 2η....
Καλοταξιδο.
Sakis Bwanas
Αντε πάλι το χερι στη τσέπη...
Θανάσης Ζελιαναίος
Έχει μέσα αναλυτικά στοιχεία δισκογραφίας, με κωδικούς κυκλοφορίας κλπ;
Φώντας Τρούσας
Δεν έχει σχέση με δισκογραφία το βιβλίο. Τα νούμερα εξάλλου είναι πλέον αχρείαστα, αφού υπάρχουν όλα στο discogs και σε άλλα σάιτ.